Ciało w ruchu: zestaw shortów / Body Movement: set of shorts (HER Docs)

Ciało w ruchu: zestaw shortów / Body Movement: set of shorts

„Luca (m/f/x)” reż. Hannah Schwaiger, Ricarda Funnemann (Niemcy / 2019 / 7 min.)
“Luca (m/f/x)” dir. Hannah Schwaiger, Ricarda Funnemann (Germany / 2019 / 7’)

PL:
„Odczuwam moją płeć jako płynną; nigdy nie jest tak, że czuję że jestem kobietą albo jestem mężczyzną. Czuję tylko to ciało, do którego należą dusza i umysł” – mówi o sobie Luca. Chociaż czasem spotyka się z niechęcią, a nawet przemocą fizyczną z powodu swojego wyglądu, nie wyobraża sobie ukrywać tego, kim jest. Akceptację znajduje w teatrze, gdzie może nareszcie wyrażać siebie i budować więzy poprzez wspólnotową artystyczną praktykę. Film towarzyszy Luce w próbach spektaklu „Kaligula” w reżyserii Clary Nielenbock, gdzie aktorskie wcielenie okazuje się fascynującym doświadczeniem/ćwiczeniem empatii i zrozumienia drugiego człowieka.
Wybrane festiwale i nagrody: DOK Leipzig, Filmfest Dresden, Blicke Filmfestival (Drugie Grand Prix), Balkan Can Kino, Moovy, Bundesfestival junger Film, Queer Film Festival Hannover

Hannah Schwaiger
Hannah Schwaiger urodziła się w 1988 r. w niemieckim Münster, tam też się wychowała. Po ukończeniu szkoły pracowała przy produkcja teatralnych i zrobiła staż w jednej ze stacji telewizyjnych. W 2012 r. rozpoczęła studia na kierunku Filmu i Dźwięku na Uniwersytecie Nauk i Sztuk Stosowanych w Dortmundzie, gdzie dołączyła do kolektywu filmowego „I AM HERE“. W tamtym czasie poświęcała się zarówno pracy z kamerą, jak i reżyserii. W jej pracach, zwłaszcza tych z okresu, w którym należała do kolektywu, widać wyraźnie próby eksperymentowania z różnymi formatami filmowymi. Już w czasie studiów, w ramach realizowania projektów studenckich, zaczęła pracować w przemyśle filmowym. Na początku 2018 r. ukończyła Uniwersytet w Dortmundzie, jako pracę dyplomową tworząc, we współpracy z Jacqueline Hochmuth, krótki film dokumentalny „Through the Desert“. Obecnie Hannah pracuje jako freelancerka-twórczyni filmów dokumentalnych, ale specjalizuje się także w tworzeniu klipów muzycznych i filmów wizerunkowych dla sektora kultury.

Ricarda Funnemann
Ricarda Funnemann urodziła się w 1989 r. w Hanowerze, a wychowała w Münster. Ukończyła studia z grafiki i odbyła praktyki jako asystentka grafika. Następnie ukończyła studia licencjackie na Fachhochschule Dortmund - Uniwersytecie Nauk i Sztuk Stosowanych. Obecnie jest na studiach magisterskich na Wydziale Nauk Fotograficznych na Fachhochschule Dortmund. W ramach swoich projektów zajmuje się fotografią modową i filmami modowymi. Lubi też eksperymentować z wpływami artystycznymi, dzięki czemu zdała sobie sprawę, że fotografia modowa może być narzędziem do opowiadania historii. Dzięki projektowi na studiach licencjackich, poświęconemu zaburzeniom lękowym, odkryła w sobie zainteresowanie ludzką tożsamością i psychiką. Przygotowując projekty na zajęcia odnalazła swój sposób na wyrażanie się poprzez film, co przełożyło się na jej obecną pracę nad projektami multimedialnymi. Równolegle ze studiami magisterskimi zaczęła pracować w branży fotografii reklamowej dla mediów społecznościowych.

TWÓRCZYNIE I TWÓRCY
Reżyseria: Hannah Schwaiger, Ricarda Funnemann
Zdjęcia: Hannah Schwaiger
Montaż: Hannah Schwaiger, Ricarda Funnemann
Dźwięk: Arno Augustin
Muzyka: Henric Schleiner
Producentki: Hannah Schwaiger, Ricarda Funnemann
Produkcja: Funnemann & Schwaiger Produktion
Właścicielki praw: Hannah Schwaiger, Ricarda Funnemann
Język: niemiecki

EN:
Society distinguishes between two sexes: male and female. In Germany there is a new law for a new legal gender “divers”. “Divers” refers to a gender spectrum between male, female and beyond. “I feel my own sex very changeable, it never feels like I am a man or a woman. But only a body to which belongs a spirit and a mind that creates”. This is how Luca describes themselves and unites alleged characteristics of both classical sexes in his appearance. Although Luca has experienced antipathy and even physical violence, because of the appearance, Luca would never stop being themselves. Eventually, Luca found acceptance in the theatre community, being able to express themselves and experience other lives and stories through collective artistic practice. The rehearsals for the piece “Caligula” (directed by Clara Nielenbock), which were accompanied during the shooting are exemplary for this approach. The story of this play made it possible for Luca to develop empathy even for a historical tyrant beyond Luca’s own morality. The actor is fascinated by the inherent effect of acting on Luca’s own personality. By developing a close bond to a role and experiencing other life stories and perspectives give you a better understanding of another person. Finally, it makes you more considerate and empathetic for somebody else and overall. An effect that should not only be limited to the performance and may be passed on to people someday who are offended by Luca's looks, beliefs and way of loving.
Selected festivals and awards: DOK Leipzig, Filmfest Dresden, Blicke Filmfestival (Second Grand Prix), Balkan Can Kino, Moovy, Bundesfestival junger Film, Queer Film Festival Hannover

Hannah Schwaiger
Hannah Schwaiger was born in 1988 near Münster, Germany, where she grew up. After graduating from high school, she worked for several theater productions and did an internship at a television broadcaster. In 2012 she started studying in the Film and Sound Programme at the University of Applied Science and Arts in Dortmund, where she became part of the filmmakers collective “I AM HERE“. During her work there, she focused equally on her camera work as well as on directing. Especially the time in the collective was characterized by trying out and experimenting with different film formats. Already during her time at the University of Applied Sciences, she began to work on the project-related basis in the film industry. With the short documentary “Through the Desert“, which she has made together with Jacqueline Hochmuth, she graduated from University in Dortmund in the beginning of 2018. Hannah currently works as a freelance documentary filmmaker, but specializes also in music videos and image films for the cultural sector.

Ricarda Funnemann
Ricarda Funnemann was born in 1989 in Hannover and was raised in Münster. At the college for graphic design she achieved her A-level and did her apprenticeship as a graphic assistant. After that she did her Bachelor of Arts at the Fachhochschule Dortmund – University of Applied Sciences and Arts. Currently she does her MA in Photographic Studies at the Fachhochschule Dortmund. Her personal projects include fashion photography and fashion films. She also likes to experiment with artistic influences. While experimenting with these two genres she realized that fashion photography is a good way to tell stories. Through her BA project, which is about anxiety disorder, her interest for human identity and human psyche was discovered. Through projects at the university she discovered the medium of film for herself and now works with multimedia projects. Besides her Master studies she started to work as a product photographer in 2016 and currently works as an advertising photographer for social media.

CREDITS
Director: Hannah Schwaiger, Ricarda Funnemann
Cinematography: Hannah Schwaiger
Editing: Hannah Schwaiger, Ricarda Funnemann
Sound: Arno Augustin
Music: Henric Schleiner
Producers: Hannah Schwaiger, Ricarda Funnemann
Production: Funnemann & Schwaiger Produktion
World sales: Hannah Schwaiger, Ricarda Funnemann
Language: German

„W białej otchłani” reż. Cara Holmes (Irlandia / 2019 / 11 min.)
“Welcome to a Bright White Limbo” dir. Cara Holmes (Ireland / 2019 / 11’)

PL:
Pochodząca z Irlandii Północnej tancerka i choreografka Oona Doherty ma za sobą serię międzynarodowych sukcesów, włącznie ze Srebrnym Lwem na tegorocznym Biennale w Wenecji. Po latach życia w Londynie, Berlinie i Nowym Jorku Doherty osiadła jednak w Bangor, niewielkim nadmorskim miasteczku na obrzeżach rodzinnego Belfastu. Fascynują ją performanse genderowe postindustrialnych przestrzeni, proletariacka chłopackość i dziewczyńskość będące praktykami codziennego oporu wobec wykluczenia. W krótkim filmie Cary Holmes pracuje ona nad solową choreografią „Hope Hunt and the Ascension Into Lazarus”, która powstała jako celebracja butch estetyki dresiarskiej męskości. Doherty próbuje oddać poprzez taniec jej specyficzne jakości, zastanawiając się, co z ruchem ciał robią żel do włosów, napoje gazowane i ecstasy. (Michalina Augusiak)
Wybrane festiwale i nagrody: Tribeca Festival (Wyróżnienie Specjalne Jury), Hot Docs, Sheffield Doc/Fest, Clermont-Ferrand International Short Film Festival, Irish Film & Television Academy (Najlepszy Krótkometrażowy Film Aktorski), Cork International Film Festival, Dublin International Film Festival (Najlepszy Irlandzki Film Krótkometrażowy), Hot Springs Documentary Film Festival, Odense International Film Festival, The Craic Festival, Newport Beach Film Festival, Milwaukee Film Festival, Still Voices Short Film Festival (Najlepszy Film Krótkometrażowy), Catalyst International Film Festival (Najlepszy Film Dokumentalny), Belfast Film Festival, Toronto Irish Film Festival, Irish Film Festival Boston, Concorto Film Festival, Dance on Camera Festival, Aesthetica Film Festival

Cara Holmes
Cara Holmes jest pochodzącą z Irlandii reżyserką filmową i montażystką. Jej twórczość to przede wszystkim pełnometrażowe filmy dokumentalne - zarówno niezależne, jak i telewizyjne - a także dramaty telewizyjne, nagradzane dokumentalne seriale obserwacyjne, filmy eksperymentalne i krótkometrażowe. Jej zainteresowania skupiają się wokół feminizmu, praw osób z niepełnosprawnościami oraz historii społeczności LGBT. Interesuje ją robienie filmów, które odkrywają fascynujące prawdy. Najnowszym dziełem Cary jest nagrodzony nagrodą IFTA film dokumentalny „Wytańczyć siebie”. Ten wizualnie zachwycający film, łączący film dokumentalny z występem tanecznym na żywo, zagłębia się w umysł i proces twórczy choreografki i tancerki Oony Doherty oraz jej wielokrotnie nagradzanego tanecznego performansu „Hope Hunt".

TWÓRCZYNIE I TWÓRCY
Reżyseria: Cara Holmes
Scenariusz: Cara Holmes
Występuje: Oona Doherty
Zdjęcia: Luca Truffarelli
Montaż: Mick Mahon
Dźwięk: Caimin Agnew, Cara Holmes
Muzyka: DIE HEXEN
Producentka: Zlata Filipović
Produkcja: Invisible Thread Films
Właściciel praw: Invisible Thread Films
Język: angielski
Strona: http://www.invisiblethreadfilms.com/

EN:
“Welcome To A Bright White Limbo” is an honest and stimulating account of dance theatre which pushes boundaries, visually and aurally while revealing the raw energy, talent and creative ability of one of the best dance artists in Ireland today, Oona Doherty. Combining documentary and dance performance, this visually arresting film dives into the mind and creative process of Oona Doherty's award winning dance show “Hope Hunt”. Using interviews and a dance performance in the streets of Belfast, the film plays with dichotomies; a sense of home, gender, dance, redemption and how to be in the world.
Selected festivals and awards: Tribeca Festival (Special Jury Mention), Hot Docs, Sheffield Doc/Fest, Clermont-Ferrand International Short Film Festival, Irish Film & Television Academy (Best Live-Action Short Film), Cork International Film Festival, Dublin International Film Festival (Best Irish Short Film), Hot Springs Documentary Film Festival, Odense International Film Festival, The Craic Festival, Newport Beach Film Festival, Milwaukee Film Festival, Still Voices Short Film Festival (Best Short Film), Catalyst International Film Festival (Best Documentary), Belfast Film Festival, Toronto Irish Film Festival, Irish Film Festival Boston, Concorto Film Festival, Dance on Camera Festival, Aesthetica Film Festival

Cara Holmes
Cara Holmes is an Irish-based film director and editor. Her work has been predominantly in the form of documentary feature films (both independent and broadcast), as well as television dramas, award-winning observation documentary series, experimental and short films. Cara's interests focus on feminism, disability rights and the stories of the LGBT community. She is interested in making films that discover interesting truths. Cara's most recent work is the IFTA winning documentary “Welcome to a Bright White Limbo”. Combining a documentary and a live dance performance, this visually fascinating film dives into the mind and creative process of Oona Doherty and her award-winning dance show “Hope Hunt”.

CREDITS
Director: Cara Holmes
Screenplay: Cara Holmes
Featuring: Oona Doherty
Cinematography: Luca Truffarelli
Editing: Mick Mahon
Sound: Caimin Agnew, Cara Holmes
Music: DIE HEXEN
Producer: Zlata Filipović
Production: Invisible Thread Films
World sales: Invisible Thread Films
Language: English
Website: http://www.invisiblethreadfilms.com/

„Część mnie” reż. Dorothy Allen-Pickard (Wielka Brytania / 2020 / 4 min.)
“Material Bodies” dir. Dorothy Allen-Pickard (UK / 2020 / 4’)

PL:
Porywający film taneczny o relacji osób po amputacji z ich ciałem i kończynami. Dla bohaterek i bohaterów protezy mogą być biżuterią, nieprzewidywalnymi przyjaciółkami, kompankami do tańca, albo integralną częścią ciała. Ruch przeplata się tu z dialogiem oraz refleksją o zmysłowej relacji ze światem, ze szczególnym uwzględnieniem tego, jak architektura i dizajn mogą wpływać na nasze życie fizyczne i emocjonalne.
Wybrane festiwale i nagrody: Sheffield Doc/Fest, Internationale Kurzfilmtage Oberhausen, DOC NYC, Edinburgh International Film Festival, MY HERO International Film Festival (Nagroda Art Heroes), Aesthetica Short Film Festival, Galway Film Fleadh, Encounters Festival, Imagine Science Film Festival

Dorothy Allen-Pickard
Multidyscyplinarna artystka i projektantka. Ukończyła drugi stopień studiów na Wydziale Projektowania na Konstfack, Akademii Sztuk Pięknych w Sztokholmie. W swoich pracach porusza ważne społecznie zagadnienia, takie jak inkluzywna edukacja seksualna, feminizm czy płeć kulturowa. Jej prace były pokazywane na wystawach poświęconych zarówno wyłącznie jej twórczości, jak i wystawach grupowych, w Nowym Jorku, Sztokholmie i w Polsce.

TWÓRCZYNIE I TWÓRCY
Reżyseria: Dorothy Allen-Pickard
Zdjęcia: Jack Wells
Montaż: Dorothy Allen-Pickard
Dźwięk: Ben Hauke, Adina Astrate
Muzyka: Batsumi
Producentki: Julie Machin, Lucy Pullicino
Produkcja: My Accomplice
Właścicielka praw: Dorothy Allen-Pickard
Język: angielski
Strona: https://www.dorothyallenpickard.com

EN:
Through interweaving dance and dialogue “Material Bodies” looks at the relationship between amputees and their limbs, exploring how a prosthetic limb can be more like a piece of jewellery, an unpredictable friend, a dance companion, or a part of you. The short dance-documentary brings to life people’s experiences of living with disability by focusing on four amputees’ sensory response to the world, with a focus on how architecture and design can affect your physical and emotional life.
Selected festivals and awards: Sheffield Doc/Fest, Internationale Kurzfilmtage Oberhausen, DOC NYC, Edinburgh International Film Festival, MY HERO International Film Festival (Art Heroes Award), Aesthetica Short Film Festival, Galway Film Fleadh, Encounters Festival, Imagine Science Film Festival

Dorothy Allen-Pickard
Multidisciplinary artist and designer. A graduate of the second degree studies in Design at the Konstfack University of Arts in Stockholm. In her work, she deals with important social topics, such as inclusive sex education, feminism and gender. Her works have taken part in many individual and group exhibitions in New York, Stockholm and Poland.

CREDITS
Director: Dorothy Allen-Pickard
Cinematography: Jack Wells
Editing: Dorothy Allen-Pickard
Sound: Ben Hauke, Adina Astrate
Music: Batsumi
Producers: Julie Machin, Lucy Pullicino
Production: My Accomplice
World sales: Dorothy Allen-Pickard
Language: English
Website: https://www.dorothyallenpickard.com

„Odgraniczanie” reż. Tereza Vejvodová (Czechy / 2020 / 15 min.)
“Delimitation” dir. Tereza Vejvodová (Czech Republic / 2020 / 15’)

PL:
Film o tańcu i architekturze, a wręcz o tańczeniu o architekturze, jakby na przekór znanemu porzekadłu. Młoda kobieta szuka mieszkania – wędruje od deweloperskiego apartamentowca do powojennego bloku, a potem do powojennej kamienicy. Zarówno tancerka, jak i sama kamera wchodzą w bliską relację z różnego rodzaju powierzchniami: ścian, korytarzy, szyb, prześcieradeł, wody, poręczy w metrze, ludzkiej skóry, parkietów. Tu betonowe murki, tam zęby schodów ruchomych. Padają jakieś słowa, ale w tle – nie są ważne. Językiem filmu okazuje się taniec w dwóch typach przestrzeni, publicznej i raczej zatłoczonej oraz prywatnej, ale niczyjej, bo niezamieszkałej. A fabułą – poszukiwanie miejsc, które można by uczynić swoimi. (Klara Cykorz)
Wybrane festiwale i nagrody: Ji.hlava International Documentary Film Festival, PÖFF Shorts - Short Film & Animation Festival, Festival Tous Courts, Slamdance Film Festival (Wyróżnienie Specjalne Jury: Narracyjne Filmy Krótkometrażowe), VAEFF - Video Art & Experimental Film Festival, Pragueshorts Film Festival, Dance Film Festival Prague, REGARD

Tereza Vejvodová
Tereza, urodzona w 1995 roku, ukończyła Wydział Filmowy i Telewizyjny Akademii Sztuk Scenicznych w Pradze (FAMU). Jej krótki metraż z czasów studiów, „A Part” (2017), zdobył Specjalną Nagrodę Jury na Festiwalu Filmowym FAMUFEST w 2017 r., był nominowany do nagrody Magnesie przyznawanej przez Czeską Akademię Filmu i Telewizji, a także wziął udział w konkursie podczas Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Pradze. Jej krótkometrażowy film „Sugar” (2019), poruszający temat współczesnych form związków, takich jak sponsoring, miał swoją premierę na Festiwalu Filmów Krótkometrażowych Aesthetica, a także zdobył Specjalną Nagrodę Jury na Festiwalu Filmowym Kamera Oko w Ostrawie w 2019 r. „Odgraniczanie” stanowi eksperyment z klasyczną narracją i ekspresyjnym tańcem jako formą aktorstwa i jest wynikiem jej fascynacji fizyczną ekspresją ludzkiego ciała i abstrakcyjnymi formami wizualnymi. Obecnie Tereza pracuje nad scenariuszami dwóch filmów pełnometrażowych, z których jeden, „The Flower”, otrzymał wsparcie Czeskiego Funduszu Filmowego. Poza tym pracuje jako montażystka i reżyserka dla organizacji non-profit Post Bellum, reżyseruje także klipy muzyczne.

TWÓRCZYNIE I TWÓRCY
Reżyseria: Tereza Vejvodová
Choreografia, występuje: Markéta Jandová
Zdjęcia: Dušan Husár
Montaż: Tereza Vejvodová
Dźwięk: Matěj Lindner
Muzyka: Džian Baban
Producentki_ci: Anneta Furdecká, Pavel Picek
Produkcja: sol film
Właściciel praw: sol film
Język: czeski
Strona: https://www.solfilm.cz/blog/artem-6fmlh

EN:
A young woman is looking for an apartment in a busy metropolis, while overcoming the ubiquitous alienation and trying to find closeness. The topic of life wandering is examined through crowded city streets, empty spaces and mechanical underground. The film uses a combination of stylised movements and expressive dance to discover new forms of film language with an emphasis on the role of sound and picture more than a dialogue. As the woman explores different spaces, a new life is given to seeming banalities of everyday life. Physical dialogue with the void begins as the question of space identity in an anonymous cityscape. “Delimitation” is a personal journey from an inner isolation to the ability to open up to others, meanwhile discovering yourself.
Selected festivals and awards: Ji.hlava International Documentary Film Festival, PÖFF Shorts - Short Film & Animation Festival, Festival Tous Courts, Slamdance Film Festival (Special Jury Mention: Narrative Shorts), VAEFF - Video Art & Experimental Film Festival, Pragueshorts Film Festival, Dance Film Festival Prague, REGARD

Tereza Vejvodová
Born in 1995. Tereza graduated from the Film and TV School of the Academy of Performing Arts in Prague (FAMU). Her student short film “A Part” (2017) won a Special Jury Prize at FAMUFEST Film Festival in 2017, was nominated for the Magnesie Award by the Czech Film and Television Academy and was featured in the National Competition at the Prague Short Film Festival. Her short film “Sugar” (2019), exploring contemporary forms of relationships, such as sugar dating, was premiered at the Aesthetica Short Festival and won a Special Jury Prize at the Ostrava Kamera Oko Film Festival in 2019. “Delimitation” is her experiment with classical narrative and expressive dance as a form of acting and is a result of her fascination with the physical expression of the human body and abstract visual forms. Tereza is currently working on two feature film scripts, one of them “The Flower” was supported by the Czech Film Fund. Besides that she works as an editor and director for non-profit organisation Post Bellum, she also directs music videos.

CREDITS
Director: Tereza Vejvodová
Choreography, Featuring: Markéta Jandová
Cinematography: Dušan Husár
Editing: Tereza Vejvodová
Sound: Matěj Lindner
Music: Džian Baban
Producers: Anneta Furdecká, Pavel Picek
Production: sol film
World sales: sol film
Language: Czech
Website: https://www.solfilm.cz/blog/artem-6fmlh

„My Womb” reż. Martina Trepczyk (Austria / 2019 / 3 min.)
“My Womb” dir. Martina Trepczyk (Austria / 2019 / 3’)

PL:
Taneczny list miłosny dla wszystkich, którzy_e walczą o siebie. Portret tancerki i poetycka krytyka systemowej władzy nad kobiecymi ciałami, która jest wszechobecna: w szkole, rządzie, instytucjach religijnych, i po prostu w umysłach społeczeństwa. „My Womb” ma źródła w doświadczeniu nauki i wychowania w jednej z najsurowszych szkół baletowych w Polsce i całego systemu patriarchalnego, w którym instytucja ma więcej do powiedzenia na temat ciała kobiety niż ona sama.
Wybrane festiwale i nagrody: Long Story Shorts (Best Documentary), EMIGRA Film Festival, On Art Film Festival, FilmFest by Rogue Dancer, Bucharest ShortCut Cinefest (Special Mention: Best Documentary), The Bush Films

Martina Trepczyk
Urodzona w 1990 r. filmowczyni o polskich korzeniach, urodzona i wychowana w Austrii. Studiowała reżyserię filmową na Uniwersytecie Kingston w Londynie i, jak sama mówi, czuje się przede wszystkim Europejką i nie odczuwa przynależności do żadnej narodowości czy miejsca. Stale poszukuje estetyki i autentyczności, realizmu i surowości. Jako reżyserka tworzy filmy dokumentalne, komercyjne i klipy muzyczne. Środek przekazu nie ma dla niej znaczenia - wręcz przeciwnie - łączenie ze sobą gatunków uważa za bardziej interesujące, o ile tylko treść wywołuje emocje. Ważny jest zarówno mocny przekaz, jak i estetyka. W twórczości Martiny widoczna jest również jej fascynacja tańcem, a także niezwykłe połączenie delikatności i siły. Jej doświadczenie jako graficzki pomaga w tworzeniu koncepcji kreatywnych i zarządzaniu planem filmowym oraz tłumaczy jej zamiłowanie do minimalizmu i abstrakcji. Martina najlepiej czuje się poza wyznaczonymi kategoriami, tworząc sztukę na styku ich granic.

TWÓRCZYNIE I TWÓRCY
Reżyseria: Martina Trepczyk
Scenariusz: Martina Trepczyk
Choreografia, występuje: Anna Lis
Zdjęcia: Martina Trepczyk
Montaż: Martina Trepczyk
Dźwięk: David Furrer
Muzyka: Taris
Producentka: Martina Trepczyk
Produkcja: Martina Trepczyk
Właścicielka praw: Martina Trepczyk
Język: angielski
Strona: www.martinatrepczyk.com

EN:
A portrait of a dancer and poetic criticism questioning the power over female bodies. It’s everywhere: patriarchal systems, schools, the government, religious institutions, society’s minds. “My Womb” draws parallels from the dancer’s upbringing in one of Poland’s strictest ballet schools and today’s patriarchic system, in which an institution has more say over a female’s body than herself. Poland, compared to other European countries, still has the strictest abortion laws, a torn past, battle wounds and the stale old systems, that we try to break. “My Womb” is a love letter to everyone who stands up for themselves.
Selected festivals and awards: Long Story Shorts (Best Documentary), EMIGRA Film Festival, On Art Film Festival, FilmFest by Rogue Dancer, Bucharest ShortCut Cinefest (Special Mention: Best Documentary), The Bush Films

Martina Trepczyk
Filmmaker (*1990) with Polish roots, born and raised in Austria. She studied filmmaking at Kingston University in London and feels more European than identifying with and belonging to one nationality and place. She is always in search of aesthetics and authenticity, something real and raw. As director she works on documentaries, commercial work and music videos. The medium doesn’t matter, on the contrary: merging genres is all the more interesting, as long as the content evokes emotion. A strong message and aesthetic go hand in hand. Martina’s fascination for dance always finds a way into her projects. Her work has an incredible sense of delicacy combined with real power. Her background as a graphic designer plays a big role in her creative concepts and set directing and explains the sense of minimalism and abstraction. In general, she enjoys not to fit into existing categories but to unfold and create where boundaries cross.

CREDITS
Director: Martina Trepczyk
Screenplay: Martina Trepczyk
Choreography, Featuring: Anna Lis
Cinematography: Martina Trepczyk
Editing: Martina Trepczyk
Sound: David Furrer
Music: Taris
Producer: Martina Trepczyk
Production: Martina Trepczyk
World sales: Martina Trepczyk
Language: English
Website: www.martinatrepczyk.com

„Droga Ty” reż. Anna Rodgers (Irlandia / 2020 / 14 min.)
“Armour Off” dir. Anna Rodgers (Ireland / 2020 / 14’)

PL:
„Droga Ty” to film taneczny, powstały na zlecenie Croi Clan Integrated Dance Company. Przedstawia performans tancerki Lindy Fearon, która w miejsce odwołanego występu na żywo, została nakręcona w swoim domu w hrabstwie Armagh w Irlandii w szczytowym momencie lockdownu w 2020 roku. Film łączy ruch oraz słowa napisane wcześniej przez Lindę, odkrywając życiowe ścieżki jej relacji ze swoim ciałem i samą sobą.
Wybrane festiwale i nagrody: Catalyst International Film Festival (Najlepszy Film Dokumentalny), Carlow Arts Festival

Anna Rodgers
Anna Rodgers jest laureatką Irlandzkiej Nagrody Filmowej i Telewizyjnej (IFTA), irlandzką reżyserką i producentką. Wśród jej filmów są takie tytuły jak „Somebody to Love”, film dokumentalny o związkach i niepełnosprawności, czy „Hold on Tight”, przyglądający się społecznemu i osobistemu wymiarowi wpływu publicznego okazywania uczuć przez osoby LGBT. „Hold on Tight” i jej kolejny film, „Novena”, opowiadający o wydarzeniu z udziałem gejów i lesbijek, które miało miejsce w kościele katolickim, otrzymały nominację do Nagrody Iris. Anna była producentką „Growing up Gay” - pierwszego serialu opowiadającego o młodzieży LGBT w irlandzkiej telewizji oraz nominowanego do nagrody IFTA filmu dokumentalnego „The Story of Yes”, który przedstawia historię referendum w sprawie równości małżeńskiej. Obecnie reżyseruje „How To Tell a Secret”, pełnometrażowy film dokumentalny o ujawnianiu nosicielstwa wirusa HIV dla Arts Council, organizacji promującej sztukę, we współpracy z reżyserem teatralnym i filmowym, Shaunem Dunne.

TWÓRCZYNIE I TWÓRCY
Reżyseria: Anna Rodgers
Występuje: Linda Fearon
Choreografia: Caroline Bowditch
Zdjęcia: Matthew Kirrane
Montaż: Paul Mullen
Dźwięk: Linda Fearon
Muzyka: Niall O'Carroll
Producentka: Zlata Filipović
Produkcja: Invisible Thread Films
Właściciel praw: Invisible Thread Films
Język: angielski
Strona: http://www.invisiblethreadfilms.com/

EN:
“Armour Off” is a dance film commissioned by Croi Glan Integrated Dance Company. It captures a performance by dancer Linda Fearon who in lieu of presenting a cancelled live performance was instead filmed at her home in Co. Armagh, Ireland at the height of lockdown 2020. The film interweaves movement and spoken word written by Linda, exploring her relationship with her body and self throughout her life.
Selected festivals and awards: Catalyst International Film Festival (Best Documentary), Carlow Arts Festival

Anna Rodgers
Anna Rodgers is an IFTA (Irish Film & Television Award) award winning Irish director and producer. Her films include “Somebody to Love”, a documentary about relationships and disability, and “Hold on Tight” which examines the social and personal impact of LGBT public displays of affection. “Hold on Tight” and her subsequent film “Novena”, about a gay and lesbian event at a Catholic church were nominated for the Iris Prize. Anna produced “Growing up Gay”, the first series about LGBT youth for Irish television and the IFTA nominated documentary “The Story of Yes” which captures the story of the marriage equality referendum. She is currently directing “How To Tell a Secret”, a feature documentary about HIV disclosure for the Arts Council with theatre and film director Shaun Dunne.

CREDITS
Director: Anna Rodgers
Featuring: Linda Fearon
Choreography: Caroline Bowditch
Cinematography: Matthew Kirrane
Editing: Paul Mullen
Sound: Linda Fearon
Music: Niall O'Carroll
Producer: Zlata Filipović
Production: Invisible Thread Films
World sales: Invisible Thread Films
Language: English
Website: http://www.invisiblethreadfilms.com/

„Kseno” reż. Amy J. Gardner (Kanada / 2021 / 4 min.)
“Xeno” dir. Amy J. Gardner (Canada / 2021 / 4’)

PL:
Kseno jest najmniejszą mierzalną jednostką ludzkiego porozumienia, zwykle wymiany pomiędzy dwojgiem mijających się nieznajomych – flirciarskie spojrzenie, skinięcie głową, chwile ulotne i przypadkowe, ale wciąż naładowane znaczeniem, energią, dzięki której czujemy się mniej same i sami. Ten krótki film o tańcu – bez dialogów, oparty na muzyce – zestawia te momenty ludzkiej intymności z majestatycznym, może alienującym (a może nie) krajobrazem. (Klara Cykorz)
Specjalne podziękowania dla Films.Dance (@films.dance) oraz Jacob Jonas The Company (@jacobjonasthecompany).

Amy J. Gardner
Amy jest reżyserką, choreografką i fotografką, której prace obejmują film, telewizję, performans, produkcję multimedialną i treści dla marek. Jej projekty często łączą podejście filmowe z odważnym i surowym opowiadaniem historii opartym na ruchu. Jej proces twórczy wywodzi się z jej profesjonalnej kariery tanecznej. Przez ostatnią dekadę była twórczo napędzana przez różne techniki aktorskie i ćwiczenia z improwizacji, które ukształtowały jej sugestywny styl. Amy jest dyrektorką artystyczną annoDAM Dance i założycielką DanceHypha. Urodziła się w Kanadzie, a obecnie mieszka w Nowym Jorku.

TWÓRCZYNIE I TWÓRCY
Reżyseria: Amy J. Gardner
Choreografia: Diego Vega
Występują: Natasha Patterson, Sabine Van Rensburg
Zdjęcia: Kristof Brandl
Montaż: Joy Isabella Brown
Muzyka: Alice Phoebe Lou, Thor Rixon
Producentki_ci: Jill Wilson, Emma Rosenzweig-Bock, Mathieu Wothke
Produkcja: Films.Dance / Jacob Jonas The Company
Właściciel praw: Films.Dance / Jacob Jonas The Company
Język: bez dialogu
Strona: https://www.films.dance/

EN:
Xeno is the smallest measurable unit of human connection, typically exchanged between passing strangers—a flirtatious glance, a sympathetic nod, moments that are fleeting and random but still contain powerful emotional nutrients that can alleviate the symptoms of feeling alone.
Special thanks to Films.Dance (@films.dance) and Jacob Jonas The Company (@jacobjonasthecompany).

Amy J. Gardner
Amy is a director, choreographer and photographer whose work spans across film, television, live performance, multimedia production and branded content. Her projects often fuse a cinematic approach with bold and raw movement based storytelling. Her creative process stems from her professional dance career. Over the past decade, she has been creatively fueled by a variety of acting techniques and structured improvisation exercises which have prompted her evocative style. Amy is the artist director of annoDAM Dance and the founder of DanceHypha. She was born in Canada and is currently based in NYC.

CREDITS
Director: Amy J. Gardner
Choreographer: Diego Vega
Featuring: Natasha Patterson, Sabine Van Rensburg
Cinematography: Kristof Brandl
Editing: Joy Isabella Brown
Music: Alice Phoebe Lou, Thor Rixon
Producers: Jill Wilson, Emma Rosenzweig-Bock, Mathieu Wothke
Production: Films.Dance / Jacob Jonas The Company
World sales: Films.Dance / Jacob Jonas The Company
Language: no dialogue
Website: https://www.films.dance/

„Wspomnienie obcej osoby” reż. Helena Oborska (Polska / 2020 / 3 min.)
“Remembrance of a Stranger” dir. Helena Oborska (Poland / 2020 / 3’)

PL:
Tańczenie o poezji: wizualna adaptacja wiersza Romana Honeta „Wspomnienie obcej osoby”. Dojrzała kobieta – w tej roli tańczy Dominika Krzysztoforska – przypomina sobie lata młodości. Intensywny krótki metraż rozbija o siebie przeciwstawne tonalnie konwencje, gwałtowną transgresję na parkiecie z przejmującym chłodem brzasku na wydmach. (Klara Cykorz)

Helena Oborska
Helena Oborska jest studentką V roku na wydziale Reżyserii w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Wcześniej skończyła Dziennikarstwo i Nauki Polityczne na Uniwersytecie Warszawskim. W ciągu ostatnich 5 lat studiów pracowała jako reżyserka na różnych studenckich planach filmowych oraz zrealizowała kilka etiud fabularnych i dokumentalnych. Jej krótkometrażowy film „Ukąszenie” zdobył wiele nagród na festiwalach w kraju i za granicą, m.in. Srebrnego Lajkonika dla Najlepszego Polskiego Filmu Fabularnego na Krakowskim Festiwalu Filmowym. Obecnie Helena kończy postprodukcję swojego dyplomu fabularnego „Magma” oraz rozpoczyna pracę nad krótkim metrażem dla Studia Munka.

TWÓRCZYNIE I TWÓRCY
Reżyseria: Helena Oborska
Scenariusz: Helena Oborska (na podstawie wiersza „Wspomnienie Obcej Osoby” Romana Honeta)
Występuje: Dominika Krysztoforska
Zdjęcia: Aleksander Górski
Montaż: Helena Oborska
Dźwięk: Justyna Popiel
Muzyka: Grzegorz Łapicki
Producent: Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna w Łodzi
Produkcja: Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna w Łodzi
Właściciel praw: Studio Filmowe Indeks, Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna w Łodzi
Język: angielski

EN:
A visual interpretation of Roman Honet’s poem "Remembrance of a Stranger". A mature woman is trying to recall her past to discover who she once was. A study of the body's memory.

Helena Oborska
A fifth-year student of Directing at the Lodz Film School. Earlier, she graduated in Journalism and Political Science at the University of Warsaw. Over the last 5 years of her studies, she has worked on various student sets as a director and made several fiction and documentary etudes. Her short film “Bitten” (“Ukąszenie”) has won numerous awards at festivals in Poland and abroad, including Silver Hobby-Horse for Best Polish Short Film at the Krakow Film Festival. Currently, Helena is finishing post-production of her diploma fiction film “Magma” and starts working on a short film for Munk Studio.

CREDITS
Director: Helena Oborska
Screenplay: Helena Oborska (based on the poem “Remembrance of a Stranger” by Roman Honet)
Featuring: Dominika Krysztoforska
Cinematography: Aleksander Górski
Editing: Helena Oborska
Sound: Justyna Popiel
Music: Grzegorz Łapicki
Producers: Lodz Film School
Production: Lodz Film School
World sales: Studio Filmowe Indeks, Lodz Film School
Language: English

„Promenada” reż. Delphine Bereski (Francja / 2020 / 17 min.)
“Promenade” dir. Delphine Bereski (France / 2020 / 17’)

EN:
Film na granicy eksperymentu i performansu, oddaje za pomocą ruchu zarówno osobiste doświadczenia chorowania i wyzdrowienia z Covid-19, jak i zbiorowe przeżycia pierwszego lockdownu w małej społeczności przebywającej na rezydencji w Cité Internationale des Arts w Paryżu. Podczas jednego ujęcia dron podąża za fantomatycznym ciałem, wyruszającym ze swojego pokoju na wewnątrz. Podczas tej podróży obraz trzyma nas z dala od tego ciała, podczas gdy jego oddech i bicie serca zanurzają nas w intymności.
Wybrane festiwale i nagrody: Côté Court Festival

Delphine Bereski
Multidyscyplinarna artystka urodzona w 1991 r. we Francji. W 2015 r. ukończyła Szkołę Sztuk Dekoracyjnych w Paryżu, przez pewien czas zajmowała się komunikacją wizualną, a także trenowała taniec odkąd skończyła 6 lat. Tworzy w ramach performansu in-situ, filmu eksperymentalnego, instalacji, sound artu i fotografii. Swoją karierę artystyczną rozpoczęła w 2017 r. w Warszawie przy okazji współpracy z polskimi i zagranicznymi galeriami, m.in. w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, galerii Pola Magnetyczne, oraz artyst(k)ami, np. Tori Wrånes. Pod koniec 2019 r. wróciła do Paryża na roczną rezydencję w Cité Internationale des Arts. Jej prace były pokazywane w Polsce, Francji i Grecji.

TWÓRCZYNIE I TWÓRCY
Reżyseria: Delphine Bereski
Zdjęcia: Lukas Zerbst
Dźwięk: Delphine Bereski, Youssef Chebbi
Muzyka: Youmna Saba
Producentka: Delphine Bereski
Produkcja: Pola Magnetyczne
Właścicielka praw: Delphine Bereski
Język: bez dialogu

EN:
An experimental and performative film which transcribes both a personal recovery from Covid-19 through movement, and the collective experience of the first lockdown by the small community remaining in residency at Cité Internationale des Arts in Paris. During a single-sequence shot, a drone follows a fantomatic body from its room to the courtyard. During its journey, the monitoring view keeps us far away from this body while its breathing and heart beats plunge us in its intimacy.
Selected festivals and awards: Côté Court Festival

Delphine Bereski
A multi-disciplinary artist and story-teller, born in 1991 in France. Graduate of Decorative Arts in Paris, Printed Image since 2015, former communication-designer and trained dancer since the age of 6, she’s acting within the fields of in-situ performance, experimental film, installation, sound art and photography. She started her artistic career in 2017 in Warsaw while collaborating with various actors of the Polish and international art scene, such as Ujazdowski Castle Center for Contemporary Art, Pola Magnetyczne gallery, or Tori Wrånes. By late 2019, she came back to Paris for a one year residency at Cité Internationale des Arts. Her work has been exhibited in Poland, France and Greece.

CREDITS
Director: Delphine Bereski
Cinematography: Lukas Zerbst
Sound: Delphine Bereski, Youssef Chebbi
Music: Youmna Saba
Producer: Delphine Bereski
Production: Pola Magnetyczne
World sales: Delphine Bereski
Language: no dialogue