Operetka

Witolda Gombrowicza

TEATR DRAMATYCZNY

im. Jerzego Szaniawskiego w Płocku

Reżyseria: Marek Mokrowiecki

scenografia: Krzysztof Małachowski

muzyka: Tomasz Gwinciński

choreografia: Przemysław Śliwa

korepetycje muzyczne: Edward Bogdan

asystent reżysera: Szymon Cempura

W „Operetce” Gombrowicz próbuje dokonać syntezy wydarzeń tragicznego, chwilami absurdalnego XX stulecia. Forma klasycznej tragedii zdaniem pisarza już nie wystarcza. Pomysł Gombrowicza polega zastąpieniu tragizmu – groteską, która pozwala łączyć rzeczy przerażające ze śmiesznymi i wzniosłe z trywialnymi.

Jest prawdziwsza, bardziej podobna do życia. Wielką Metaforą, którą wynalazł Gombrowicz jest bal kostiumowy. Poprzez opowieść o strojach opowiada o przemianach dwudziestowiecznej Europy, o klęsce mieszczaństwa i arystokracji, o triumfie rewolucji i umundurowanych totalitaryzmów. Ludzie przestają być sobą, panują nad nimi kostiumy, rytuały, mundury. Nadzieją jest młodość, która buntuje się przeciw formom i mundurom – stąd w finale słyszymy słowa śpiewane jak magiczne zaklęcia: Młodości wiecznie naga, nagości wiecznie młoda. Jest w nich nie tylko radość.

Trwająca w ostatnich miesiącach dyskusja na temat programów szkolnych uczyniła nazwisko i twórczość Gombrowicza nieomal sprawą narodową. Nie narzucamy nikomu takiej czy innej opinii – zachęcamy, by każdy wyrobił sobie własną. I dlatego zapraszamy na spektakl.