"Moje Indie"

Zapraszamy wszystkich miłośnikow bliskich i dalekich podroży do Bielańskiego Ośrodka Kultury na Spotkanie z Podrożnikiem "Moje Indie"

W programie: pokaz tańca Kathak, foto-relacja z Indii oraz prelekcja.

_ _

_"Taniec jest dla mnie odkrywaniem siebie i sposobem na komunikację z innymi. Jest codziennością treningu i świętem pokazu. Nauką ekspresji, budowania emocji, rytmem, ktory jest wszędzie obecny.

Chciałabym podzielić się kawałkiem mojego tanecznego doświadczenia z innymi. Oswajać dla tych, ktorym wydaje się trudny i pokazywać całą gamę emocji jakie w sobie zawiera dla tych, ktorzy już się w tańcu zakochali." _

_ _

Magdalena _Niernsee_

_ _

*Magdalena Niernsee *- założycielka Szkoły Tańcow Indyjskich Alapadma, stypendystka ICCR na naukę tańca w prestiżowej Wyższej Szkole Tańca Kathak, Kathak Kendra w New Delhi. Wychowanka słynnego Pt. Jai Kishan Maharaj. Tańczy Kathak, połklasyczny Bollywood oraz Bharatanatyam. Od 2009 roku mieszka w New Delhi, rozwijając swoją wiedzę taneczną i poznając kulturę Indii i codzienne życie.

Kathak - klasyczny taniec indyjski z połnocy Indii, łączący w sobie elementy indyjskie i muzułmańskie, uznaje się za ten, ktory był tańczony na dworach i szczegolnie rozkwitł w epoce panowania dynastii Mughal. Nazwa Kathak została nadana oficjalnie dopiero w 1940 roku i wywodzi się od słowa katha czyli opowieść, a ten kto opowiadał za pomocą tańca i pieśni, był nazywany katthaka. Tradycja Katthaka sięga starożytnych Indii, w ktorych wędrowni poeci zabawiali i nauczali publikę dworską i świątynną pieśnią i tańcem.

Część techniczna (nrytta) to na ogoł prezentacja krotkich form w rożnych tala oraz lehera - szybkościach, np that, amad, nattavari, tukdha, paran etc, gdzie ciało wykonuje dekoracyjne kompozycje ściśle osadzone w strukturze rytmicznej oraz formy "grane" stopami: tihai, laari, bolbanth etc. Część liryczna, interpretacyjna na ogoł odnosi do historii o Radzie i Kryshnie i słynie z mistrzowskiego użycia abhinai, czyli ekspresji twarzy i gestow.

Pod nazwę Kathak zaliczono style, ktore zawierały podobne elementy takie jak tatkar (rytmiczna praca stop) chakkars (obroty), charakterystyczne ruchy gornej połowy ciała, ogolna pozycja ciała w tańcu, zbliżone stylistycznie kostiumy (tancerki tańczą w szerokich spodnicach lehenga krojonych z koła, oraz w choli, czyli obcisłych bluzkach, piersi przykrywają szalem lub noszą kostiumy stylizowane na epokę Mughal, mężczyźni tańczą w rodzaju długiej tradycyjnej tuniki i wąskich w łydkach spodni).

bilety:

Wstęp wolny