reż. Agnieszka Baranowska

„Dzieło” to obraz procesu twórczego podniesiony do drugiej potęgi. Na oczach widza aktorska poza topnieje, odsłaniając pokłady wrażliwości, co z kolei stanowi sceniczne przepracowanie sytuacji pracy nad spektaklem. Teatralna fikcja wyrasta wszakże ze specyficznego podglebia – z jednostkowych doświadczeń i wrażliwości. Widowisko nigdy nie jest abstrakcyjnym bytem, odtwórczym odegraniem założeń, jałową pogonią za ideą. Być może zabrzmi to pompatycznie, ale teatr wyrasta z prawdy. Nie tylko z prawdy aktora – przede wszystkim z prawdy człowieka. I to właśnie człowiek, wyposażony w jednostkową opowieść i doświadczenie, powinien być sprawczą siłą sztuki.

Spektakl Baranowskiej to rzecz prosta i mocna. Bardzo szydercza, bezkompromisowo nadgryzająca tkankę teatru, punktująca nierealistyczne artystyczne aspiracje, a jednocześnie zabawna i z niejaką czułością przyglądająca się sytuacji aktora.