"Uprowadzenie z Seraju" W. A. Mozart - 30. Festiwal Mozartowski w Warszawie

Reżyseria i Inscenizacja | Jurij Aleksandrow

Dyrygent | Marcin Sompoliński Scenografia, Kostiumy i Światła | Paweł Dobrzycki Współpraca scenograficzna | Katarzyna Gabrat-Szymańska Choreografia | Natalia Madejczyk Asystent dyrygenta | Agata Zając Asystent reżysera |Tatiana Korpaczowa Inspicjent | Maria Grąbkowska

występują: Zespół Wokalny Warszawskiej Opery Kameralnej Kierownik Zespołu Wokalnego Krzysztof Kusiel-Moroz Zespół Instrumentów Dawnych Warszawskiej Opery Kameralnej Musicae Antiquae Collegium Varsoviense

1. Festiwal Mozartowski w Warszawie

Teatr Warszawskiej Opery Kameralnej

Wolfgang Amadeus Mozart "UPROWADZENIE Z SERAJU" ("Die Entführung aus dem Serail")

Singspiel w trzech aktach, w oryginalnej niemieckiej wersji językowej z dialogami w języku polskim

Kompozytor | Wolfgang Amadeus Mozart Libretto | Johann Gottlieb Stephanie der Jüngere Premiera | 20 kwietnia 2018 r.

O miłość trzeba walczyć

W złożonym labiryncie spektaklu szanowny widz zobaczy nie tylko zajmującą wesołą historię przygód młodych zakochanych osób w bajecznie nieprzewidywalnej Turcji XVIII stulecia, ale i liryczną opowieść i nieprostych relacjach Wolfganga Amadeusza Mozarta i jego żony Konstancji. Dzieło jest o miłości, o tym, że trzeba o nią walczyć. Miłość należy zdobyć, a potem ją utrzymać. Belmonte trafia do obcego kraju z powodu miłości i cierpi ogromnie z powodu miłości, a potem przezwycięża wszystko dzięki miłości. W naszym spektaklu są równoległe dwa wątki: komiczna fabuła i dramatyczna linia życia Mozarta. To nie przypadek, że główna bohaterka ma na imię Konstancja, tak jak żona kompozytora. Urzekł mnie polski teatr. Nie zabiegam i nie planuję swoich prac, po prostu Bóg tak mnie prowadzi. Dzięki temu na swojej drodze życiowej poznałem Warszawską Operę Kameralną i powróciłem do swojej dawnej idei. Śmiech w operze to wielce skomplikowana sprawa, a ja chciałbym, aby te dwa przeciwstawne sobie bieguny – komiczny i dramatyczny – były przedstawione w sposób interesujący dla widza. Ja z natury jestem bardzo ciekawski i w tym przypominam małpę. Z tego powodu reżyserowałem Borysa Godunowa Modesta Musorgskiego oraz Eugeniusza Oniegina Piotra Czajkowskiego we Wrocławiu. Mam w życiu dużo szczęścia. Pragnę wyrazić wdzięczność Pani Dyrektor Alicji Węgorzewskiej-Whiskerd za to, że jest mi dane współpracować ze wspaniałym zespołem artystów. Czerpię z tej pracy ogromną radość i zadowolenie.

Jurij Aleksandrow, reżyser