Amanita Muskaria

Reżyseria Marian Półtoranos

występuje Gabriela Muskała

muzyka Jacek Grudzień, Greg Zgliński

Amanita Muskaria to autorski duet sióstr: Gabrieli Muskały, aktorki i Moniki Muskały, tłumaczki literatury niemieckojęzycznej. Ich monodram Podróż do Buenos Aires. Work in Regress (druk w Dialogu nr 11/2001) znalazł się w finale konkursu Ministerstwa Kultury na wystawienie polskiej sztuki współczesnej. Był pokazywany na wielu festiwalach w Polsce, a także za granicą: w Brukseli i w Egerze na Węgrzech. W październiku 2005 r. Podróż do Buenos Aires ukazała się w tłumaczeniu Doreen Daume w Austrii w awangardowym piśmie literackim manuskripte.

Gabriela Muskała przedstawia proces rozsypywania się świadomości bohaterki, zamierania jej świata, stopniowej atrofii pamięci. Przedstawia przejmująco - właśnie dlatego, że niedosłownie, bez postarzania młodej twarzy i bez prowokowania zbyt łatwych wzruszeń. Polityka

Gabriela Muskała jako "teatr jednej aktorki" dokonała rzeczy dość niespotykanej: potrafiła zahipnotyzować widownię losami swojej bohaterki do tego stopnia, że można było odnieść wrażenie, iż odbywa się jakaś zbiorowa, dotycząca niemal wszystkich widzów psychodrama polegająca na odsłanianiu wspólnej tajemnicy. Bliskiej, albo odległej. Znanej, albo przeczuwanej: tajemnicy starzenia się. (…) Bohaterka rozpada się w słowach. Zamiera w słowach. Ta sugestywna propozycja literacka znajduje bardzo wiarygodną interpretatorkę, która z subtelną wrażliwością, poczuciem humoru, swoistym dystansem, ale przede wszystkim z arcyrzadką u młodych aktorek ciekawością dla granej postaci tworzy nie często spotykaną w teatrze przestrzeń prawdy, w której odnaleźć może zarówno doświadczenie zbiorowe jak i indywidualne. Andrzej Lis /Teatr/

(…) Gabriela Muskała nie jest ucharakteryzowana na staruszkę, nie garbi się, nie chodzi o lasce, nie używa chyba żadnego z łatwych do zidentyfikowania znaków podeszłego wieku, a mimo to nie mamy najmniejszych wątpliwości: Walerka to ona. (…) Aktorka stworzyła postać przejmującą i skłaniającą do refleksji nad doświadczeniem starości (...) Starość i przemijanie pokazane w Podróży do Buenos Aires od środka - to postępujący obraz rozpadu osobowości, rozkładu języka, ubożenia teraźniejszości i wielkiego żalu do oddalającego się świata. To przejmująca wizja izolacji i niezrozumienia przez najbliższych, często urojonego, ale przez to nic mniej bolesnego. To modlitwa o śmierć, która jest wybawieniem od samego siebie. Tadeusz Kornaś /Didaskalia/

Za rolę Walerki Gabriela Muskała została nagrodzona m.in. na Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy (2002), Kaliskich Spotkaniach Teatralnych (2002), na Spotkaniach Teatru Jednego Aktora Wrocławiu (2002) Pierwsza premiera Podróży do Buenos Aires odbyła się w Teatrze im. Stefana Jaracza w Łodzi w 2001 r.