koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
ARTYSTA BEZ GRANIC PAFAWAGWrocławianka roku Gala
zmodyfikowano  12 lat temu

Eagle

CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 39 329 wyświetleń od 1 stycznia 2007
  • 29 maja 2005, niedziela
    » 20:00
  • 28 maja 2005, sobota
    » 20:00

Teatr Drzewo Peruna

reżyseria: Piotr Filonowicz

występują:

Aneta Groszyńska, Ewa Cichoń, Jan Zirk-Sadowski, Monika Sadkowska, Małgorzata Kasprzycka, Anna Forystek.

Teatr DRZEWO PERUNA jest nową grupą, powstałą na bazie działającego w Dorożkarni od 2000 roku Teatru 108. Prowadzą go: Piotr Filonowicz i Aneta Groszyńska. W skład zespołu wchodzą dorosłe osoby z doświadczeniem w pracy z głosem i ciałem, zazwyczaj jednak nie są to studenci ani absolwenci szkół aktorskich. Słowo w działaniach Teatru DRZEWO PERUNA odgrywa marginalną rolę, twórcy skupiają się na muzyce, ruchu i obrazie. Pracę teatralną nad danym tematem poprzedza zbieranie materiałów źródłowych oraz wyprawa, podczas której zespół spotyka miejsca i ludzi, nagrywa pieśni.

Zazwyczaj Teatr nie ogranicza się do prezentacji spektaklu, ale zaprasza widzów do uczestnictwa w wielogodzinnym spotkaniu, które składa się z opowieści o temacie, prezentacji filmów z wyprawy, wspólnej biesiady, wreszcie – ze wspólnych działań teatralnych.

W połowie 2004 roku zespół rozpoczął pracę nad nowym projektem, tym razem związanym z mitologią bałtyjską. Pracę nad spektaklem zainicjowała wyprawa na Litwę, której głównym celem było zgromadzenie materiału: ludowych i archaicznych pieśni oraz opowieści. Podstawowym materiałem okazały się litewskie sutartines - oryginalny wielogłos, rodzaj kanonu, o pierwotnym, obrzędowym brzmieniu. Surowość i oryginalność pieśni, ich ogromny potencjał teatralny (świetnie sprawdzają się w łączeniu z ruchem i obrazem) sprawiły że stały się one zaczątkiem pracy teatralnej zespołu. Ważnym elementem konstrukcyjnym spektaklu jest cień. Użycie formy Teatru Cieni to nie tylko rozbudowanie plastyki spektaklu, ale przede wszystkim połączenie żywiołu aktorskiego ze skupionym obrazem.

Scenariusz działań opiera się na baśni litewskiej Królowa węży. Opowiada o żałobie po śmierci młodego mężczyzny.

zmodyfikowano  12 lat temu
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ