Wielowiekowe sąsiedztwo judaizmu i katolicyzmu w Polsce musiało pewnego dnia w reakcji na wzajemne niezrozumienie i bezkompromisowe walki wygenerować tekst Aleksandra Wata "Żyd Wieczny Tułacz" z 1926 r.

To paradoksalne religijno-historiozoficzne fantasy o genialnej przewrotności. Działa jak strumień świeżego, acz mrożącego krew w żyłach powietrza, wstrzelonego w zaduch zamkniętych na świat świątyń.

"Kościół rzymski jest zgnębiony i schorzały, kto mu wróci siły? Odpowiem i na to: Żydzi!. Nie łudźmy się: Chrystus już dawno przestał nas różnić. Żyd Wieczny Tułacz pragnie odpocząć. Jest znużony i chce umrzeć. Znajdzie śmierć pod krzyżem, śmierć, po której nastąpi odrodzenie.

Dwa tysiące lat temu zaparł się Chrystusa, aby istnieć. Dziś, aby istnieć, musi go uwielbić". Pod piórem poety -futurysty powstał tekst, który dziś wydaje się proroczy à rebours, wielką eschatologiczna utopią, u podłoża której można tylko domniemywać tęsknotę za radykalnie głębokim, przełamującą bariery dogmatyzmu ekumenizmem i za wspólnym Bogiem, który umiera i zmartwychwstaje nie tylko za jedną wybraną zbiorowość.

Bogiem teatru jest Dionizos, bóg maski i muzyki, stąd adaptacja Piotra Lachmanna wprowadza na scenę videoteatru żywą muzykę (w wykonaniu Daniela Pigońskiego i Mateusza Banasiuka) oraz maski muzułmanki-narratorki Jolanty Lothe i żydowskiego papieża Mateusza Banasiuka do własnych poetyckich videoobrazów w hołdzie dla wielkiego warszawskiego poety i myśliciela, współautora "Mojego wieku", Aleksandra Wata (1900-1967).

WSTĘP WOLNY NA WSZYSTKIE WYDARZENIA FESTIWALOWE. OBOWIĄZUJE WCZEŚNIEJSZA REZERWACJA MIEJSC.

VIDEO TEATR POZA – ul. Morskie Oko 2 (Pałacyk Szustra) – REZERWACJE: 690 886 943