koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
TP Repertuar 11.2024SPOTKANIA Z GWIAZDAMI: FILIP ŁOBODZIŃSKICO JEST GRANE - LISTOPAD 2024 - nr 365Tłumacz w muzeumSPOTKANIA Z GWIAZDAMI: MAGDALENA KORDELAVATAR Nowe szaty królaCO JEST GRANE - październik 2024 - nr 364
zmodyfikowano  6 lat temu

KRZESŁA

CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 11 077 wyświetleń od 2 lutego 2019

Warszawa » ul. Marszałkowska 56 00-545 Warszawa » NA MAPIE

  • 25 marca 2019, poniedziałek
    » 19:30
  • 2 lutego 2019, sobota
    » 19:30

Reżyseria: Piotr Cieplak

Przekład: Jan Kosiński
Scenografia i kostiumy: Andrzej Witkowski
Muzyka: Paweł Czepułkowski
Reżyseria światła: Rafał Piotrowski
Realizacja dźwięku: Tatiana Czabańska
Asystent scenografa i kostiumologa:Małgorzata Domańska
Producent wykonawczy i asystent reżysera:Magdalena Kłosińska

Obsada: 

Ewa Szykulska, Leon Charewicz

Czas trwania: 75 minut, bez przerwy
Data premiery: 25 października 2018

Stary i Stara. Ich wspólna przeszłość jest pełna niespełnionych marzeń i pragnień, co maskują wygórowanymi wyobrażeniami o własnych możliwościach. Ubarwiają swoje dni opowiadaniem nieustannie tych samych wspomnień i anegdot oraz odgrywaniem przed sobą małżeńskiej komedii. Przyjmują również w swoim domu wyimaginowanych gości, dla których na scenie pojawia się coraz więcej krzeseł, i z którymi prowadzą ożywione rozmowy. Wszystko to ma zmniejszyć lęk przed pustką, niespełnieniem i miałkością ich egzystencji. Jednak lęk narasta wraz ze zbliżającym się końcem życia i jego bilansu. Stary chce zostawić po sobie przesłanie, ale w kulminacyjnym momencie jedyne o czym może myśleć, to klopsiki przygotowywane przez swoją żonę. Czy jednak na pewno sens życia jest gdzie indziej?
Eugène Ionesco opatrzył dramat podtytułem „tragiczna farsa”. Bohaterowie są tu nietuzinkowo śmieszni i tragiczni. Ale, mimo gorzkiego wydźwięku przedstawienia, życie Starych pełne jest ciepłej melancholii i wzniosłej czułości. Przechodzą „na drugą stronę” uspokojeni, pogodzeni ze sobą i z własnymi ograniczeniami.

zmodyfikowano  6 lat temu
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ