Pokolenie 89 Moja Warszawa Maria Zmarz-Koczanowicz

Warszawski Przegląd Filmów Dokumentalnych

Warszawski Przegląd Filmów Dokumentalnych to impreza mająca na celu przybliżenie twórczości dokumentalnej w Polsce, a która pozwoli na zaprezentowanie kilkudziesięciu filmów dokumentalnych w sali kinowej.

Prezentacje odbywać się będą co drugą środę maja i czerwca, godz. 20:00

Po każdej projekcji odbędzie się spotkanie z zaproszonym gościem, twórcą filmu lub bohaterem.

Gośćmi Przeglądu będą m.in.: * Jacek Bławut, Maciej Cuske, Paweł Łoziński, Andrzej Titkow czy Marcin Koszałka.

Zaprezentowane zostaną też filmy młodych twórców związanych ze Szkołą Filmową Andrzeja Wajdy.

Ciekawostką jest projekcja niedawno odnalezionych filmów amatorskich, kręconych przez Mirona Białoszewskiego wraz z przyjaciółmi. Gośćmi tego pokazu będzie reżyser Piotr Morawski, autor dokumentu o filmikowaniu Białoszewskiego, a także aktorzy i przyjaciele poety.

Maria Zmarz-Koczanowicz ukończyła reżyserię na Wydziale Radia i Telewizji w Katowicach. Jej wykładowcą był Krzysztof Kieślowski i to jemu poświęciła swój ostatni, bardzo dobrze przyjęty film Still Alive, którego kinowa premiera miała miejsce w kinie Muranów w marcu tego roku. Dokument o Kieślowskim zaliczyć można do jednego z trzech głównych nurtów jej twórczości, czyli filmów-portretów pojedynczych bohaterów, często twórców i ludzi kultury. Zmarz-Koczanowicz znana jest jednak przede wszystkim z socjologizujących dokumentów, próbujących opisać zjawisko lub grupę społeczną. Takie filmy zostaną pokazane w ramach Przeglądu.

Pokolenie 89 to obraz dawnych działaczy opozycji studenckiej związanej z NZS pod koniec lat 80. Co ważne jest to film pozbawiony wszelkiego patosu, przesiąknięty humorem, który do filmu wnoszą sami bohaterowie, z dystansem opowiadający o swoich kombatanckich doświadczeniach. Późniejsze biografie działaczy studenckich pokazują także ciekawy obraz przełomu 1989 roku. Wśród bohaterów jest m.in. Paweł Piskorski, obecnie europoseł, czy Marcin Meller – redaktor naczelny polskiej edycji Playboya. Wydarzenia na UW pod koniec PRL komentują świetnie zmontowane fragmenty utworów Kultu i T-love. Film został nagrodzony Brązowym Lajkonikiem na festiwalu w Krakowie w 2003 r.

Moja Warszawa to próba spojrzenia na stolicę oczyma różnych ludzi, zarówno tych przyjezdnych, jak i mieszkających w niej od dawna. Podobnie jak w przypadku Pokolenia '89 dzięki takiej metodzie reżyserka uzyskuje wieloaspektowy i barwny obraz, pokazujący różne oblicza miasta. Bohaterami opowiadającymi o swojej Warszawie są m.in. Grzegorz Jarzyna, Tadeusz Sobolewski czy warszawscy hiphopowcy Vienio i Wilku. Ważną rolę w całym filmie odgrywa muzyka, ale także, co jest cechą całej twórczości Marii Zmarz-Koczanowicz – świetny montaż stałej współpracowniczki reżyserki, montażystki Grażyny Gradoń.

Nagrody:

• Pokolenie '89
• 2003 Brązowy Lajkonik Kraków

Warszawski Przegląd Filmów Dokumentalnych jest realizowany dzięki pomocy Biura Kultury Miasta Stołecznego Warszawy. Organizatorem projektu jest Fundacja Rozwoju Sztuki Filmowej.

bilety w cenie 8 zł

Warszawski Przegląd Filmów Dokumentalnych to kolejny projekt Fundacji Rozwoju Sztuki Filmowej.

Po każdej projekcji odbędzie się spotkanie z zaproszonym gościem, twórcą filmu lub bohaterem. Gośćmi Przeglądu będą m.in. Jacek Bławut, Maciej Cuske, Paweł Łoziński, Andrzej Titkow czy Marcin Koszałka. Zaprezentowane zostaną też filmy młodych twórców związanych ze Szkołą Filmową Andrzeja Wajdy. Ciekawostką jest projekcja niedawno odnalezionych filmów amatorskich, kręconych przez Mirona Białoszewskiego wraz z przyjaciółmi. Gośćmi tego pokazu będzie reżyser Piotr Morawski, autor dokumentu o filmikowaniu Białoszewskiego, a także aktorzy i przyjaciele poety.

Twórczość dokumentalna w naszym kraju stanowi bardzo ważny nurt kina, znany i doceniany również za granicą (wystarczy wymienić takie nazwiska jak Kieślowski, czy Łoziński). Także w ostatnich latach powstało wiele wartościowych filmów, jednak widz ma małe szanse na zapoznanie się z najnowszą produkcją. W przeszłości film dokumentalny miał swoje miejsce w kinach, prezentowany był przed głównym seansem fabularnym.

Po '89 dokumenty właściwie zniknęły z kin, jednocześnie nie udało się znaleźć dla nich właściwego miejsca w telewizji. Jednak mimo to, wciąż powstają filmy dokumentalne kontynuujące najlepsze tradycje polskiej szkoły dokumentu.