koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
Tłumacz w muzeumKONGRES KULTURYDBP PinakotekaAVATAR Nowe szaty królaWRZESIEŃ POKCO JEST GRANE - październik 2024 - nr 364
zmodyfikowano  6 dni temu

MAHAGONNY. AFTERPARTY

CO jest GRANE » 29 wyświetleń od 12 października 2024

Warszawa » pl. Defilad 1 PKiN (wejście od ulicy Marszałkowskiej), Warszawa » NA MAPIE

Spektakl MAHAGONNY. AFTERPARTY składa się z dwóch części: MAHAGONNY – EIN SONGSPIEL (30 min, 6 songów) autorstwa Weilla i Brechta i AFTERPARTY Katarzyny Głowickiej- polskiej kompozytorki na stałe mieszkającej i pracującej w Holandii, do tekstów Bartosza FISZA Waglewskiego. Całość spektaklu utrzymana jest w konwencji songspielu, w którym historia jest opowiedziana poprzez songi i muzyczne interludia.

Nieobecnym, lecz głównym bohaterem spektaklu jest pełna złudzeń metropolitalna fałszywa utopia. Poznajemy postaci przed dotarciem do niej, w dążeniu do spełnienia wielkiego marzenia o lepszym życiu, a następnie podczas ucieczki z tego miejsca, w poszukiwaniu samego siebie. „Podróż ku” oraz „ucieczka od” odpowiada dwóm częściom spektaklu.

Kompozycja Weilla i Brechta miała być przestrogą przed wyimaginowanym miastem zepsucia u początków XX wieku, krytycznie opisywali nie tylko kapitalizm tamtych czasów, ale także skutecznie rozpoznali wykluczające mechanizmy społeczne, tuż przed wybuchem II wojny światowej. Nowa kompozycja Głowickiej i Waglewskiego spogląda na Mahagonny jako realny przykład miasta, w którym żyliśmy przez ostatnie dziesięciolecie. Kiedy niemal wiek po Brechcie i Weillu, po dwóch latach w izolacji spowodowanej pandemią, czując skutki pracy nie dającej satysfakcji, wiele osób podjęło decyzję o porzuceniu ułudy życia w wielkich aglomeracjach. Zaczęły się poszukiwania siebie i zadawanie osobistych pytań: o miejsce własnej przynależności, o tożsamość i cel. Odpowiedź Głowickiej i Waglewskiego na songi Weilla i Brechta jest zainspirowana historiami dzisiejszych warszawiaków i warszawianek – tych zastałych i tych przyjezdnych, tych z wyboru i ty

zmodyfikowano  6 dni temu
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ