Spektakl: „Pradawne drzewo”

XI FESTIWAL POLSKA W IMCE. NIECODZIENNY FESTIWAL TEATRALNY

PRADAWNE DRZEWO

Scenariusz i reżyseria: Honorata Mierzejewska-Mikosza
Scenografia: Joanna Jaśko-Sroka
Muzyka: Pavel Helebrand
Produkcja: Teatr Maska w Rzeszowie

Obsada:
Ewa Mrówczyńska – Utrenica
Joanna Pruś (gościnnie) – Południca
Natalia Zduń – Wieczernica

Premiera: 2 lipca 2022 r.

Czas trwania: 55 min.

Spektakl dla dzieci od 5 roku życia

„Pradawne drzewo” powstało z inspiracji mitologią słowiańską. To teatralne zaproszenie do poszukiwań Początku, snucia opowieści i przyjrzenia się bliżej życiu nadzwyczajnego drzewa, które jest świadkiem wielu wydarzeń.

W centrum opowieści staje potężne drzewo, które podczas spektaklu rozrasta się, ukazując swoje tajemnice. Barwna mitologia Słowian jest okrojona do pierwszych podstawowych znaczeń wspólnych dla wszystkich, tak by mały widz mógł w pełni uczestniczyć w ukazywanej historii.

W trakcie spektaklu aktorki są przewodnikami po świecie Natury. Łagodnie budują opowieść
o początku świata. Widzowie są zatem świadkami narodzin nieba, gwiazd, słońca (Swaróg), zjawisk przyrody (takich jak burze i pioruny - Perun czy wiatru - Strzybóg); śledzą wyznaczenie kierunków świata (Świętowit). A wszystko to dzieje się wokół leciwego, poczciwego dębu...

Wyjście od historii drzewa, które jest centrum świata, stanowi świetną okazję do uwrażliwiania małych widzów i wprowadzania ich w świat natury, który jest dzisiaj zagrożony. Celem twórców jest zwrócenie uwagi na piękno, ale również kruchość przyrody. Dzieci poznają nie tylko różne drzewa, ale też ich życie i wywodzące się ze słowiańszczyzny zwyczaje z nimi związane.

Tradycje i elementy kultury ludowej zaprezentowane zostaną w nowoczesnej odsłonie, opowiedzianej bogatymi środkami teatru formy.

Spektakl przeznaczony jest dla młodych widzów, którzy zaczynają swoją przygodę z teatrem. Środki wyrazu są dobrane do wieku i możliwości percepcyjnych dzieci.

Spektakl „Pradawne drzewo” według scenariusza i reżyserii Honoraty Mierzejewskiej-Mikoszy znalazł się w finale 29. Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej. Został wybrany do finałowej „czternastki” wyłonionej spośród 134 zgłoszonych do konkursu spektakli.