ZO/Opozycje

Czas Kultury w Zachęcie

Spotkanie z cyklu "Czas Kultury" w Zachęcie

Dyskusja o kulturowych reprezentacjach zwierząt i zwierzęcości, relacjach ludzi i zwierząt, oczekiwaniach, fascynacjach i tabu

W dyskusji prowadzonej przez Benjamina Cope (Narodowa Galeria Sztuki ZACHĘTA, Collegium Civitas, Ośrodek Studiów Amerykańskich UW, European Humanities University w Mińsku) udział wezmą:

• Jan Gondowicz (pisarz, krytyk literacki, tłumacz i wydawca)
• Grzegorz Kowalski (artysta, eseista i krytyk sztuki, pedagog, prof. ASP w Warszawie)
• Monika Bakke (estetyk i krytyk, adiunkt w Instytucie Filozofii UAM, redaktorka CZASU KULTURY)

Zwierzęta nas cieszą, jednak sposoby organizacji tej przyjemności wzbudzają mieszane uczucia. Najbardziej oswojonymi przez naszą kulturę miejscami dla zwierząt stały się salony, kolekcje, ogrody i sielskie zagrody – pisze Gabriela Świtek, w tekście otwierającym zoologiczny numer „Czasu Kultury”. Maja Kostecka opowiada jak zoo edukuje najmłodszych zwiedzających, natomiast Anna Wieczorkiewicz przypomina historię Ota Bengi – ludzkiego okazu – atrakcji nowojorskiego zoo sprzed stu lat. O największym zwierzęcym sukcesie komercyjnym, czyli niedźwiadku Knucie, z Berlina donosi Joanna Mieszko-Wiórkiewicz, a postkolonialne kulisy australijskiego zoo odsłania Teresa Podemska-Abt. Historyczną perspektywę reprezentacji i prezentacji zwierząt w sztuce Magdalena Korcz opisuje w zmieniającej się perspektywie od antropocentryzmu, przez darwinizm, do głębokiej świadomości ekologicznej. Justyna Knieć udowadnia, że pragnienie kontaktu z zabójczymi bestiami, takimi jak rekiny czy ryjówki jest nieodparte i z powodzeniem realizuje się w kinie. O menażeriach Dominika Lejmana, które ożywają w szpitalnych wnętrzach pisze Marek Wasilewski.

Ponadto w numerze: prezentacja twórczości lidera grupy KOT, Wojciecha Bąkowskiego, wraz z dołączoną płytą CD tego zespołu. Znaleźć można też relacje z najnowszych wystaw Tomasza Ciecierskiego w Poznaniu oraz Moniki Sosnowskiej w Edynburgu, obszerny dział recenzji oraz felieton Agaty Araszkiewicz.