Festiwal Warszawski.

Skrzyżowanie Kultur

Na Festiwalu zaprezentowana zostanie muzyka z rozmaitych kręgów kulturowych – Wschodu i Zachodu w ciekawym, oryginalnym wydaniu oraz we współczesnych aranżacjach. Koncerty przybliżać będą muzykę powstałą w różnych zakątkach świata, wywodzącą się z różnorodnych przekonań, wierzeń czy wrażliwości.

Większość wydarzeń podczas Festiwalu Warszawskiego. Skrzyżowanie Kultur (9-17 września 2006 r.) zorganizowanych zostanie w miasteczku festiwalowym na placu przed Pałacem Kultury i Nauki.

W ramach koncertu Na Bursztynowym Szlaku usłyszymy najlepsze zespoły naszych wschodnich sąsiadów grające muzykę folkową i kultywującą prastare tradycje swojej kultury.

Muzyka etniczna zrodziła się z odwzorowania rytmu życia i otaczającego świata, powiązana jest z pogańskimi religiami i oddawaniem czci pradawnym bóstwom. Jej żywiołowość, radość, pasja najlepiej wyrażają przeżywane uczucia: cierpienie, smutek, tęsknota, radość i miłość. Muzyka folkowa od kilku lat przeżywa swój renesans i ciągle odkrywana jest na nowo. W czasie tego wyjątkowego koncertu Warszawiacy będą mogli poznać twórczość najbardziej znanych zespołów folklorystycznych zza wschodniej granicy.

AULI (Łotwa) – Zespół gra tradycyjne łotewskie melodie, nawiązujące do staropogańskich muzycznych klimatów bałtyckich. W tworzeniu nastroju główną rolę pełnią takie instrumenty jak: dudy i bęben, wzbogacane domieszką wokaliz i drumli.

Ten rodzaj muzyki był częścią rytuałów odprawianych przed i po bitwach. Uzupełniły ją szepty i pokrzykiwania. Ubiegłoroczna płyta zespołu "Sendzirdeju" uznana została na świecie za jedną z najlepszych produkcji pagan-folkowych.

ETNO TRIO TROITSA (Białoruś) – Zespół powstał z inicjatywy Iwana Kirczuka, wykładowcy wydziału kultury Uniwersytetu w Mińsku, który postanowił wykorzystać materiały zebrane przez siebie podczas etnograficznych ekspedycji. Jest on także głównym wokalistą zespołu. Prezentowane białoruskie pieśni wykonywane są w archaicznych technikach wokalnych, oprawione muzyką bazującą również na klimatach słowiańskich, celtyckich i nordyckich.

KULGRINDA (Litwa) – Zespół prowadzony przez pogańskiego kapłana Janasa i kapłankę Iniję, sięga do najdawniejszego rodzimego folkloru – prastarych modlitw do bogów, tańców i pieśni. Stara się je wiernie odtwarzać zgodnie z tradycją wokalną i instrumentalną. Ich muzyka to rytualny folklor bałtycki i jedyne w swoim rodzaju magiczne sutartines (oryginalny wielogłos). Utwory są prezentowany przy akompaniamencie m.in. bębnów, kobz, skrzypiec.

KARPATIYANY (Ukraina) – Muzyka zespołu tworzona jest w oparciu o materiał zebrany w ekspedycjach etnograficznych – zarówno przez członków zespołu, jak i przez innych badaczy. Repertuar tworzony jest z zachowaniem technik wokalnych i instrumentalnych charakterystycznych dla tradycji Ukrainy. Są w nim zarówno dynamiczne karpackie tańce i kołomyjki (taniec góralski o żywym tempie), poleskie wieśnianki, weselne marsze i hopaki, a także wielogłosowe śpiewy męskie ze wschodniej Ukrainy. Zespół wykorzystuje tradycyjne instrumenty ukraińskie – bandurę (od 20 do 65 strun szarpanych palcami), kobzę (od 2 do 16 strun), lirę, skrzypce, cymbały. Włączają do swojej muzyki także współczesne instrumenty (perkusja, gitara, bas) by nadać jej bardziej współczesnego wymiaru i ekspresji.