Fotografia teatralnaWojtka Szabelskiego

wernisaż: 27 marca 2008 roku o godzinie 19-tej, w Międzynarodowy Dzień Teatru.

PRACA ZAWODOWA:

1989 do dnia dzisiejszego - etatowy fotoreporter Centralnej Agencji Fotograficznej w Warszawie przekształconą na dzisiejszy PAP – Polską Agencję Prasową

1999 do dnia dzisiejszego – własna Agencję Fotografii Prasowej FREEPRESS.PL

WYSTAWY:

1982 – „Akcja Karlino” indywidualna, reporterski zapis zmagań człowieka z żywiołem – KMPiK Koszalin

1983 – „Koszalińskie Towarzystwo Fotograficzne” – wystawa zbiorowa – WDK Koszalin

1984 – „Koszalińskie Towarzystwo Fotograficzne” – wystawa zbiorowa – WDK Koszalin

1985 – „Koszalińskie Towarzystwo Fotograficzne” – wystawa zbiorowa – WDK Koszalin

1991 – „Mieczem, kuszą i... aparatem” indywidualna, rycerskie impresje – Zamek Golub Dobrzyń 1994 – „Moja Fotografia Prasowa” indywidualna – „Pod Aniołem” Toruń

1994 – „Moja Fotografia Prasowa” indywidualna – kawiarnia Artystyczna „Węgliszek” Bydgoszcz

1995 – „Czarno na Białym” indywidualna, wystawa fotografii sportowej żużel – Toruń

1995 – „Polska Fotografia Prasowa” wystawa po konkursowa – Stara Galeria ZPAF Warszawa

1996 – „Czarno na Białym” indywidualna, wystawa fotografii sportowej – Warszawa, Wrocław

1996 – „Polska Fotografia Prasowa” wystawa po konkursowa – Stara Galeria ZPAF Warszawa

1997 – „Stop Klatka” indywidualna – Galeria Autorska w Drzwiach Toruń

1997 – „Moje ostatnie premiery” indywidualna – Toruń

1997 – „Sesja” indywidualna – Galeria Autorska w Drzwiach Toruń

1997 – „Milczący Świat” indywidualna, fotografia podwodna – Galeria Autorska w Drzwiach Toruń

1998 – „Polska Fotografia Prasowa” wystawa po konkursowa – Stara Galeria ZPAF Warszawa

1998 – „Kubańskie portrety” indywidualna, Toruń

1998 – „Fotografia prasowa NOWIŚCI 1967-1998” – BWA Toruń i inne

1999 – „Polska Fotografia Prasowa” wystawa po konkursowa – Stara Galeria ZPAF Warszawa

2000 – „Bez Kurtyny” indywidualna, wystawa fotografii teatralnej – Teatr Wilama Horzycy Toruń

2000 – „Polska Fotografia Prasowa” wystawa po konkursowa – Stara Galeria ZPAF Warszawa

2002 – „Polska Fotografia Prasowa” wystawa po konkursowa – Stara Galeria ZPAF Warszawa

2003 – „Bez Kurtyny” indywidualna, wystawa fotografii teatralnej – Piła

2006 – „GRAND PRESS FOTO” wystawa po konkursowa – Warszawa

2006 – „NEWSREPORTAŻ” wystawa po konkursowa – Warszawa

2007 – „KONKURS FOTOGRAFII PRASOWEJ” wystawa po konkursowa – Warszawa

WAŻNIEJSZE NAGRODY I WYRÓŻNIENIA:

1981 – 5 Międzynarodowa Wystawa Fotografii w Zambii – wyróżnienie

1998 – World Sport Photo Contest Tokio / Japonia – wyróżnienie

1990 – Brązowy Medal Zawody Podwodnych Fotografów Tarchankut/Krym/Ukraina/Rosja

1998 – Konkurs Polskiej Fotografii Prasowej – II nagroda

2006 – II Miejsce kategoria Wydarzenia NEWSREPORTAŻ

2006 – Nominacja do nagrody GRAND PRESS FOTO

2007 – II Miejsce Kategoria Ludzie i Wydarzenia, Konkurs Fotografii Prasowej 07

PUBLIKACJE / KSIĄŻKI, ALBUMY, KATALOGI/:

1995 – „Czarno na Białym”

1999 – „Pozdrawiam bliski mojemu sercu Toruń”

2000 – „Dziesięciolecie Polski Niepodległej 1989 – 1999”

2006 – „Ojcze Święty, Toruń”

2006 – „Historia Polski w fotografiach PAP”

ODZNACZENIA, STOWARZYSZENIA:

2004 – Zasłużony Działacz Kultury – od Ministra Kultury RP za działalność na polu fotografii nr legitymacji – 1437

2006 – członek Związku Polskich Artystów Fotografików nr leg. 944

Z fotografowaniem teatru związany jestem od wielu lat. Chyba nawet kilkunastu. Najpierw robiłem zdjęcia dla potrzeb prasowych, potem także dla teatrów, bo spodobał się ludziom sceny mój sposób wiedzenia ich świata.

Od wielu lat jestem oficjalnym fotografem Teatru Wilama Horzycy w Toruniu. Robię to z przyjemnością, bo kontakt ze sztuką daje mi oddech i uspokojenie od prasowych, czysto fotoreporterskich tematów, które są codziennością mojej pracy.

Oprócz toruńskich premier fotografuję także wiele innych przedstawień teatrów goszczących na odbywających się w Toruniu i Bydgoszczy festiwalach teatralnych mających charakter międzynarodowy.

Za każdym razem jest to dla mnie pewien rodzaj wyzwania. Reżyser stworzył przedstawienie jako całość, scenograf zadbał o jego wizerunek sceniczny, A przecież jeszcze światło, dźwięk i mistrzowska gra aktorów. Ja nie uczestniczę w tym wszystkim, jestem tylko odbiorcą i to, właśnie daje mi pole do popisu. Do mojej interpretacji, mojego spojrzenia na sztukę.

I robię to po swojemu. Za każdym razem to moja subiektywna interpretacja. Kiedy fotografuję spektakle zagraniczne, nigdy nie korzystam ze słuchawek i tłumaczenia tekstu. Chcę odbierać całość w oryginale nawet jeśli czasami nie wszystko rozumiem. Wystarczy mowa sceny.

Oczywiście w moim fotografowaniu najbardziej interesuje mnie wizualna strona przedstawień. Staram się by moje fotografie były czymś więcej niż fotosami dokumentującymi to co działo się na scenie. Szukam barwy, ruchu, nastroju i … emocji.

Wojtek Szabelski