koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
TpL repertuarCO JEST GRANE - kwiecień 2024 -nr 359
zmodyfikowano  4 lata temu

Van Goghi (Sputnik)

CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 8 122 wyświetleń od 19 listopada 2019
  • 30 listopada 2019, sobota
    » 20:00

Kiedy na planie filmowym spotykają się dwie tak wielkie aktorskie indywidualności, jak Aleksiej Sieriebriakow i Daniel Olbrychski, musi iskrzyć. Zwłaszcza jeśli to iskrzenie staje się częścią kreacji postaci. W filmie Siergieja Liwniewa, który powrócił do reżyserii po prawie ćwierćwieczu (w tym czasie zajmował się głównie produkcją), wcielają się oni w syna i ojca – artystów żydowskiego pochodzenia, których drogi rozeszły się dwie dekady wcześniej. Grany przez Olbrychskiego (mówiącego po rosyjsku własnym głosem) Wiktor Ginzburg jest światowej sławy dyrygentem; jego syn Mark, w którego wciela się Sieriebriakow, to utalentowany, ale szerzej nieznany twórca instalacji artystycznych. Dowiedziawszy się o postępującej szybkimi krokami chorobie ojca, Mark przyjeżdża z Izraela do rodzinnej Rygi. U boku Wiktora zastaje Irinę, niegdyś studentkę, później asystentkę, wreszcie gospodynię starego Ginzburga, jedną z wielu jego kobiet. Syn zdaje sobie sprawę, że to ostatnia szansa, aby naprawić trudne relacje z ojcem, ale nie będzie to możliwe dopóty, dopóki nie zostanie wyjaśniona tajemnica sprzed lat dotycząca matki Marka. Kim była? Co się z nią stało? Dlaczego porzuciła własne dziecko? Prawda okazuje się gorzka, ale zarazem wyzwalająca. Nad filmem Liwniewa od pierwszej do ostatniej minuty unosi się duch Śmierci, która nie daje o sobie zapomnieć. Przybiera on różne postaci: obecny jest w często rozbrzmiewającym w ścieżce dźwiękowej „Requiem” Mozarta, naznacza fizycznym cierpieniem życie obu bohaterów, rozpościera swój złowrogi cień nad zarastającą bluszczem willą Wiktora.
Dodatkową atrakcją „Van Goghów” jest udział w rolach drugoplanowych wielkich, lecz dzisiaj nieco już zapomnianych, gwiazd kina radzieckiego: Olgi Ostroumowej („Tak tu cicho o zmierzchu”), Swietłany Niemoliajewej („Romans biurowy”) oraz Natalii Niegody („Mała Wiera”).

Gatunek: dramat Reżyseria: Siergiej Liwniew
Scenariusz: Siergiej Liwniew Zdjęcia: Jurij Klimienko Muzyka: Leonid Diesiatnikow, Aleksiej Siergunin
Montaż: Aleksiej Bobrow, Ernest Aranow Producenci: Siergiej Bobza, Igor Pronin, Julia Zajcewa, Maksim Pawłow, Andriej Korobow, Daniel Gitman Tadewosjan, Jelena Kożanowa Produkcja: Leopolis Rok produkcji: 2018
Czas trwania: 102 min 
Nagrody:
2019 NIKA (nagroda Rosyjskiej Akademii Sztuki Filmowej) za Najlepszą rolę męską (Aleksiej Sieriebriakow), Najlepszą drugoplanową rolę męską ()
Obsada: Aleksiej Sieriebriakow, Daniel Olbrychski, Jelena Korieniewa, Polina Aguriejewa, Natalia Niegoda, Aleksandr Sirin, Swietłana Niemolajewa, Olga Ostroumowa, Joła Sańko, Jewgienij Tkaczuk

Projekcja w ramach 13. Festiwalu Filmów Rosyjskich Sputnik

zmodyfikowano  4 lata temu
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ