Maciej Drygas

Pokaz filmów dokumentalnych

Pokaz w ramach XIII Międzynarodowy Festiwal Filmów Niezależnych im. Ireneusza Radzia Publicystyka 2006, 13-15 października Kędzierzyn-Koźle

Pokaz filmów dokumentalnych Macieja Drygasa:

• 09.10.2006 r., godz. 19:00 - Głos nadziei, Stan nieważkości
• 12.10.2006 r., godz. 19:00 - Usłyszcie mój krzyk, Jeden dzień w PRL

Maciej Drygas (ur. 1956 w Łodzi) ukończył Instytut Kinematografii w Moskwie. Od 1991 r. realizuje filmy dokumentalne i programy radiowe, jest także kierownikiem pracowni dokumentu radiowego w Szkole Reportażu Collegium Civitas w Warszawie. Jego najgłośniejsze filmy to uhonorowany w 1991 Felixem (najlepszy europejski dokument) film “Usłyszcie mój krzyk' i "Stan nieważkości" (1994 r.).

Filmy Macieja Drygasa cechują uniwersalne wartości. Pasja i rzetelność reżysera, a także nieustanne poszukiwanie prawdy wydają się najważniejszym etapem w procesie tworzenia filmu. Ogromna staranność i wrażliwość sprawiają, ze efekt końcowy to dowód na to, że kino dokumentalne potrafi poruszać a przede wszystkim pokazywać losy człowieka uwikłanego w sieć historii.

Głos nadziei: opowiada o Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa, która rozpoczęła emisje audycji z Monachium w 1952 roku w przekonaniu o ważnej roli dostępu do informacji. Ich audycji słuchali ludzie w całej Polsce. Zasiadali codziennie przed odbiornikami radiowymi, aby poszerzyć horyzont wolności. Władza chcąc ograniczyć dostęp do wolnej informacji, zorganizowała całą sieć specjalistów od zagłuszania. Dyżurowali oni od świtu do nocy przy nadajnikach, aby zagłuszyć głos Radia. Czy udało się w ludziach zabić ten głos?

Stan nieważkości: jest niezwykłym obrazem upadku sowieckich marzeń o podboju kosmosu, odsłaniającym jednocześnie osobiste doznania radzieckich kosmonautów. Maciej Drygas dotarł do sześciu z nich. Opowiedzieli mu oni o tym jak kosmos poraził ich, jakich doznawali uniesień i jakich porażek. Opowiadali o walce z czynnościami życiowymi i o przeżyciach metafizycznych. Reżyser po mistrzowsku zbudował nastrój dumy, wzniosłości połączony z goryczą, poczuciem pustki i bezsensu.

Usłyszcie mój krzyk: to opowieść o samospaleniu, które wydarzyło się 8 września 1968 r. podczas dożynek na Stadionie X-lecia. Ryszard Siwiec, księgowy z Przemyśla, dokonał tego aktu na znak protestu "przeciw totalnej tyranii zła, nienawiści i kłamstwa opanowującego świat", Jego ofiara przeszła niezauważona. Na podstawie dokumentów, zwierzeń najbliższych i relacji naocznych świadków autor filmu próbuje odpowiedzieć na pytania, jakimi motywami kierował się Siwiec, jakim był człowiekiem i jak należy określić popełniony przez niego czyn.

Jeden dzień w PRL-u: to opowieść utkana ze skrawków, strzępów wydarzeń, jakie miały miejsce 27 września 1962 roku. Tego dnia nie zdarzyło się w PRL nic szczególnego. Po prostu szara codzienność. Autor zebrał bogatą dokumentację do tego filmu, z której powstała interesująca opowieść o czasach, które wydają się tak odległe, a zarazem ciągle tak bardzo znajome.