Zastygłe, młode kobiety zamknięte w abstrakcyjnej i organicznej przestrzeni stanowią główny temat malarstwa Iwony Zawadzkiej. Chłodne, chorobliwie blade, wypreparowane ze świata wykonują na pół symboliczne, na pół realistyczne gesty. Znajdują się w nieustannej dynamicznej relacji z otoczeniem pełnym pustki, niejas- nego zagrożenia i nieuświadomionego erotycznego oczekiwania. Przestrzeń, albo je pochłania, albo odpycha. Ich stroje, w stosunku do ich ciał są spektralnie barwne. Nadwrażliwe na dotyk i równocześnie nieczułe na ból przegryzają wargi, otwierają żyły zachwycone krańcowym zdarzeniem w ich egzystencji. Autoagresja, wynikająca z autystycznego nadmiaru, łączy się tutaj z indywidualnym otwarciem na niezdefiniowaną do końca tajemnicę.

Malarstwo Iwony Zawadzkiej daje przyjemność estetyczną, równocześnie badając współczesne stany alienacji oraz granice psychiki ludzkiej. Jest to twórczość w pełni dojrzała i zaskakująca. Artystka panuje nad formą oraz treścią swoich wypowiedzi, w których szczególną uwagę zwraca specyficzna paleta kolo- rystyczna i wyrafinowanie kompozycyjne. Analizując własne stany, dotyka odczuć odbiorcy na płaszczyźnie codzienności, wchodząc w dialog z pozorną lekkością naszych czasów.

Robert Jasiński

Iwona Zawadzka - absolwentka Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom z wyróżnieniem rektorskim w pracowni malarstwa prof. Wiesława Szamborskiego otrzymała w 2006 roku. Aneks z Malarstwa Ściennego wykonała w pracowni prof. Edwarda Tarkowskiego. Jest autorką wielu wystaw indywidualnych i zbiorowych (m.in. Warszawa, Wrocław, Słupsk, Sandomierz, Biała Podlaska, Legnica, Zbączyń, Ciechanowiec, Płock, Daugavpils, Berlin, Londyn, Amsterdam, Landsberg, Nowy Jork). Współtworzy Pracownię Wschodnią. Mieszka i pracuje w Warszawie.

Portfolio http://www.mito.art.pl/people/6/1/6/1