Warszawski Chór Chłopięcy i Męski

Koncert z okazji 40-lecia Domu Kultury „Zacisze”

Dyrygent: prof. Krzysztof Kusiel-Moroz

Akompaniator: Marcin Łopacki

w programie:

Stanisław Moniuszko
5 pieśni z muzyki do Witoloraudy:

• Czy ci co brakło
• Poszedł, gdzie cienie
• Widzim ducha
• Nie płaczcie
• Już się duch jego na Anafiel drapie
• pieśni na chór mieszany:
• Postój piękna gołąbeczko
• Przylecieli Sokołowie

Wolfgang Amadeus Mozart

• Motet Ave verum corpus
• Missa brevis et solemnis C-dur KV 256 (Msza uroczysta)

Mikołaj Zieleński

• Motet Viderunt omnes fines terrae

Lajos Bardos

• Motet Libera me

Georg Fridrich Haendel

• Alleluja z oratorium Mesjasz

Warszawski Chór Chłopięcy powstał w 1990r. przy Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie z inicjatywy ówczesnego Rektora Uczelni Profesora Andrzeja Chorosińskiego. Założycielem, dyrektorem artystycznym i dyrygentem Chóru jest wykładowca i pracownik naukowy Katedry Dyrygentury Chóralnej Krzysztof Kusiel-Moroz.
W Chórze śpiewają chłopcy w wieku 8-14 lat, uczniowie warszawskich szkół podstawowych. Od 1998 roku istnieje też Chór Męski - integralna część całego Chóru, w którego skład wchodzą uczniowie szkół średnich, nie tak dawno śpiewający jeszcze w zespole chłopięcym.

Warszawski Chór Chłopięcy i Męski (bo taką nazwę przyjął od tegoż 1998 roku) daje rocznie około 30 - 40 koncertów w kraju i za granicą. Wykonuje setki utworów kompozytorów polskich i obcych różnych epok, począwszy od chorału gregoriańskiego, poprzez dzieła mistrzów epoki renesansu z Palestriną na czele, wokalno - instrumentalne arcydzieła baroku - oratoria, pasje, kantaty, utwory okresu klasycyzmu i romantyzmu, aż do kompozycji współczesnych. Chór współpracuje ze znakomitymi dyrygentami, orkiestrami oraz wokalistami światowej klasy. Mimo iż zespół istnieje od niedawna, występuje z wielkim powodzeniem, spotykając się niezmiennie z gorącym przyjęciem ze strony publiczności koncertowej oraz pozytywnymi, częstokroć niezwykle entuzjastycznymi recenzjami prasowymi. Po jednym z koncertów napisano:

"Śpiewają jak słowiki. Ich głosy, czasem miękkie, to znowu jasne, dźwięczne, krystaliczne, mogą urzec każdego. Niektórzy z małych śpiewaków nie mają jeszcze ośmiu lat i z trudem trzymają przed sobą nuty. A śpiewają utwory Haydna, Pergolesiego, Francka czy Pendereckiego. Czysto i precyzyjnie".

bilety:

Wstęp wolny!