koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
Cantores wiolonczelaARTYSTA BEZ GRANIC PAFAWAGKLIMT wystawa WrocławCO JEST GRANE - LISTOPAD 2024 - nr 365TP Repertuar 11.2024
zmodyfikowano  12 lat temu

ERYK LIPIŃSKI

CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 24 108 wyświetleń od 23 czerwca 2008
  • od: 1 lipca 2008, wtorek
    do: 30 września 2008, wtorek

WYSTAWA W 100-LECIE URODZIN ARTYSTY

SATYRA I HUMOR

Na wystawie zostanie zaprezentowanych ponad 250 prac Eryka Lipińskiego z lat 1932-1991 (podpisy pod pracami w języku polskim i angielskim).

Będą to przede wszystkim rysunki satyryczne, żarty, karykatury portretowe i serie humorystyczne publikowane m.in. w tygodniku „Szpilki”, w „Przekroju”, „Przeglądzie Kulturalnym”, „Literaturze” oraz plakaty filmowe, teatralne i te projektowane do wystaw w Muzeum Karykatury w Warszawie. Prace pochodzą z kolekcji Rodziny Artysty oraz ze zbiorów Muzeum Karykatury im. Eryka Lipińskiego w Warszawie i Muzeum Plakatu w Wilanowie.

  • Kuratorzy wystawy: Elżbieta Laskowska, Marek Wojciech Chmurzyński
  • Projekt plakatu i oprawy graficznej katalogu towarzyszącego wystawie: Rosław Szaybo

ERYK LIPIŃSKI (1908-1991) Karykaturzysta, satyryk, dziennikarz, grafik, autor plakatów i ilustracji książkowych, tekstów kabaretowych i felietonów, książek o historii karykatury i rysunku satyrycznego, kolekcjoner, twórca Muzeum Karykatury w Warszawie.

W latach 1933-39 studiował na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych malarstwo, grafikę użytkową i scenografię w pracowniach profesorów Tadeusza Pruszkowskiego i Władysława Daszewskiego oraz Edmunda Bartłomiejczyka i Bonawentury Lenarta. Jako karykaturzysta zadebiutował w tygodniku „Pobudka” w 1928 r.

W 1935 r. wraz ze Zbigniewem Mitznerem założył tygodnik satyryczny „Szpilki”, którego redaktorem naczelnym był w latach 1935-1937 i 1946-1953, a następnie zastępcą redaktora naczelnego do 1970 r. Był jednym z pomysłodawców, komisarzem i uczestnikiem I Międzynarodowego Biennale Plakatu w Warszawie (1966 r.). W 1978 r. z jego inicjatywy zostało powołane do życia Muzeum Karykatury w Warszawie (początkowo jako oddział Muzeum Literatury). Został jego kustoszem, a następnie pierwszym dyrektorem. W 1983 r. Muzeum Karykatury uzyskało status samodzielnej placówki i swoją stałą siedzibę przy ulicy Koziej 11. Inicjator powstania i pierwszy prezes Stowarzyszenia Polskich Artystów Karykatury - SPAK (1987 r.).

Laureat wielu nagród artystycznych (Złota Szpilka - 1966, Srebrna Szpilka - 1967, Złota Szpilka z Wawrzynem - 1972) i odznaczeń państwowych.

Współpracował jako rysownik, ilustrator i grafik z czasopismami: „Szpilki” (projekt winiety, serie: „Jak wyglądałaby Gioconda, gdyby malowali ją…”, „Stylowe fotele”, „Cechy Polaków”, „Siedem grzechów głównych”, „Przysłowia polskie”, cykl felietonów „Zefirek historii”), „Mucha”, „Przekrój” (cykle: „Przygody Otka”, „Jaka to postać historyczna?”, „Jaka to postać literacka?” z Otto Axerem i jego psem, jamnikiem Taxi w rolach głównych, „Człowiek stwarza samego siebie”), „Karuzela”, „Literatura” (cykl „Pisarze polscy”), „Kurier Polski” (felietony „Zdaniem pesymisty”), „Przegląd Kulturalny”, „Polityka”, „Panorama”, „Zwierciadło”, „Polska”, „Stolica”, „Świat”, „Świerszczyk” (projekt winiety), „Przyjaciel” (projekt winiety), „Trybuna Ludu” (m.in. plakaty), „Express Wieczorny” oraz z wydawnictwami: „Czytelnik” (m.in. Biblioteka Satyry i Biblioteka „Szpilek”), „Iskry” (m.in. Biblioteka Stańczyka), Wydawnictwo Poznańskie, Wydawnictwo Literackie, Krajowa Agencja Wydawnicza, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Wydawnictwo Artystyczno - Graficzne, RSW „Prasa – Książka - Ruch” (Kalendarze „Szpilek”).

Przez 10 lat był związany z kabaretem „Dudek” (od 1965 r.), dla którego pisał teksty (m.in. skecz „Przyjęcie”), tworzył projekty scenografii i oprawy graficznej (plakaty, okładki płyt). Ponadto był autorem projektów scenografii dla telewizyjnych kabaretów Olgi Lipińskiej „Miks” (1963 r.) i „Delikatesy” oraz dla Teatru Ateneum w Warszawie (występował również na scenie). Występował także jako konferansjer koncertów Marii Koterbskiej, „Podwieczorku przy mikrofonie” oraz rozrywkowych programów telewizyjnych.

Post scriptum

W 1995 r. odbyła się uroczystość odsłonięcia tablicy pamiątkowej ku czci Eryka Lipińskiego na ścianie budynku Muzeum Karykatury w Warszawie.

W 1999 r. Stowarzyszenie Polskich Artystów Karykatury - SPAK przyznało po raz pierwszy doroczne nagrody - „Eryki” (ustanowione w 1998 r.).

  1. lipca 2002 r. Muzeum Karykatury w Warszawie otrzymało imię swego twórcy i założyciela - Eryka Lipińskiego.
zmodyfikowano  12 lat temu
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ