W roku 2016 w związku z kumulacją kilku dat: 200. rocznicą wręczenia księdzu Onufremu Kopczyńskiemu złotego medalu za stworzenie pierwszej gramatyki języka polskiego, 100. rocznicą urodzin Onufrego Bronisława Kopczyńskiego, muzyka, pierwszego redaktora konspiracyjnego pisma „Sztuka i Naród”, 70. rocznicą pierwszej powojennej wystawy obrazów Bronisława Kopczyńskiego, znanego malarza Warszawy, Muzeum Literatury w terminie 13 maja – 15 października 2016 r. zaprezentuje wystawę „Warszawa Kopczyńskich”. Ekspozycja – oddziałująca w obrazach, dźwiękach i słowach – odnosi się do wielu perspektyw: historycznej, artystycznej, rodzinnej, a także historiozoficznej i metafizycznej. W centrum naszej uwagi jest Miasto Nieujarzmione, którego tajemnicę odczytamy w kilku dzielących wystawę symbolicznych przestrzeniach: Język polski, Dom, Pracownia, Miasto ruin, Sztuka i Naród. Z pewnością uwagę widzów przykują obrazy dawnej Warszawy z pietyzmem i poetyckim urokiem oddające jej niepowtarzalne piękno. Trudno nie zgodzić się z ich autorem, Bronisławem Kopczyńskim, który organizując pierwszą wystawę swoich prac w mieście zgliszcz stwierdzał: Entuzjazm mój i mniemanie o doniosłości znaczenia Wystawy opierały się na tej NIEZBITEJ PRAWDZIE, że w tym stanie, w jakim była przed wojną, z jej blisko siedemsetletnią patyną oraz charakterystycznymi typami mieszkańców, nie powstanie NIGDY mimo odbudowy, że jedynie w formie malarskiej można ją przekazać potomności.