Siedem nieb patriarchy Henocha

Monodram Jerzego Łazewskiego, którego podstawą jest apokryf - tzw. Słowiańskiej Księgi Henocha jest prezentację podróży biblijnego patriarchy do siódmego nieba. Apokryf ten to żydowski tekst początków naszej ery, czasu życia i działalności Jezusa, zachowany jednak tylko w słowiańskim przekładzie z X wieku i bardzo ważny dla Kościoła Wschodniego, szczególnie jego ikonologii.

Ten niesamowity wizyjny tekst, pełen fascynujących opisów, jest znakomitym materiałem dramatycznym – patriarcha Henoch sam bowiem opowiada swoją wędrówkę przez siedem niebios. Obrazy te aż prosiły się o ich wizualizację w jakimś medium plastycznym. Tradycyjnie było to malarstwo ikon. Jako artysta, Jerzy Łazewski zajmuje się również rzeźbą, przenosi je na inny środek wyrazu – ceramikę. Aktor prezentuje własnoręcznie wykonane ikony ceramiczne, które stanowią główny element scenograficzny tego przedstawienia. Opowieść o Henochu jest pretekstem do głębszej refleksji nad najważniejszymi problemami moralnymi. Temat ten traktowany jest jako ważny mit naszej kultury i pasjonujący przekaz niezwykłych przygód patriarchy Henocha: od wizji aniołów, którzy go porywają do tronu Bożego, gdzie otrzymuje wgląd w księgi niebiańskie, aż po scenę pouczenia ludzi przez Najwyższego na temat tajemnic świata.

opracowanie tekstu i scenografia: Jerzy Łazewski opieka artystyczna: Szczepan Szczykno kostiumy: Hanna Mrozowska konsultacje naukowe i artystyczne: prof. Paweł Janiszewski, Anna Wszyndybył występuje: Jerzy Łazewski

Projekt został zrealizowany w ramach stypendium z budżetu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.