Aleksander Fredro

Wystąpi TEATR POLSKI WILNO

Miejsce: Sala Teatralna Domu Kultury Zacisze.

Reżyseria - Irena Litwinowicz

Scenografia, kostiumy i pomysł inscenizatorski – Janusz Tartyłło (Gdynia)

Asystent reżysera – Teresa Samsonow

Choreografia – Walentin Lebed

Wykonanie plastyczne scenografii – Rafał Piesliak

Obsada:

• Teresa Samsonow (Urszula – burmistrz miasta)
• Mieczysław Dwilewicz (Tobiasz – mąż Urszuli)
• Renata Szymanel (Barbara – pisarz)
• Mirosław Szejbak (Kasper – mąż)
• Jolanta Misiulitie (Agata – dowódca straży)
• Grzegorz Tomaszewicz (Błażej – mąż)
• Agnieszka Dubicka (Kasia – wychowanka Urszuli)
• Rafał Piesliak (Doręba – narzeczony Kasi)
• Jerzy Szymanel (Makary – ordynans)
• Bogdan Sidorowicz (Bekiesz – przyjaciel Doręby)
• Dariusz Piotrowicz (Grzegotka – plotkarz)

Premiera spektaklu odbyła się 15 października 2005 r. w Domu Kultury Polskiej w Wilnie.

POLSKI TEATR W WILNIE

Dorobek twórczy Teatru to 45 spektakli premierowych, głównie z repertuaru polskiego: klasyka i utwory współczesne. Komedie, groteski, dramaty, misterium, bajki dla dzieci...

W 1965 Zespół dał pierwszą premierę. Były to Damy i huzary Aleksandra Fredry w reżyserii kierownika artystycznego Teatru, Ireny Rymowicz. Od tamtej pory repertuar komediowy wzbogacał się o wciąż nowe pozycje klasyki polskiej i światowej. Potem przyszła kolej na groteski, dramaty. Grali dużo i często na scenie dawnego Pałacu Kultury Kolejarzy w Wilnie, gdzie długi czas mieli swoją stałą siedzibę, bądź w objazdach (miasta, miasteczka, wioski na Wileńszczyźnie), na gościnnych występach w miastach dawnych republik Sowieckiego Sojuzu (Łotwa, Estonia, Białoruś, Ukraina, Rosja i in.).

Pierwszy raz wyjechali na gościnne występy do PRL-u w 1967. Z biegiem lat wojaże te stawały się częstsze (uczestnictwo w licznych teatralnych festiwalach bądź w innych imprezach kulturalnych).

W latach ostatnich systematycznie biorą udział w Tyskich Spotkaniach Teatralnych, na których niejednokrotnie zdobywali zaszczytne miano laureatów, byli zdobywcami głównych nagród.

Dobrze pamięta ten Zespół, i z dużym uznaniem go wspomina publiczność z Siemiatycz, Lidzbarka Warmińskiego, Krakowa, Poznania, Rzeszowa, Mrągowa, Warszawy i innych miast Polski. Irena Rymowicz, długoletnia kierowniczka sceny, wyreżyserowała na niej blisko 30 przedstawień. Niektóre z nich miały wyjątkowo długi żywot. (Np. Moralność Pani Dulskiej Gabrieli Zapolskiej grano ponad stokrotnie, a znów Zagłoba swatem Henryka Sienkiewicza niewątpliwie doczeka (w 2007 roku) swego 30-letniego jubileuszu). Zespół zdradza wyraźny sentyment do swych ulubionych autorów. Dwukrotnie grano komedie Bałuckiego (Gęsi i gąski i Grube ryby), dwukrotnie Goldoniego (Sługa dwóch panów, Mirandolina), dwukrotnie bajki Andersena (Żołnierz i królewna, Dzikie łabędzie), trzykrotnie Kożusznika (Doktorek Muchomorek, Kocha, lubi, szanuje, Królewna i rozbójnicy wg Aleksandra Puszkina)...

Wreszcie – trzykrotnie Aleksandra Fredry (Damy i huzary, Pan Jowialski i obecnie – spektakl premierowy z okazji jubileuszu 40-lecia – Gwałtu, co się dzieje!). Fredro w realizacji reżyserów różnych pokoleń, a przeto różnorako interpretowany. (Damy i huzary – Irena Rymowicz, Pan Jowialski – Antoni Baniukiewicz, Gwałtu, co się dzieje! – Irena Litwinowicz).

W Gwałtu, co się dzieje! obok aktorów średniego pokolenia gra również młodzież.

Młodzi wykonawcy Zespołu Dramatycznego Polski Teatr w Wilnie zdążyli już zasłynąć nie tylko na gruncie wileńskim. Niektórzy z tej grupy studiują aktorstwo w Warszawie bądź zostali już zaangażowani do pracy na scenie profesjonalnej. Inni – pozostają wierni Wilnu, swoim podstawowym zawodom czy kierunkowi studiów.

Trzon Teatru stanowią aktorzy z bogatym arsenałem doświadczeń: Danuta Sielicka (obchodzi obecnie 40-lecie pracy na tej scenie), Danuta Sosnowska, Mieczysław Dwilewicz, Irena Litwinowicz (w roli potrójnej – jako szefowa Teatru, reżyserka i aktorka), Tadeusz Szpakowski, Jerzy Łajkowski, Mirosław Szejbak, Teresa Samsonow, Renata i Jerzy Szymanelowie i inni. Ogółem trupa zrzesza blisko 30 osób. Są to ludzie różnych profesji, studenci. Niektórzy z młodych weszli do Teatru niejako automatycznie – grali wcześniej w Wesołej Gromadzie, teatrzyku gimnazjum im. Adama Mickiewicza, prowadzonym przez Irenę Litwinowicz.

W ten sposób trwa nieustannie zdrowy proces rotacji.

Wstęp wolny