RECHNITZ. OPERA – ANIOŁ ZAGŁADY / na podstawie dramatu Elfriede Jelinek
- od: 22 lutego 2019, piątekdo: 21 marca 2019, czwartek
RECHNITZ. OPERA – ANIOŁ ZAGŁADY
Na podstawie dramatu Elfriede Jelinek “Rechnitz. Anioł Zagłady“
reżyseria, przestrzeń, kostiumy: Katarzyna Kalwat
muzyka: Wojtek Blecharz
tekst: Elfriede Jelinek
tłumaczenie, adaptacja, dramaturgia: Monika Muskała
opieka artystyczna nad aktorskimi i muzycznymi improwizacjami: Andrzej Bauer, Wojtek Blecharz, Katarzyna Kalwat
asystentka scenografki: Anna Rogóż
inspicjentka, asystentka reżyserki: Malwina Szumacher
kierowniczka produkcji: Magda Igielska
obsada: Cezary Kosiński, Magdalena Kuta, Lech Łotocki, Paweł Smagała, Tomasz Tyndyk, Justyna Wasilewska/Agnieszka Żulewska oraz muzycy zespołu Cellonet: Andrzej Bauer, Magdalena Bojanowicz/Krystyna Wiśniewska, Bartosz Koziak, Marcin Zdunik, Mikołaj Wojciechowski, Mateusz Błaszczakobsada setu premierowego: Cezary Kosiński, Magdalena Kuta, Lech Łotocki, Paweł Smagała, Tomasz Tyndyk, Justyna Wasilewska/Agnieszka Żulewska oraz muzycy zespołu Cellonet: Andrzej Bauer, Krystyna Wiśniewska, Bartosz Koziak, Marcin Zdunikprodukcja: TR Warszawa
premiera teatralna: 7 i 8 lutego 2019, TR Warszawa/Marszałkowska 8
Premiera wersji performatywnej odbyła się 25 września 2018 w ramach 61. Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej “Warszawska Jesień”.
Właścicielem praw scenicznych do dramatu Elfriede Jelinek jest Rowohlt Verlag.
OPIS SPEKTAKLU
Scenariusz opery oparty jest na dramacie austriackiej pisarki Elfriede Jelinek, laureatki nagrody Nobla. Tekst odwołuje się do dramatycznych wydarzeń, które miały miejsce na zamku baronowej Margit von Batthyány w austriackiej miejscowości Rechnitz w marcu 1945 roku. Według zeznań świadków, podczas wydanego przez baronową przyjęcia, goście Margit von Batthyány – oficerowie lokalnego SS i Gestapo – wzięli udział w masakrze dwustu żydowskich przymusowych robotników, przywiezionych z Węgier. Zbiorowej mogiły zamordowanych robotników nigdy nie odnaleziono, a opieszale prowadzone śledztwo umożliwiło ucieczkę głównym oprawcom. Tekst Jelinek rozpisany jest na głosy pięciu Posłańców, którzy przedstawiają własne wersje wydarzeń. Spektakl nie będzie rekonstrukcją tego, co stało się 70 lat temu w Rechnitz. “RECHNITZ. OPERA – Anioł Zagłady” to próba zrozumienia mechanizmów działania zbiorowej pamięci. Głównym tematem spektaklu jest język jako instrument manipulacji, kłamstw i przemocy. To także opowieść o najnowszej historii Europy i europejskiej
tożsamości, której częścią jest doświadczenie wojny i Holokaustu.
OD REŻYSERKI
Z pomysłem realizacji “Rechnitz“ nosiłam się od lat. W swoim dramacie Elfriede Jelinek przywołuje wydarzenia, które stały się symbolem austriackiego powojennego przemilczania, przygląda się mechanizmom działania zbiorowej pamięci ze szczególnym uwzględnieniem języka jako narzędzia manipulacji historycznej. Jej tekst zbudowany na relacjach posłańców pokazuje jak język uczestniczy w tuszowaniu, przekłamywaniu, rozmywaniu winy. Jak broni się przed prawdą i gładko radzi sobie z mówieniem o moralnych ekscesach, zbrodniach, ludobójstwie. Jelinek obnaża język debat publicznych. Pod wpływem ostatnich przemian polityczno-społecznych jej tekst przerażająco zyskał na aktualności, co zgrało się w czasie z publikacją wybitnego tłumaczenia Moniki Muskały. Realizacja “Rechnitz” wydaje się zatem niezbędna.
Od początku jasny był dla mnie muzyczny wymiar projektu i współpraca z Wojtkiem Blecharzem, który w swoich poszukiwaniach eksploruje performatywny wymiar operowości. To właśnie owa operowość, a w szczególności muzyczna forma recytatywu wydała mi się idealnym narzędziem do tego, aby wydobyć ukryte, pozawerbalne wymiary tekstu. Ucieczka w ekstazę, czy histerię wpisana jest w formę operową. Muzyka pozwala także zagłuszyć prawdę lub rozproszyć ją – stąd w naszej inscenizacji zespół wiolonczelistów grający na scenie, niczym pozostałość orkiestry na zamku w Rechnitz, gdzie dokonano zbrodni w przerwie między tańcami.
OD KOMPOZYTORA
Operowość “Rechnitz. Opery” zawiera się przede wszystkim w nowym podejściu do formy recytatywu: poszukiwaniu ścisłych związków między tekstem a jego muzycznością, wydobywaniu z samego tekstu ukrytych znaczeń poprzez nakładanie na niego dźwiękowych gestów, przypisanych motywów, umuzycznienie jego prozodii czy rytmizację tekstu wypowiadanego przez aktora. Aktor staje się muzykiem, śpiewakiem, beatboxerem, jego sposób podawania tekstu sprzężony jest organicznie z zespołem czterech wiolonczel, które śledzą narrację, akompaniują aktorom, ale mają też wymiar performatywny. Kwartet wiolonczel symbolizuje to, co ostało się z pałacowej orkiestry z czasów dawnej świetności – ostatnich “niedobitków”, zmuszonych zabawiać swoją grą zdegenerowaną arystokrację oraz towarzyszących jej nazistów podczas krwawych wydarzeń z marca 1945 roku. Współpraca z Katarzyną Kalwat, która wykazała niezwykłe wyczucie i rozumienie muzyki w swoim poprzednim i wielokrotnie nagrodzonym spektaklu “Holzwege”, opisującym historię kompozytora Tomasza Sikorskiego, jest dla mnie wielkim wyzwaniem. W swoich pracach operowych często odnoszę się do początków gatunku operowego (“Park-Opera” czy “Body-Opera”), dlatego możliwość podjęcia próby redefinicji gatunku recytatywu jest mi szczególnie bliska. W “Rechnitz. Opera”, która będzie moją piątą operą, muzyka nie tylko staje się tłem dla tekstu, ale dopełnia go i poprzez umuzycznienie (rytmizację, motywy przypisane) nadaje mu w pewnym sensie sztuczną formę. Podobnie dzieje się z relacjami świadków masakry w Rechnitz, którzy próbują opowiedzieć prawdę, nie wypowiadając jej, tak konstruują język, by go zatracić, upłynnić, zagubić w niekończących się łącznikach, epizodach, ozdobnikach i kontrapunktach.
BIOGRAMY TWÓRCZYŃ I TWÓRCÓW
Katarzyna Kalwat – reżyserka, absolwentka psychologii na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie oraz Wydziału Reżyserii Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, stypendystka Rządu Francuskiego. Jej prace często mają początek w poszukiwaniach archiwalnych i skupiają się na badaniu mechanizmów pamięci i postpamięci. Zrealizowała m.in. spektakl “Holzwege” (prod. TR Warszawa, 2016, w ramach nurtu programowego Młody TR), który zdobył Grand Prix 22. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej, a także “Reykjavik’74“ (Teatr im. Wilama Horzycy w Toruniu, 2017), który otrzymał drugą nagrodę podczas XIX Ogólnopolskiego Konkursu Sztuki Reżyserskiej “Interpretacje” 2018. Reżyserkę interesują formy procesualne, praca na styku dziedzin sztuki, a także badanie wspólnego obszaru performansu i teatru. W tym sezonie zrealizowała min. instalację “Robert Walser. I would prefer not to” (prod. CSW Zamek Ujazdowski w Warszawie, 2018). W marcu 2018 roku na Akademii Sztuk Pięknych w Paryżu zaprtezentowała porezydencyjny pokaz projektu “Ekstazy”, zbudowany wokół biografii i twórczości artystki Marii Klassenberg. Trzymiesięczna rezydencja odbywała się w ramach stypendium Katarzyny Kalwat przyznanego przez Instytut Francuski w Paryżu i Cité des Arts; artystką wizualną projektu była Jagna Ciuchta, w paryskim pokazie wzięły udział aktorki TR Warszawa – Maria Maj i Justyna Wasilewska. Ostatnim projektem Kalwat z pogranicza dziedzin jest “Grotowski non fiction” zrelizowany wspólnie z artystą wizualnym Zbigniewem Liberą (Teatr Współczesny we Wrocławiu, 2019).
Wojtek Blecharz – kompozytor, absolwent Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, doktor kompozycji wydziału muzycznego Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Diego. Od 2012 współorganizuje wraz z Pawłem Mykietynem festiwal muzyczny “Instalakcje”, organizowany przez Nowy Teatr w Warszawie. Reżyser oper-instalacji: “Transcryptum” (prod. Teatr Wielki – Operę Narodową w Warszawie, 2013), “Park-Operę” (koprod. Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera w Warszawie, 2016) oraz “Body-Operę” (prod. Nowy Teatr w Warszawie i Huddersfield Contemporary Music Festival, 2014-2016). W kwietniu 2018 roku odbyła się premiera jego opery “FIASKO”, w reżyserii K.A.U & Wdowik w Teatrze Operowym w Darmstadt. W TR Warszawa Wojtek Blecharz wyreżyserował spektakl muzyczny “Soundwork” (2016) w ramach nurtu programowego Młody TR. Kompozytor stworzył też instalację koncertową Dom Dźwięku, zamówioną przez Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie oraz instalację “Axis for rhythm generators, analog synthesizers and cello”, zamówioną przez Instytut Goethego w Warszawie i Instytut Polski w Berlinie. Wojtek Blecharz jest autorem muzyki do spektaklu Marty Górnickiej “Courage und ihre Hunden“ (prod. Staatstheater Braunschweig 2015). Jego ostatnie kompozycje to utwory skomponowane m. in. dla Orkiestry z Zakazanego Miasta w Pekinie, International Contemporary Ensmeble ICE z Nowego Jorku, Musiques Nouvelles z Brukseli, KNM Ensemble z Berlina, zespołu Kwadrofonik, Klangforum Wien, Royal String Quartet, Flute O’Clock, LutosAir Quintet. W ostatnich sezonach muzyka Wojtka Blecharza była wykonywana m. in. na festiwalach MATA (Nowy Jork), Salzburg Biennale, Klangwerkstadt (Berlin), Bendigo Festival of Exploratory Music (Australia), Mostly Mozart (Nowy Jork), Huddersfield Contemporary Music Festival (Wielka Brytania), Rainy Days (Luxemburg). Kompozytor jest laureatem wielu nagród i wyróżnień, otrzymał m. in nagrodęstypendium za “doskonałość w kompozycji” 46. Letnich Kursów Muzyki Nowej w Darmstadt (2012), nagrodę konkursu kompozytorskiego IMPULS w Austrii (2013). Nominowany był do wielu prestiżowych nagród, m. in. Paszportów Polityki w kategorii “muzyka poważna” (2012); nagrody Orlenu “Polacy z Werwą” w kategorii Kultura i Sztuka (2013); nagrody Programu Trzeciego Polskiego Radia “Kulturysta Roku”; nagrody magazynu kulturalnego Co Jest Grane WDECHY w kategorii “Wydarzenie Roku“ i “Miejsce Roku” za stworzenie opery-instalacji “Transcryptum”. W 2016 roku Blecharz otrzymał nagrodę za muzykę do najlepszego wystawienia sztuki współczesnej za spektakl “Schubert. Romantyczna kompozycja na 12 wykonawców i kwartet smyczkowy” w reżyserii Magdy Szpecht (prod. Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu, 2016).
Elfriede Jelinek – austriacka pisarka, autorka trzynastu powieści oraz ponad czterdziestu sztuk teatralnych. Ukończyła Konserwatorium w Wiedniu oraz historię sztuki na Uniwersytecie w Wiedniu. Głównymi tematami jej prozy jest kobieca tożsamość oraz współczesne problemy społeczne, m. in. walka z przejawami faszyzmu i antysemityzmu. Otrzymała ponad trzydzieści nagród i wyróżnień. Laureatka Nagrody Nobla w dziedzinie literatury (2004). Wielokrotnie wyróżniana prestiżową nagrodą dramaturgiczną Mülheimer Dramatikerpreis, m.in. za “Rechnitz (Anioł Zagłady) w 2009 i za “Podróż zimową/Winterreise“ w 2011. W październiku 2013 otrzymała Nagrodę im. Johanna Nepomuka Nestroya (Nestroy-Autorenpreis) za sztukę “Cienie. Eurydyka mówi/ Schatten (Eurydike sagt)“. W 2017 przyznano jej Niemiecką Nagrodę Teatralną FAUST za całokształt twórczości.
Monika Muskała – tłumaczka, dramatopisarka, eseistka, dokumentalistka, wykładowczyni Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Tłumaczyła m.in. teksty Thomasa Bernharda, Ödöna von Horvátha, Heinera Müllera, Friedricha Schillera, Wernera Schwaba, Franka Wedekinda. Po jej przekłady w teatrze sięgali Michał Borczuch, Jan Klata, Krystian Lupa. Za pracę translatorską Monika Muskała była wielokrotnie wyróżniana przez austriacki Urząd Kanclerski. Współautorka dramatów: “Podróż do Buenos Aires” (2001), “Daily Soup” (2007) i “Cicha noc“ (2016). W 2017 roku nominowana do Nagrody Literackiej Nike oraz do Nagrody Literackiej Gdynia za esej “Między Placem Bohaterów a Rechnitz. Austriackie rozliczenia”, za który otrzymała Górnośląską Nagrodę Literacką JULIUSZ oraz Nagrodę im. Andrzeja Siemka “Literatury na Świecie“. W 2018 roku była nominowana do Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej z Gabrielą Muskałą, z którą tworzy autorski duet Amanita Muskaria. Z austriackim fotografikiem i reżyserem Andreasem Horvathem wydała dwa albumy zdjęciowe: “Jakutien” (2003) i “Heartlands” (2007) oraz kilka filmów dokumentalnych, m. in. nagrodzony Kryształowym Globem na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Karlowych Warach “Z punktu widzenia emerytowanego portiera” (2006) oraz “Arab Attraction” (2010).
Andrzej Bauer – wiolonczelista, dyrygent, kompozytor, improwizator. Ukończył studia pod kierunkiem K. Michalika, a uzupełniał je pracując m.in. z A. Navarrą, M. Sadlo oraz D. Szafranem podczas licznych kursów mistrzowskich. Odbył dwuletnie studia w Londynie, w klasie W. Pleetha jako stypendysta Witolda Lutosławskiego. Artysta jest założycielem Warszawskiej Grupy Cellonet oraz Chain Ensemble – zespołu specjalizującego się w wykonawstwie muzyki najnowszej, z którym w 2017 roku zainaugurował Scenę Muzyki Nowej – 3-letnią serię koncertów w warszawskim Nowym Teatrze. Andrzej Bauer prowadzi klasy wiolonczeli na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina oraz na Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Andrzej Bauer nagrywał dla wielu zagranicznych rozgłośni radiowych i stacji telewizyjnych oraz brał udział w międzynarodowych festiwalach. Występował z recitalami i jako kameralista, a także jako solista z orkiestrami symfonicznymi i kameralnymi w większości krajów Europy, a także w U.S.A. i Japonii. Płyty artysty zdobywały nagrody (Fryderyk 2000, Nagroda Niemieckiej Krytyki Płytowej). Andrzej Bauer jest zdobywcą pierwszej nagrody na Międzynarodowym Konkursie ARD w Monachium, laureat Międzynarodowego Konkursu “Praska Wiosna”, nagrody Parlamentu Europy i Rady Europejskiej oraz nagród Związku Kompozytorów Polskich i Ministra Kultury za wkład w propagowanie muzyki współczesnej.
"Przedstawienie Hamleta we wsi Głucha Dolna" - Spektakl w wykonaniu Kompanii Teatralnej Mamro
16 kwietnia 2016 - 19:00
Okęcka Sala Widowiskowa Domu Kultury "Włochy"
1 Sierpnia 36a Warszawa
14 610teatr
Baśniowa sobota
16 kwietnia 2016 - 10:00
Ośrodek Kultury w Dzielnicy Wesoła m.st. Warszawy
Starzyńskiego 21 Warszawa
13 601teatr
Nad moim grobem noc nie zapadnie
od: 14 kwietnia 2016 do: 16 kwietnia 2016
Teatr Academia
ul.11 Listopada 22 Warszawa
16 038teatr
Hiszpańska mucha
16 kwietnia 2016 - 20:00jest więcej terminów
Teatr Kamienica
al. Solidarności 93 Warszawa
67 525teatr
projekt zero: Iluminacje
16 kwietnia 2016 - 20:00jest więcej terminów
Teatr Collegium Nobilium
ul. Miodowa 22/24 Warszawa
14 636teatr
Stosunki prawne
16 kwietnia 2016 - 17:00jest więcej terminów
Och-Teatr
ul. Grójecka 65 05-077 Warszawa Warszawa
24 608teatr
POLITYKA
15 kwietnia 2016 - 19:30jest więcej terminów
Teatr 6. piętro
PKiN, Pl. Defilad 1 (wejście od ul. Marszałkowskiej) 00 - 901 Warszawa Warszawa
12 839teatr
II Warszawski Festiwal Teatrów Dzieci i Młodzieży I TAKI I OWAKI w DK Kadr
15 kwietnia 2016 - 9:00jest więcej terminów
Dom Kultury KADR
ul. P. Gintrowskiego 32 Warszawa
13 611teatr
Czkawka, reż. Sylwester Biraga
15 kwietnia 2016 - 20:00
Teatr Druga Strefa
ul. Magazynowa 14 a Warszawa
12 892teatr
Bajka o deszczowej kropelce i tęczy
15 kwietnia 2016 - 10:00jest więcej terminów
Teatr Lalek Guliwer
ul. Różana 16 Warszawa
26 003teatr
Romeo i Julia
15 kwietnia 2016 - 19:00jest więcej terminów
Teatr Wielki - Opera Narodowa
pl. Teatralny 1 Warszawa
18 391teatr
HURT LUSTER
14 kwietnia 2016 - 21:00
Klub Komediowy
nie podano Warszawa
12 605teatr
HOFESINKA GRA SCENY DWÓJKOWE
14 kwietnia 2016 - 19:00
Klub Komediowy
nie podano Warszawa
12 584teatr
Następnego dnia rano
14 kwietnia 2016 - 19:00jest więcej terminów
Teatr Capitol
nie podano Warszawa
46 187teatr
Sufin/Młynarski prezentują: Pewnego razu w...
13 kwietnia 2016 - 21:00
Klub Komediowy
nie podano Warszawa
12 678teatr
Musical Improwizowany
13 kwietnia 2016 - 19:00
Klub Komediowy
nie podano Warszawa
12 786teatr
Co ja panu zrobiłem, Pignon?
13 kwietnia 2016 - 19:00jest więcej terminów
Teatr Kwadrat
ul. Marszałkowska 138 Warszawa
40 305teatr