Antoni Anatol Węcławski (1891-1985) Między fotografią zawodową a artystyczną

Wystawa fotografii Antoniego Anatola Węcławskiego (1891-1985) to przypomnienie twórczości wybitnego, aczkolwiek funkcjonującego na uboczu polskiego i warszawskiego środowiska fotograficznego XX wieku, fotografa. Zaprezentujemy ponad 70 prac głównie z okresu międzywojennego. Od zdjęć ukazujących jego zainteresowania fotografią zawodową – z początków twórczości (1926 r.), kiedy to w Druskienikach prowadził sezonowy zakład fotograficzny i miał okazję fotografować m.in. marszałka Józefa Piłsudskiego, poprzez motywy charakterystyczne dla polskich piktorialistów, utrzymane w duchu romantyzmu oraz „fotografii ojczystej”, po najbardziej znane „vintage prints”. Są to prace niejednokrotnie nagradzane w konkursach fotografii artystycznej, pokazujące wielki szacunek autora dla artystycznej tradycji i klasycznego piękna (np. „Kamienne schodki czy Droga na Wiśle w nocy”). Wystawa odsłania wielowymiarowy obraz wyróżniającego się piktorialisty, nokturnisty, estety, wirtuoza techniki bromowej i entuzjasty technik szlachetnych, kolekcjonera zdjęć i wyszukanego sprzętu fotograficznego, charyzmatycznego pedagoga, megalomana, indywidualisty. Autora posługującego się bardzo szerokim repertuarem motywów jak: portrety, akty, martwe natury, sceny rodzajowe, folklorystyczne, etnograficzne, marynistyczne, pejzaże miejskie, nokturny. Twórcy przywiązanego do tradycji, ale też momentami na wskroś nowoczesnego, ulegającego wpływom konstruktywizmu. Wystawie towarzyszy publikacja/monografia artysty zawierająca materiały pochodzące głównie z unikatowej rodzinnej kolekcji, wzbogaconego o tematyczne, polskie i zagraniczne publikacje.

Kuratorka wystawy, autorka publikacji: Magdalena Durda-Dmitruk