Martin Crip

Para Londyńczyków, Richard i Corinne, zaszywa się na wsi. Swoją ucieczkę z miasta traktują jako rodzaj kuracji odtruwającej. Jednak już od pierwszej sceny wiadomo, że ich związek znajduje się w stanie rozkładu. Richard, lekarz, przywiózł do domu młodą kobietę, Rebeccę. Twierdzi, że znalazł ją na poboczu, w niebezpieczeństwie. W czasie gdy Rebecca śpi, Corinne coraz bardziej natarczywie wypytuje męża. Narasta atmosfera podejrzeń. Postacie z błyskawiczną szybkością przerzucają się kwestiami pełnymi kłamstw; owa prędkość nie pozwala im zebrać myśli, kontrolować własnych ciał. Małżonkowie rzadko słuchają się nawzajem, ponieważ większość czasu zajmuje im układanie własnych wypowiedzi i dla zyskania na czasie bez przerwy powtarzają co?. Często mówią prawdę, bo równie często kłamią. Kłamią, bo prawda jest nie do zniesienia. Richard do Rebeki: brakuje nam słów, by wyrazić prawdę. Rebecca odpowie mu: słów nam nie brakuje, ale nie chcemy używać tych, które mogłyby wrazić prawdę, bo prawda jest dla nas zbyt bolesna.

Martin Crimp urodził się w hrabstwie Kent w 1956 roku. Dzieciństwo i młodość spędził w Londynie i w hrabstwie West Yorkshire. Następnie studiował na uniwersytecie w Cambridge; studia skończył w roku 1978. Autor licznych sztuk teatralnych wystawianych na scenach Londynu i Nowego Jorku. Większość jego dramatów opublikowało wydawnictwo Faber & Faber. Sztuka Femme en éclats została wydana we Francji przez Editions Théâtrales. Crimp pisze także na potrzeby kina, jest autorem słuchowisk radiowych i reżyserem przedstawień teatralnych (między innymi Mizantrop Moliera, który odniósł duży sukces w Londynie oraz Roberto Zucco Bernard-Marie Koltèsa wystawiony przez Royal Shakespeare Company).

Jako autor związany jest z Royal Court Theatre. Jego twórczość została uhonorowana licznymi nagrodami. Do najbardziej znanych sztuk Martina Crimpa należą: Living Remains (1982), Four Attempted Acts (1984) Definitely the Bahamas (1987), Dealing with Clair (1988), Play with Repeats (1989), Getting Attention (1991). Powstały w 1997 roku dramat Attempts on Her Life we francuskim przekładzie Erica Kahane’a i w reżyserii Marcela Delvala został wystawiony przez teatr Rideau de Bruxelles w sezonie 1997-1998. Sztuka No One sees the video, (przekład francuski Danielle Merahi) napisana została w roku 1990. Pisarstwo Martina Crimpa charakteryzuje się przypadkowym zadawałoby się zacieraniem się granic pomiędzy sztuką a życiem. Sztuki jego to często ciąg chwil, w których ujawnia się nieobecność lub jakiś brak. Momenty te uchwycone są w formie dramatu, która doskonale odzwierciedla okrucieństwo i dezorientację naszej epoki.