OŚRODEK ROZWOJU OSOBISTEGO I DUCHOWEGO „TU I TERAZ” W NOWYM KAWKOWIE www.tuiteraz.eu

𝘇𝗮𝗽𝗿𝗮𝘀𝘇𝗮 𝟯 𝗽𝗮𝘇́𝗱𝘇𝗶𝗲𝗿𝗻𝗶𝗸𝗮 𝟮𝟬𝟮𝟰 𝗻𝗮 𝘄𝘆𝗱𝗮𝗿𝘇𝗲𝗻𝗶𝗲 𝘄 𝗪𝗮𝗿𝘀𝘇𝗮𝘄𝗶𝗲

SZAMANI SYBERII. CZĘŚĆ I - PIÓROPUSZ

𝗣𝗥𝗢𝗪𝗔𝗗𝗭𝗜: 𝗝𝗔𝗖𝗘𝗞 𝗛𝗨𝗚𝗢-𝗕𝗔𝗗𝗘𝗥

Zapraszamy na cykl trzech spotkań z niesamowitym człowiekiem – Jackiem Hugo-Baderem, wspaniałym dziennikarzem i pisarzem, podróżnikiem i jednym z najwybitniejszych polskich reportażystów, znawcą współczesnego szamanizmu syberyjskiego.

Podczas cyklu spotkań Jacek Hugo-Bader wprowadzi nas w tajemniczy i niezwykły świat syberyjskich szamanów, który poznawał sam, bezpośrednio, przez wiele lat podróżując po Syberii. Nie jako naukowiec, ale jako człowiek ciekawy świata i otwarty na to co niezwykłe i niemożliwe. To nie będzie typowy naukowy wykład, ale barwne prawdziwe opowieści o współczesnych szamanach, żyjących w normalnych syberyjskich miasteczkach i siołach.

Dowiemy się jak współcześnie zostaje się szamanem na Syberii? Czym jest słynna „Szamańska Choroba”? Czym różni się Biały Szaman od Czarnego Szamana? Czy szaman może wyleczyć wszystkie choroby ciała i duszy? Czym jest słynne szamańskie zwierciadło? I do czego używają szamani swoich bębnów? Czym jest tengryzm i kamłanie? Jak wyglądają szamańskie obrzędy oczyszczania, uzdrawiania i przeprowadzania po śmierci. Co to znaczy dla całej rodziny i współmałżonków, gdy ktoś nagle zostaje szamanem? I wiele, wiele innych fascynujących historii, które poznał osobiście, wysłuchując relacji i osobistych zwierzeń setek osób.. Poznamy żywy zapis autentycznych historii obserwowanych i opowiedzianych z czułym sceptycyzmem, ale też wielką pasją. Wzbogacony setkami niesamowitych slajdów i żywa barwną opowieścią.

🍃 𝗖𝘆𝗸𝗹 𝘀𝗽𝗼𝘁𝗸𝗮𝗻́ 𝘇 𝗝𝗮𝗰𝗸𝗶𝗲𝗺 𝗛𝘂𝗴𝗼-𝗕𝗮𝗱𝗲𝗿𝗲𝗺:

3.X Szamani Syberii - Pióropusz

6.XI Szamani Syberii - Szkielet

3.XII Szamani Syberii - Wojownik

Podczas tych fascynujących wykładów Jacek Hugo – Bader z niesamowitą pasją i miłością opowie nam o swojej wieloletniej podroży po Syberii i byłych republikach radzieckich. O swoich spotkaniach i przyjaźniach z wieloma najbardziej znanymi szamanami, ale także o relacjach osób, które przychodzą do szamanów po uzdrowienie, porady i pomoc. O tym jak wielokrotnie towarzyszył szamanom podczas tych spotkań, przypatrywał się jak pracują, jakich narzędzi i ceremonialnych szat używają, rozmawiał z nimi, zbierał historie uzdrowień. O tym jak próbował znaleźć odpowiedź tłumaczącą nieprzerwany fenomen popularności „rozmawiających z duchami” – na terenach Tuwy, Ałtaju, Chakasji i Buriacji. Zrozumieć jak współcześni szamani syberyjscy odkrywają swój dar i jak go wykorzystują.

Sam mówi, że dotknął czegoś, co trudno wyjaśnić racjonalnie – Innej Rzeczywistości, na którą trzeba się otworzyć. Tak bardzo go to odmieniło, ze swoje wrażenia opisał w książce pod tytułem „Szamańska Choroba”.

„Jadąc przez Syberię i zbierając materiały do książki „Szamańska choroba” już na początku drogi, na Ałtaju, zrozumiałem, że plan reporterskiej podróży w mojej głowie jest śmieciem, który przywiozłem z Europy, bo na tę podróż nie mam żadnego wpływu, nie ja wybieram trasę, kierunek, drogę – to ona mnie wybiera. Mogę pojechać tylko po tej drodze, która jest dla mnie otwarta, dotrzeć tam, gdzie powinienem być, spotkać tylko tego człowieka, którego droga krzyżuje się z moją, usłyszeć opowieść, która jest dla mnie. Niczego nie dowiem się przypadkiem.

Bo nie ma przypadkowych przypadków, przypadkowe przypadki nie istnieją. Człowiek, którego spotkałem „przypadkiem”, jak mi się wydawało, na górskiej drodze w Ałtaju, okazał się szamanem do którego jechałem. Przyjechał po mnie specjalnie w miejsce gdzie łapałem podwózkę, chociaż nie uprzedzałem go, że chcę go spotkać, nie mam do niego telefonu, w ogóle jeszcze przedwczoraj nie wiedziałem, że ktoś taki istnieje, a on na to, że już od miesiąca wiedział, że do niego jadę, chociaż przed miesiącem byłem jeszcze w Warszawie.

Po prostu miał proroczy sen. Przyjechał na drogę po wędrowca, bo chciał spojrzeć na mnie, zanim się u niego zjawię, przyjechał, bo po tej drodze prawie nikt nie jeździ, bo stoję na niej bezradnie już od wielu godzin. Więc przestałem używać słowa „muszę”. Bo niczego nie „muszę”, ja ewentualnie tylko mogę być tam, gdzie pozwoli mi być mój los, moje przeznaczenie, gdzie duchy zgodzą się, bym dotarł. I pogodziłem się z tym, że to będzie podróż i książka pełna magii.”

Jacek Hugo-Bader, reporter.

„Szamańska choroba” to próba oddania tego, jak czasem wiele kosztuje zrozumienie swojego powołania, jak człowiek dręczony jest przez duchy, z którymi nie potrafi sobie poradzić, jak ucieka w uzależnienia lub chorobę psychiczną. Dopiero gdy zrozumie, otworzy się na dar, znajdzie względny spokój, wciąż jednak musi uważać na to, jak używać swych umiejętności. Dla nas, Europejczyków, szamanizm jest czymś egzotycznym i niezrozumiałym, choć przecież jest częścią kultury nie tylko rdzennych mieszkańców Syberii, ale był obecny w wielu miejscach na świecie. I jak się okazuje wcale nie zniknął. Wręcz odwrotnie – odradza się i przyciąga ludzi zmęczonych gonitwą we współczesnym świecie, przerażonych niszczeniem środowiska i odcinaniem się od korzeni, od przodków”.

„Nie zobaczysz, dopóki nie uwierzysz” – te słowa znajdziemy na początku i na końcu książki. Jeśli pochylamy się nad szamanizmem, to zdanie – nie zobaczysz, dopóki nie uwierzysz – jest bardzo prawdziwe. Wychowany na komputerach i cyferkach prześmiewca nie ma tam czego szukać. Trzeba mieć serce i rozum otwarte na to, że zobaczymy rzeczy, które są dla nas nie do zaakceptowania i trudne do zrozumienia. Ludzie, do których idziesz, szamani, będą to doskonale czuli i ciężko będzie z nimi rozmawiać. Miałem prawo wątpić, ale zachwycało mnie to, co widziałem, chciałem w to uwierzyć. Chciałem uwierzyć, że szaman wypędza złego ducha. Dlaczego miałem to kwestionować? Bo go nie widziałem? Szaman go widział. Jesteśmy za mali, by objąć świat naszym rozumem. Mam otwartość na ludzi, z którymi mogę się nie zgadzać i oni nie wyczuwają we mnie zagrożenia – tym bardziej że wielokrotnie czytali moje myśli. Widzieli moją niezwykłą otwartość, niemal zachłanność wiedzy. Wiedzieli, że jestem człowiekiem, który chce uwierzyć, żeby móc zobaczyć. I pisałem tę książkę z pozycji człowieka, który uwierzył – inaczej nie mógłbym opisać pewnie z trzech czwartych tego, co znalazło się w książce”.

---

🪷 𝗝𝗔𝗖𝗘𝗞 𝗛𝗨𝗚𝗢-𝗕𝗔𝗗𝗘𝗥

Jacek Hugo-Bader to jeden z najwybitniejszych polskich reportażystów, specjalista od krajów byłego bloku wschodniego. Z wykształcenia pedagog, z zamiłowania podróżnik. Od 1990 roku związany z "Gazetą Wyborczą" jako reportażysta. Dwukrotny laureat nagrody Grand Press. Najbardziej znany jako autor książek, takich jak „Szamańska choroba”, „Biała gorączka”, "Dzienniki kołymskie".

Jako reportażysta w Rosji i byłych krajach Związku Radzieckiego spędził w sumie prawie cztery lata. Na rowerze pokonał całą Azję Środkową, pustynię Gobi, Chiny, Tybet, góry Pamir, a jezioro Bajkał przepłynął kajakiem. W zimie 2007 roku samotnie odbył wielomiesięczną podróż samochodową z Moskwy do Władywostoku, którą opisał w Białej gorączce. W 2011 udał się w podróż autostopem z Magadanu do Jakucka. Zapis podróży w postaci tekstów i nagrań ukazywał się na bieżąco w „Gazecie Wyborczej”, po czym wraz z nowymi reportażami trafił do wydanej w grudniu tegoż roku książki Dzienniki kołymskie. Jest również autorem książek Długi film o miłości. Powrót na Broad Peak oraz W rajskiej dolinie wśród zielska, nominowanej do Nagrody Literackiej Nike, a także współautorem filmów dokumentalnych „Jacek Hugo-Bader. Korespondent z Polszy”, opowiadającym o ukraińskim Donbasie, oraz Ślad po mezuzie, który jest opowieścią o białoruskich Żydach.

Dwukrotnie uhonorowany nagrodą Grand Press i głównymi nagrodami Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Jego książka Skucha była nominowana do Nagrody „Newsweeka” im. Teresy Torańskiej i Nagrody Literackiej Nike, a „Magazyn Literacki Książki” wydawany przez Bibliotekę Narodową, uznał ją za najlepszą książkę reportażową 2016 roku. Dwa lata później Jacek Hugo-Bader wydał Audyt, a w 2020 roku ukazała się Szamańska choroba. W kwietniu 2022 roku miała miejsce premiera nowej książki Strażnicy wolności.

---

📅 𝗗𝗔𝗧𝗔: 3 października 2024 (czwartek)

⏰ 𝗥𝗢𝗭𝗣𝗢𝗖𝗭𝗘̨𝗖𝗜𝗘: godz. 19.00

𝗭𝗔𝗞𝗢𝗡́𝗖𝗭𝗘𝗡𝗜𝗘: godz. 21.00

🏷️ 𝗖𝗘𝗡𝗔 𝗪𝗔𝗥𝗦𝗭𝗧𝗔𝗧𝗨: 100 zł

📍 𝗠𝗜𝗘𝗝𝗦𝗖𝗘: Warszawa, ul. Balladyny 3C (Filia Ośrodka Rozwoju Tu i Teraz w Nowym Kawkowie)

𝗞𝗢𝗡𝗧𝗔𝗞𝗧:

📞 + 48 662 759 576 | + 48 606 994 366

📩 kawkowo@tuiteraz.eu

🔗 www.tuiteraz.eu

---

🌿 𝗭𝗔𝗣𝗜𝗦𝗬:

▪ 1. Konieczna rejestracja mailowa na adres 𝗸𝗮𝘄𝗸𝗼𝘄𝗼@𝘁𝘂𝗶𝘁𝗲𝗿𝗮𝘇.𝗲𝘂 (z podaniem imienia i nazwiska, numeru telefonu, daty i tytułu wydarzenia); Rejestracja mailowa jest jednocześnie wyrażeniem zgody na dołączenie do newsletteru, a co za tym idzie wyrażeniem zgody na przesyłanie na podany adres e-mail informacji o nowościach, promocjach, ofertach, szkoleniach i usługach Ośrodka Tu i Teraz. W każdej chwili można wycofać zgodę klikając na samym dole Newsletteru link „Rezygnacja z mailingu”.

▪ 2. Dopiero po otrzymaniu maila potwierdzającego zapis na warsztat prosimy o wpłatę zaliczki w ciągu tygodnia od zgłoszenia.

▪ 3. Brak wpłaty zaliczki w ciągu 7 dni anuluje rezerwację za wydarzenie! Prosimy nie wpłacać pieniędzy dopóki nie zostanie potwierdzone mailowo wpisanie na listę uczestników!

▪ 4. Zaliczkę za wydarzenie w wysokości 100 zł prosimy wpłacać na konto Ośrodka Rozwoju Osobistego „Tu i Teraz” z podaniem imienia i nazwiska oraz opisem: „imię i nazwisko 3.X.2024”.

Tu i Teraz

Numer konta: 92 1020 3541 0000 5502 0206 3410

BANK PKO BP 

Dla wpłat zagranicznych:

BIC (Swift): BPKOPLPW

IBAN: PL92 1020 3541 0000 5502 0206 3410 (konto w PLN)

IBAN: PL27 1020 3541 0000 5202 0364 3111 (konto w EUR)

▪ 5. Zakiczka jest zwrotna nie później niż 30 dni przed rozpoczęciem warsztatu. W razie zwrotu, ośrodek potrąca 20 zł na opłaty administracyjne. Zaliczka nie może być przełożona na inny warsztat.

▪ 6. Jeśli potrzebują Państwo fakturę VAT, prosimy o taką informację oraz podanie NIP przy wpłacie zaliczki. W przeciwnym wypadku faktura za wpłaconą kwotę zaliczki nie może być wystawiona. Informujemy, że faktura zostanie wystawiona nie później niż do ostatniego dnia miesiąca, w którym zakończył się warsztat.