Ekspozycja składa się z dwoch serii rysunkow. Pierwsza z nich, zatytułowana taka klasyczna debata jest obłudnym przyklejaniem etykietek. puść w końcu, ktora powstała w 2008 r., porusza kwestię deformacji i eliminacji szczegołow przy stopniowym pozbawianiu materii obrazu gęstości. Elementy obrazu zaczynają się coraz bardziej rozpływać i mieszać z tłem, kolejne rysunki są swoistym zapisem procesu, zmian jakie się dokonały. Druga seria rysunkow *puściłem i zobacz co się stało *(2009) stanowi kontynuację, a zarazem rozwinięcie serii pierwszej. Autor zmienia jednak temat swoich prac, koncentrując się głownie na portrecie. Materia ponownie gęstnieje, tło ulega uproszczeniu i ujednoliceniu.

Łukasz Solecki rocznik 1982, ur. w Rzeszowie