Zacieralia

Zbliża się uroczysty czas kolejnych Zacieraliów. W dniach 13 i 14 stycznia 2017 roku w warszawskiej Progresji, przy ulicy Fort Wola 22, odbędzie się dziesiąta edycja tego unikalnego w skali światowej i regionalnej wydarzenia artystycznego. I znów przyjdzie nam się spotkać w gronie przyjaciół i łobuzów z muzycznego podwórka, aby współtworzyć niezapomniane dźwięki ku zdumieniu i radości własnej i wiernych gości, którzy od lat tłumnie stawiają się na to niezwykłe święto twórczości alternatywnej i nietuzinkowej. Realia naszej działalności przez tę dekadę zmieniły się znacznie. Festiwal ewoluował, stał się rozpoznawalną marką, publiczność urosła, na szczęście nie dorosła, przybyło nowej, my trochę zmężnieliśmy, nasze szeregi nie przerzedziły się, a wręcz przeciwnie, chociaż włosy może właśnie odwrotnie. Zaczynaliśmy przygodę w kilka podwórkowych zespołów, które na małej scenie starej Progresji na Bemowie zaklinały już dość wówczas liczną i osłupiałą gromadkę żądnych wrażeń amatorów sztuki awangardowej i absurdalnej. Po kilku edycjach, przewrotnie nazwanych przez mnie Wieczorami Twórczości Żenującej, impreza przeniosła się najpierw na dużą scenę, potem stała się festiwalem dwudniowym. Kilka lat temu sama Progresja przeprowadziła się bliżej centrum miasta, do lepszego lokum i awansowała do grona najważniejszych klubów stolicy.

Nasz gospodarz Prezes Marek Laskowski zwykł rezerwować na rzecz Zacieraliów jeden z pierwszych weekendów Nowego Roku już w sierpniu i właściwie od wtedy trwają przygotowania. Zgłasza się wiele zespołów z całej Polski, co roku gra kilka kapel nowych, jednak w pierwszym rzędzie Zacieralia zarezerwowane są dla przyjaciół króliczka i służą pielęgnowaniu więzów „rodzinnych", które łączą główne filary ludzkie tego przedsięwzięcia. Jak na rodzinną imprezę przystało, wszystko organizujemy własnymi rękami, nieskromnie dodam, ze są to głównie ręce moje, ale też Mrufki, który dorastał w blasku Zacieraliów oraz Dr Yrego, który na Zacieraliach grał w największej liczbie zespołów. Oczywiście koniecznym elementem jest dobra wola, entuzjazm i zaangażowanie Ludzi Progresji z Prezesem na czele. Współpraca z zespołami odbywa się również na zasadzie dobrosąsiedzkiej, gdyż impreza z założenia nie ma sponsorów i finansuje się z biletów. Jest więc zależna od frekwencji i bez widowni padnie.

Festiwal już dawno przestał być żenujący, jeżeli kiedykolwiek takim się jawił. Ten epitet zastosowałem przed laty, aby podkreślić nieprzewidywalność artystyczną i nieograniczoną swobodę tworzenia, ekspresji, improwizacji, eksperymentu muzycznego, bez krycia się za zachowawczym murem rzemiosła i bezpiecznej autocenzury. Każdy kto tworzy szczerze, zaskakuje siebie i widza/słuchacza produktem swych poczynań, czasem pięknym, mądrym i wzniosłym, innym razem nieudanym i zawstydzającym. Kto jednak nie ryzykuje by otwierać coraz to nowe drzwi lub chociażby wchodzić do domu przez komin, tego spowija nudna i paraliżująca pajęczyna rutyny i będzie tylko w nieskończoność odgrzewał kotleta.

A teraz o Rodzinie. Do artystów, którzy prawie co roku zaszczycają nas swą obecnością należą Kazik Staszewski (Zuch Kazik, Pro Forma, zespół Jasia Zdunka, El Dupa), Kuba Sienkiewicz (Zuch Kozioł, GKS), Dr Yry (TPN 25, El Dupa, SPEC, Roman Malik, Zacier, Płonąca Pyta Nerona, Grupa Pieseek, Speculum i inne), Janusz Zdunek wraz z wieloosobowym zespołem jazzowym. Kilkakrotnie grali z nami SMKKPM Ultra, Olaf Deriglasoff, Dr Hackenbush, Kabanos, Kasia i Wojtek, Deuter, pierwsze kroki stawiali w Progresji Bracia Figo Fagot, gościnnie pojawili się Macio Moretti, Patyczak (Starzy Sida), Brylu, Tymon, Apteka, Adam Grzanka, Jaok z pyta.pl, a nawet Kasia Klich, pozornie tylko dziewczyna z innej bajki. Od lat w ramach grupy GKS pojawiają się Aleksander Korecki, Patryk i Tomasz Grochowalscy, był Kult 6z9, Cremaster, Człowiek Widmo, Nocny Kochanek, Janusz, Bzyk z Wu-Hae, Le Moor, DNA Has Changed in Mechanical Network, Czarny Ziutek z Kilerami, Kabaretus Fraszka, Absurd, Woda Ski Bla, Ludojad, Sos Fosgen. Konferansjerkę prowadzili, między innymi legendarny Didi, Łyżka Czyli Chilli, Grupa Paszkot, malował na scenie i poza nią Niebieski Robi Kreski, były prace pod auspicjami Galerii Przechodniej, filmy Z.F. Skurcz, Git Produkcji, Naffnaffa, Sławka Shutego, był Chór Żeński Mieszany, Pan Zbyszek, Człowiek Krzesło, na koniec zawsze gra Płonąca Pyta Nerona, w której mądrości Syracha recytuje Dr Yry, zaś grać może każdy „kto potrafi z niewielką pomocą przyjaciół wejść na scenę i nie przewraca uporczywie sprzętu, zaś gra głównie na instrumencie dętym, lub przynajmniej do owego grania się sposobi." Byłoby nie na miejscu zapomnieć o grupie Zacier, która z naturalnych przyczyn pojawia się na scenie co roku. Wszystkich wymienić nie sposób, kogo pominąłem tego wielce przepraszam, bo każdy Artysta unikalnie wpisał się w realia, historię i tradycję Zacieraliów. Pełna lista zespołów zamieszczona jest w Zacieralia Hall of Fame na stronie grupy skiflowej Zacier (zacier.art.pl).

Z tradycji Zacieraliów i pradziejów Elektrycznych Gitar (Zuch Kozioł) zrodził się zespół Zuch Kazik, który koncertuje właściwie tylko na naszym festiwalu, a w 2016 roku podczas występu odebrał złotą płytę za krążek Zakażone Piosenki. Rzetelność historyka każe również wspomnieć o tym, że obecny puzonista Kultu Jarosław Ważny (Springpraise Important -- tłum. autora) został złowiony uchem przez Kazika na Zacieraliach, gdzie występował wraz z grupą Większy Obciach. Dzięki Zacieraliom doszło też do konsolidacji składu, który uczestniczył w nagraniach najnowszej płyty Zacieru Podróże w Czasie, czyli Park, Rower i Wiewiórki. Na piątek 13 stycznia 2017 roku, czyli pierwszy dzień Zacieraliów, planowana jest premiera tejże płyty i koncert zespołu Zacier i z Całym Szacunkiem Dzika Świnia. Niektóre zespoły, które kiedyś gościliśmy na Zacieraliach, stały się zbyt znane i przyciągają zbyt wielką publiczność, aby chciały i mogły ponownie pojawić się na festiwalu. Poza nieakceptowalnie wygórowanymi, z punktu widzenia skromnego budżetu, wymaganiami finansowymi tychże, mogłoby to również doprowadzić do zachwiania równowagi ekosystemu zacieraliowego i zdominowania wieczoru przez dedykowaną danej grupie publiczność, która nie byłaby zainteresowana pozostałymi zespołami, albo wręcz bojkotowałaby ideę Zacieraliów. Pełna lista zespołów, które pojawią się na Zacieraliach 13 i 14 stycznia 2017 roku widnieje na plakacie.

Jubileusz dziesięciolecia zobowiązuje również Was moi umiłowani widzowie i słuchacze Zacieraliów. Bez Was ta impreza nie pociągnie w takiej postaci, do jakiej przywykliśmy. To, że jest zjawiskiem interesującym i ożywczym dla klimatu budzącej się w Nowym Roku Warszawy, zauważyły media i środowisko artystyczne, ale Wy przede wszystkim. Zapraszam jak co roku. Nie ociągajcie się, nie bądźcie leniami, weźcie ze sobą znajomych, rodzinę, sąsiada, babcię i dziadka -- niech bez sensu nie plączą się po chałupie. W zamian obiecuję Wam niezapomniane chwile z artystami o otwartych umysłach, wielkiej wrażliwości, niezepsutych przez mamonę, branżę muzyczną i system, którzy wiedzą co to znaczy prawdziwa sztuka -- sztuka dla sztuki, a przy okazji dla Was.

Mnierosłaff van der Zacier