DEPRES/ja

Pamiętaj - na Biletomat.pl Twoje zakupy są bezpieczne. Jeśli dojdzie do zmiany daty lub odwołania wydarzenia, będziesz mógł spokojnie uzyskać zwrot, a o wszelkich aktualizacjach poinformujemy Cię mailowo.

*

W cenie biletu jest książka „Depres/ja” w formie PDF autorstwa Nathalie Sonnenschine
każdy, kto zakupi bilet musi się zgłosić po książkę pisząc mail na: nathaliesonnenschine@gmail.com

Jednoaktowy spektakl taneczno-dramatyczny 

długość – 75 minut

reż.i chor. Nathalie Sonnenschine

DEPRES/ja to spektakl dotykający tytułowej bardzo skomplikowanej choroby, która życie człowieka zamienia w pustynię. DEPRES/ja jest próbą i tanecznego i dramatycznego pokazania tego, co czują osoby dotknięte depresją. Autorka – Nathalie Sonnenschine – która od kiedy jest nastolatką choruje na depresję – podeszła do tematu bardzo dogłębnie tworząc nie tylko ten spektakl, a i pisząc książkę “DEPRESJ/ja” omawiającą w sposób bardzo ludzki zjawisko depresji, którą każdy kto zakupi bilet otrzyma w formie PDF.

Ten spektakl nie tylko porusza ważną kwestię, przede wszystkim porusza serca i wszystkie zmysły. Jest zaskakujący nie tylko w treści, ale i w formie, a słowa, które są w nim zawarte jak i taniec, który jest równoległą formą ekspresji w tym spektaklu sprawią, że widzowie na zawsze zapamiętają to niebywałe przeżycie.

O Nathalie
Nathalie Sonnenschine jest absolwentką Hamburskiej Szkoły Baletowej im. Johna Neumeiera, choć naukę baletową rozpoczynała w studiu taneczno-aktorskim na ul. Moliera.

Jeszcze w trakcie nauki w prestiżowej szkole w Hamburgu tańczyła już w w zespole Johna Neumeier'a obsadzana w rolach nie tylko zespołowych, co więcej na koniec nauki w szkole zatańczyła główną rolę w "Dziadku do orzechów" w choreografii Johna Neumeiera na prestiżowej Gali im. Niżyńskiego w Hamburgu w roli siostry Anny Grabki, która tym spektaklem zakończyła swoją karierę taneczną.

Do roku 1999 uczęszczała do Państwowej Szkoły Baletowej w Warszawie. Podczas nauki w Polsce była dwukrotną laureatką Ogólnopolskiego Konkursu Tańca w Gdańsku. W 1997 r. zdobyła III miejsce w kategorii juniorów, a w 1999 r. I miejsce w kategorii seniorów jako najmłodsza w historii konkursu. W styczniu 1999 r. jako finalistka uzyskała stypendium na Międzynarodowym Konkursie Tańca Prix de Lausanne (tylko dwie Polski były finalistkami tego konkurs, Nathalie jako ostatnia), co umożliwiło jej wyjazd do prestiżowej szkoły w Hamburgu. Już w Hamburgu została dwukrotnie uhonorowana stypendium Hapag-Lloyda dla osób wybitnie uzdolnionych, co również (dwukrotne przyznanie tego stypendium) miało miejsce tylko raz – w wypadku Natalii.

Natalia w trakcie trwania swojej typowej tanecznej kariery (typowa = praca w Teatrach na etacie) miała okazję pracować z najwybitniejszymi choreografami, m.in. z Johnem Neumeierem, Krzysztofem Pastorem, Alexiejem Ratmanskym, Kevinem Haigenem i innymi. Po ukończeniu szkoły baletowej w Hamburgu dostała angaż w zespole Neumeiera, gdzie już w pierwszym sezonie tańczyła wiele ról zespołowych i małych partii solistycznych w „Giselle", „Iluzji, jak Jezioro łabędzie” (ten balet z jej udziałem ukazał się jako pierwszy z kolekcji baletów Johna Neumeira na DVD), „Niżynskim" i wielu innych.

W latach 2003-2006 współpracowała głównie z Teatrem Muzycznym Roma, tworząc tam chociażby rolę niezapomnianej białej kotki Wiktorii w musicalu "Koty". To też tam wypatrzona przez dyrektora finansowego Marka Szyjko stawiała swoje pierwsze kroki jako specjalista do spr. PR i marketingu oraz tłumacza (polski-angielski-polski).

W roku 2005 jako asystentka Romana Polańskiego napisała książkę "O tym, jak powstawał Taniec Wampirów Romana Polańskiego", która została opublikowana w tym samym roku i znajduje się w Bibliotece Narodowej jako jedyny przykład dokumentu teatralnego w postaci rozbudowanego albumu. Praca nad ta książką, przy okazji której poznała produkcję teatralną od zaplecza zrodziła w niej przekonanie, że kiedyś i to nawet w niedługim czasie, sama zajmie się produkcją spektakli teatralnych, a dokładnie tanecznych.

W sezonie 2005/2006 była związana z Operetką Mazowiecką, tworząc solistyczne kreacje w "Zemście nietoperza" oraz "Księżniczce Czardasza". To w trakcie tej krótkiej przygody, podczas, której spotkała swoją bardzo kibicująca jej nauczycielkę z lat szkolnych – Barbarę Żelazny – pomyślała, że może warto byłoby wrócić do baletu i spełnić swoje marzenie z dzieciństwa...zatańczyć Odettę i Otylię - główne partie - w „Jeziorze Łabędzim”.

Zanim zdecydowała się na audycje do baletu Opery Narodowej - współpracowała jeszcze z Teatrem Rozmaitości, z którym była częścią dość głośnej premiery "Giovanni" partnerując w niektórych scenach Andrzejowi Hyrze czy Mai Ostaszewskiej.

Od sezonu 2006/2007 do 2010/11 była związana z baletem Opery Narodowej, później Polskim Baletem Narodowym, gdzie zgodnie z jej marzeniem przygotowała jedną z największych partii repertuaru klasycznego – Odettę-Odylię z „Jeziora łabędziego". Debiut artystki w tej roli odbył się w 2007 r. W tym samym roku zadebiutowała w roli Tatiany w "Onieginie" Cranki, a w 2008 r. wystąpiła w roli Królowej Śniegu w "Dziadku do orzechów" Czajkowskiego i w roli tytułowej w "Annie Kareninie" Szczedrina. Od września 2007 r. była solistką Baletu Opery Narodowej. Od tamtej chwili kreowała solistyczne partie w „Light and Shadow" K. Pastora, „Kopciuszku" F. Ashtona, „Concerto Barocco" G. Blanachina, „Kurt Weill" K. Pastora i wielu innych baletach będących w repertuarze Polskiego Baletu Narodowego.

W 2008 podczas I Ogólnopolskiego Konkursu Choreograficznego im. Bronisławy Niżyńskiej zadebiutowała w roli choreografa i od tamtego czasu stworzyła podczas Warsztatów Choreograficznych „Kreacje" mini spektakle: „ Anioły" (2009), „Demony" (2010), „To tylko iluzja" (2011).

W 2009 roku jeszcze jako solistka Polskiego Baletu Narodowego posiadająca nietypowe jak na tamte czasy hobby - pole dance - pole dance - założyła Pole Dance Project – pierwszą w Polsce agencję artystyczną o głównym profilu Pole Dance. W późniejszym okresie Pole Dance Project przekształciło się w studio i agencję, które od 2013 roku ma nowych właścicieli. To praca nad tym projektem spowodowała, że w późniejszych latach była pod kątem organizacyjnym bardzo przygotowana do założenia własnej szkoły baletowej.

W 2010 roku nawiązała współpracę ze znanym malarzem Jacques Gassmannem, z którym występuje sporadycznie do tej pory tworząc performance artystyczne (razem występowali m.in.: w Museum am Dom w Wurzburgu, podczas Festiwalu Beethowensowskiego w Wurzburgu, na Targach Sztuki – ART FAIR w Rzymie).

W 2012 roku, kontynuując rozwój swojego hobby, założyła Stowarzyszenie Pole Sport Polska, którego Prezesem była przez dwa lata. Zorganizowała w tym czasie Pierwsze Oficjalne Mistrzostwa Polski w tej dyscyplinie przy współpracy z Polskim Związkiem Tańca SPortowego.

W 2014 roku założyła Centrum Baletowe Neoclassica kształcące młodych adeptów sztuki tańca klasycznego i neoklasycznego oraz wspierające osoby w rozwoju w innych kierunkach związanych z tańcem. Centrum Baletowe Neoclassica oferuje naukę na każdym poziomie w różnych trybach - każdy znajdzie cos dla siebie - www.neoclassica.pl

W roku 2018 związała się z Teatrem Druga Strefa, w którym tworzyła role w kilku spektaklach, a i wystawiała swoje własne spektakle i współtworzyła monodram baletowy, w którym także występowała "Puenty" o pięknie i przemocy w balecie. Także w roku 2018 zaczęła zajmować się burleską i obecnie bardzo aktywnie tworzy scenę burleski w Polsce produkując różne burleskowe show (m.in.: https://www.facebook.com/VooDooBurlesqueShow ) oraz występując w wydarzeniach tworzonych przez innych artystów.

Jej kolejnym rozwijającym się zainteresowaniem jest psychologia, a w szczególności psychoseksuologia - i stale edukuje się w tym temacie będąc studentką Collegium Humanum na kierunku Psychologia mając zamiar zrobić mini rewolucję seksualna w Polsce.

Obecnie także poza prowadzeniem Centrum Baletowego Neoclassica odnosi międzynarodowe sukcesy jako uznana instruktorka stretchingu i kreatorka własnych treningów oraz metod. Jest również pisarką (jedna książka wydana, inne w drodze), autorką spektakli, kreatorka konceptów wielu projektów i scenicznych i fotograficznych, zaangażowana jest w różne akcje społeczne. Aktywnie wspiera osoby autystyczne i osoby potrzebujące pomocy, w tym szczególnie te chorujące na anoreksję i inne chorujące nie ze swojej winy. Dodatkowo jest w trakcie nagrywania swojego pierwszego albumu wokalnego.