Teatr Okazjonalny/the Occasion Dance Theatre

Koncept, choreografia i wykonanie:

Monika Grzelak, Joanna Czajkowska, Przemysław Wereszczyński, Jacek Krawczyk

Scenariusz:

Joanna Czajkowska, Jacek Krawczyk

Muzyka:

Marcin Zabrocki

Kostiumy:

Jola Słoma, Mirosław Trymbulak

Premiera: 9 marca 2007 Sopocka Scena Off de Bicz, godz. 19.00

Ciało pojmowane może być jako wehikuł życia, a jego wizerunek jako odzwierciedlenie i wzmocnienie doświadczenia społecznego jednostki. Ciało jest też podstawowym środkiem komunikacji i pełniło taką rolę na długo, nim człowiek wypowiedział pierwsze słowo. Pełni ją do tej pory, mimo obecnej dominacji słowa w formie mówionej i pisanej.

Dla tancerza ciało to instrument, nośnik znaczeń, sanktuarium, które w chwili tańca pozwala odczuwać czas, przestrzeń i energię, czyli to wszystko, co człowiek nazwał i zmierzył, ale nie do końca może pojąć.

Spektakl „D-KOD-R” powstał z fascynacji językiem tańca i możliwościami komunikacyjnymi ciała człowieka, a jego tytuł odnosi się przewrotnie do teorii o kodowaniu lingwistycznym Basila Bernsteina. Socjolingwista Basil Bernstein badał, w jaki sposób systemy mowy przekształcają doświadczenie mówiącego. Bernstein wyróżnił dwa różne typy kodu lingwistycznego: ograniczony i rozwinięty. W pierwszym wypowiedzi mają na celu przekazanie informacji i są wyrazem struktury społecznej, ubarwiają ją i wzmacniają, w drugim, służą rozróżnianiu i łączeniu idei, gdzie system komunikacji jest zorientowany na osobowość.

Widz, zatem odbędzie wraz z wykonawcami niezwykłą podróż. Zobaczy jak ruch narodził się wraz z pierwszymi oznakami życia, jak towarzyszył kreacji pierwszej społeczności, integrował ją i wzmacniał, zapewniając poczucie bezpieczeństwa i siły. A potem jak rozwijał się dając wyraz indywidualności, wyznaczając nowe drogi komunikacji i wąskiej specjalizacji, tak charakterystycznej dla dzisiejszego zurbanizowanego społeczeństwa, w którym nie potrzebna jest już fizyczna obecność drugiego człowieka, by nastąpiła wymiana myśli. Gdzie bezpośrednia fizyczna więź zdominowana jest przez środki służące komunikacji pośredniej takie jak telefon, czy Internet. W scenie finałowej publiczność będzie świadkiem narodzin specyficznego języka powstałego z połączenia idei i doświadczeń twórców choreografii, wywodzących się z różnych stylów tanecznych. Wyspecjalizowanego, spionizowanego i niezwykle detalicznego Kodu Rozwiniętego nadawanego jednocześnie przez wszystkie postaci.

Tancerzom towarzyszy muzyka Marcina Zabrockiego - kompozytora, saksofonisty i klawiszowca, który obecnie jest związany z trójmiejskimi zespołami IKENGA DRUMMERS i MORDY. Ścieżka dźwiękowa „D-KOD-R” w większości zagrana na żywych instrumentach, ma być równoważnym bohaterem wydarzeń, dopowiadając i sytuując bohaterów w zróżnicowanych muzycznie światach.