Experimental/Nu-Jazz/Psychedelic

Kilka lat temu dali się poznać jako Hajcung, zespół będący częścią nieformalnej sceny Niewidzialny Warszau. Ich pierwsze występy łączyły w sobie improwizacje muzyczne, elementy parateatralne i masę wygłupów. Słuchacze zauważyli ich po „napadowym” koncercie na galę zamykającą działalność klubu Akwarium – grupa niewyedukowanych muzyków wtargnęła na scenę skutecznie niwecząc nobliwą atmosferę wieczoru. Zgromadzeni na sali czołowi polscy jazzmani, z początku oburzeni (oj, bardzo byli oburzeni, prąd nam chcieli wyłączyć! – śmieją się członkowie zespołu), po kilku minutach zgotowali zespołowi spontaniczną owację. Hajcung bisował. Chwilę później, po kilku udanych koncertach, zniknęli.

„Porzuciliśmy formy parateatralno-hapenningowe, skupiliśmy się na muzyce, odpoczywaliśmy, szukaliśmy talentów, podróżowaliśmy. Trwało to kilka lat. Powróciliśmy jako Niechęć”- wspomina Rafał, założyciel Niechęci.

Przez ten czas w składzie Niechęci grali m.in. muzycy zespołów The Car Is On Fire, Vavamuffin i Meritum. Stały skład uformowany pod koniec 2005 roku zdążył nie tylko zagrać koncerty w większości warszawskich klubów (m.in. Le Madame, nowe Akwarium, Balsam, Pracovnia, barka Herbatnik, Dobra Karma), ale też zdobyć sobie wierną publiczność („Młody zespół, którego wszystkie dotychczasowe koncerty wyprzedane były do ostatniego miejsca- donosiła Gazeta Wyborcza w dodatku Co Jest Grane). Nagrane latem tego roku demo prezentowane było m.in. w Radio Jazz, Radio PIN i Radio Kampus. Obecnie Niechęć przygotowuje się do ogólnopolskiej trasy, w trakcie której rejestrowany będzie materiał na debiutancki album grupy.

Co grają?

„Dziwaczną muzykę z pogranicza jazzu. Można w niej znaleźć echa muzyki modalnej, nastrojów cold wave-owych, free-jazzu, nawet Chopina, ale przede wszystkim wciąż jest to muzyka improwizowana. Przyparty do muru mówię, że nasza muzyka jest gdzieś w pół drogi pomiędzy Joy Division a Coltrane’em, z tym, że nie interesuje nas kopiowanie zachodnich wzorców, nie ma w naszej muzyce wszechobecnych rytmów klubowych, melodii klezmerskich. Chcemy grać „po polsku”. Po jednym z koncertów usłyszeliśmy od przypadkowej słuchaczki – ta muzyka brzmi jakby się Chopin opium opalił i jazzu nasłuchał. Wdzięczni jesteśmy za tę definicję, bo rzeczywiście, coś w tym jest.

• Rafal Blaszczak - guitar
• Mariusz Prasniewski - bas
• Michal Kaczorek - drums
• Marcin Malinowski - piano
• Maciej Mejer Zwierzchowski - saxophone

przed i po koncercie:

• dj NICOLAE MERCESCU
  /balkanbeat/manele/chałga/turbofolk/dj-set/Warszawa/

Wnikliwy obserwator przemian kulturowych w Warszawie. Stały bywalec Warszawskiego Stadionu - prekursor "warszawskiej mody" na poranne aftery z Zupą Wietnamską. Zainspirowany licznymi podróżami po Bałkanach a także wzbogacony między innymi o liczne zbiory muzyki przybliża nam kulturę takich krajów jak Rumunia, Bułgaria, Macedonia, Albania....itd.

bilety:

WSTĘP WOLNY!