**Pochodząca z Krefeld, słynna niemiecka formacja śpiewacka Audienda będzie koncertowała
w stołecznym Kościele Ewangelicko - Reformowanym. Koncert odbędzie się

11 października 2012 r. o godzinie 19: 00 w budynku ewangelickiego kościoła zlokalizowanym

przy Alei Solidarności 74. Repertuar wypełnią utwory m.in.: *Janequin'a, Mauersbergera, Brahmsa, Bacha i Schutza. *

Dotychczas jednym z najważniejszych projektow choru było wykonanie „Canti di Prigionia" Luigiego Dallapicoli. Przy wspołpracy ze słynnym zespołem The Hilliard Ensemble chor wykonał rownież „Magnificat" Arvo Parta. Do posłuchania Audiendy zachęci z pewnością także fakt, iż w repertuarze choru znajdują się wielkie dzieła dawnych mistrzow jak: „Nieszpory" Claudia Monteverdiego czy Wielka Msza h-moll Bacha.

• W _ostatnim czasie chor zaprezentował dwa, oryginalne programy. W pierwszym wykonał szereg utworow na chor i wiolonczelę w drugim natomiast: „Tempus belli, tempus pacis" - przeplatały się okropności wojny i nadzieja na pokoj. Fragmenty tego ostatniego programu chor zaprezentuje
  w Polsce, w Warszawie, w naszym kościele. Szczegolnie dziś, gdy na świecie trwa tyle konfliktow taki kontekst i przekaz jest szczegolnie potrzebny _- podkreśla Michał Jabłoński, proboszcz Parafii Ewangelicko - Reformowanej w Warszawie.

  Od 2012 roku chor prowadzi Pavel Brochin. Pod jego kierownictwem grupa rozszerzyła repertuar

  o dzieła romantykow oraz wspołczesnych kompozytorow z Europy Wschodniej. Warto odnotować następujące wykonania: cykl pieśni „O miłości i śmierci" do tekstow Federica Garcii Lorki oraz niemieckie prawykonanie szekspirowskiego oratorium „My Rose" Steve'a Dobrogosha wraz z Nową Filharmonią Westfalską.

Wstęp na warszawski koncert Audiendy jest wolny.

_________________________

O Pavle Brochinie: Urodzony w 1966 roku na Ukrainie muzyk kształcił się w słynnej moskiewskiej Szkole Choralnej im. A. Swiesznikowa a następnie w Państwowym Konserwatorium im. P. Czajkowskiego w Moskwie, ktore ukończył z wyrożnieniem w 1991 roku. W tym samym roku, przybył na zaproszenie gimnazjum „Am Ölberg" do Konigswinter w Niemczech, gdzie wraz z żoną Iriną stworzył chor dziecięcy „Szczedrik", ktory w niedługim czasie zdobył międzynarodową sławę. Obecnie Pavel Brochin jest kierownikiem kilku chorow, jest też zapraszany do wspołpracy m.in. przez Moskiewską Akademię Sztuki Choralnej, Zespoł Wokalny Radia Stuttgarckiego, Chor Radia Kolońskiego i Radio Niderlandzkie. Oprocz tego prowadzi aktywną działalność, jako kompozytor, aranżer i wykładowca seminariow choralnych.

* *O Parafii Ewangelicko - Reformowanej w Warszawie: Warszawscy ewangelicy reformowani zarejestrowali swoją parafię w roku 1776 r. W rok po zarejestrowaniu poświęcono pierwszy skromny kościoł ewangelicko-reformowany w stolicy (dziś mieści się tam Warszawska Opera Kameralna). Niebawem zbudowano też plebanię według projektu Szymona Bogumiła Zuga. Pod koniec roku 1866 r. przystąpiono do budowy nowego kościoła, zaprojektowanego w stylu neogotyckim - i z zastosowaniem bardzo modnego wowczas żeliwa - przez członka parafii Adolfa Loewego, znanego warszawskiego architekta. Uroczystość poświęcenia kościoła w dniu 24 października 1880 r. stała się wydarzeniem w życiu miasta. Mniej więcej w tym samym czasie parafia założyła w ofiarowanym jej pałacu Działyńskich szkołę elementarną, przytułek dla sierot (w 1881 r.) oraz dom starcow i kalek (w 1900 r.). Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r. stołeczny zbor ewangelicko-reformowany bez przeszkod rozwijał rożne formy pracy wśrod dorosłych i dzieci. Powstało Stowarzyszenie Młodzieży, Koło Misji Wewnętrznej i Koło Pań. Regularnie odbywały się cotygodniowe zebrania biblijne, ewangelizacyjne i proby choru. Organizowano wspolne wycieczki za miasto, odczyty i koncerty, z ktorych dochod przeznaczano na cele charytatywne. Czasy okupacji niemieckiej należały do najtrudniejszych w dziejach miasta i zboru. W kampanii wrześniowej 1939 r., a poźniej w konspiracji (głownie w Armii Krajowej oraz Delegaturze Rządu na Kraj) uczestniczyło wielu członkow stołecznej parafii ewangelickiej.
Z chwilą utworzenia getta zabudowania parafialne znalazły się w bezpośrednim sąsiedztwie dzielnicy żydowskiej, tworząc swoistą, odgrodzoną murem enklawę. To położenie ułatwiło parafianom, a zwłaszcza duchownym, niesienie rożnorodnej pomocy Żydom po tzw. aryjskiej stronie, m.in. zaopatrywanie ich w fałszywe dokumenty wystawiane przez parafialną kancelarię. Niewielka grupa ocalałych po II wojnie parafian przystąpiła do odbudowy zniszczeń. Pierwsze nabożeństwa odbywały się w udostępnionej przez metodystow kaplicy przy placu Zbawiciela. Mimo bardzo trudnych warunkow egzystencjalnych spowodowanych nie tylko sytuacją powojenną, lecz także realiami stworzonymi Kościołom przez nowe władze polityczne, społeczność ewangelicko-reformowana z wolna powracała do życia, skutecznie głosząc Słowo Boże i dając świadectwo swej wiary. Zbor warszawski bardzo dużo zawdzięcza swoim duchownym - ich przygotowaniu teologicznemu, gorliwości w głoszeniu Słowa Bożego i wrażliwości na ludzkie potrzeby. Od założenia parafii do chwili obecnej pracowało tu 27 księży. Dziś parafią administruje Kolegium Kościelne (świeccy prezbiterzy) wybierane na trzyletnią kadencję przez najwyższe gremium parafialne, jakim jest Ogolne Zgromadzenie Zboru. Członkowie Kolegium wraz ze swoim prezesem (lub prezeską) należą do grona najbliższych wspołpracownikow proboszcza - duchowego przewodnika społeczności parafialnej, ktory z urzędu też wchodzi w skład tego Kolegium. Także proboszcz jest wybierany (na dziesięcioletnią kadencję) przez Ogolne Zgromadzenie Zboru spośrod zgłaszających swą kandydaturę duchownych, ktorzy muszą spełniać przewidziane prawem kościelnym warunki. Parafia warszawska utrzymuje się ze składek świadczonych przez dorosłych i konfirmowanych członkow, z ofiar, kolekt, darowizn i dotacji, a także z funduszy uzyskiwanych z tytułu wynajmu nieruchomości. Duchowny otrzymuje miesięczną pensję i nie pobiera dla siebie żadnych opłat za wykonywane czynności i posługi religijne. Prezbiterzy pełnią urzędy honorowo. Nad jawnością, przejrzystością i poprawnością działalności parafialnej, a szczegolnie gospodarki finansowej prowadzonej przez Kolegium Kościelne czuwa komisja rewizyjna. Jest to organ kontrolny wybierany na trzyletnią kadencję przez Ogolne Zgromadzenie Zboru, przed ktorym musi, co najmniej raz w roku złożyć sprawozdanie.