Pruszakowie, Sanniki, Chopin.

W piątek 6 września w Pałacu w Sannikach otwarta została wystawa czasowa zatytułowana "Byłem wówczas w Sannikach u Pruszaków. Sanniki, Pruszakowie Chopin", przygotowana według scenariusza Muzeum Fryderyka Chopina.

Z powodów towarzyskich czy uczuciowych ale i zdrowotnych, Chopin od wczesnej młodości zwykł spędzać wakacje z dala od wielkomiejskiego gwaru. Żelazowa Wola i Orły, Sokołowo, Szafarnia, Duszniki, Poturzyn, Le Côteau, Saint-Gratien, Majorka, Nohant, Ville-d’Avray, Keir House… Sanniki na tej liście chopinowskich wilegiatur zajmują miejsce szczególne. Znajdowały się na szlaku podróży kujawsko-mazowieckich, które przyczyniły się do uformowania jego niepowtarzalnego stylu. Sanniki to okazała podmiejska siedziba senatorskiego rodu, którego członkowie, mimo barier społeczno-majątkowych, przyjaźnili się z nauczycielskimi dziećmi. Posiadają wreszcie Sanniki wielowiekowe barwne dzieje, zdołały też zachować lokalną tradycję i przekazać następnym pokoleniom pamięć o tym, że w tym dworze mieszkał Fryderyk Chopin w 1828 roku. Historia już za sprawą represji wojennych w 1831 roku sprawiła, że bezpośrednie pamiątki materialne pobytu Chopina w Sannikach, kulminacyjnego momentu z punktu widzenia niniejszej wystawy, zgoła się nie zachowały. Analogicznie do archeologów i konserwatorów, którzy odkryli, odsłonili, zabezpieczyli i udostępnili niedawno fragmenty oryginalnej, pełnej piękna dekoracji sannickiego pałacu, autorzy scenariusza przedstawili opowieść o dziejach tego miejsca i jego właścicieli. Nacisk położono na rodzinę Pruszaków oraz na historię ich kontaktów – nie tylko sannickich – z Chopinami, a zwłaszcza z Fryderykiem, najwybitniejszym rezydentem pałacu i gościem ziemi sannickiej.

Letnie wakacje były dla Chopina zazwyczaj okresem odkrywania nowych inspiracji, wzmocnienia sił witalnych, cementowania więzi przyjaźni, w końcu namiastką brakującego mu na obczyźnie domu rodzinnego. Chwilowo uwolniony od obowiązku dawania publicznych koncertów, oddawał się wówczas pracy twórczej. Dlatego wystawa przywołuje, obok źródeł narracyjnych i ikonograficznych, również źródła muzyczne. Prezentowane są w postaci reprodukcji autografów i pierwszych wydań utworów, nad którymi Kompozytor pracował w Sannikach w 1828 roku, towarzyszą im nagrania na instrumentach z epoki oraz archiwalne zapisy dźwiękowe muzycznego folkloru tej wsi. Rejestrowane po drugiej wojnie światowej, sięgają one jednak swymi korzeniami XIX wieku, dlatego zestawione zostały z chopinowskimi mazurkami.

Wystawa obejrzeć można do końca 2014 roku, serdecznie zapraszamy!