Magda Umer i MUMIO - Przybora na 102

Spektakl „PRZYBORA NA 102” powstał z okazji 102 urodzin Jeremiego Przybory. Oparty jest na tekstach Mistrza Jeremiego znanych między innymi z Kabaretu Starszych Panów oraz improwizowanych tekstach Magdy Umer i Mumio. Liryka przepleciona surrealistycznym humorem, krótkie opowiadania i piosenki - te najpiękniejsze, autorstwa Jeremiego Przybory z muzyką Jerzego Wasowskiego. Spektakl z powodzeniem grany jest na scenach teatralnych w całej Polsce od premiery w Och Teatrze w grudniu 2017 r. Obecnie w repertuarze Teatru Ateneum w Warszawie.

Na scenie pojawiają się trzy artystyczne temperamenty – niezapomnianego Jeremiego Przybory, Magdy Umer i Mumio. Jest więc dowcipnie i bardzo zabawnie, ale też refleksyjnie i wzruszająco. Postaci ujmują wrażliwością i szczerością, a całość jest wspaniale wzbogacona przez muzyczne trio. Teksty Mistrza Jeremiego są przeplatane szalonymi improwizacjami spod znaku Mumio, do których jakże udaną kontrę stanowi kojąca postać Ciotki Mizerii w świetnym wykonaniu Magdy Umer. Wszystko pięknie, z dużym wdziękiem powiedziane i zaśpiewane.

Teatralno-muzyczna konwencja okazuje się strzałem w dziesiątkę. Pomimo dużej dynamiki i różnorodności, jest w spektaklu wewnętrzna harmonia i porządek, jakaś lekkość i radość. Może dlatego, że wzajemna sympatia artystów ma miejsce również poza sceną. Publiczność szaleje!

Zapraszamy serdecznie! Tego nie wolno przegapić!!

OBSADA:
Magda Umer i Mumio w składzie: Jadwiga Basińska, Dariusz Basiński, Jacek Borusiński „MAGDA UMER
Wybitna osobowość, pieśniarka, także aktorka, scenarzystka i reżyserka. Absolwentka Wydziału Filologii Polskiej UW. Autorka kultowych koncertów i spektakli „Zielono mi”, „Biała bluzka” „Zimy żal”, „Big Zbig Show”. Niedościgniona interpretatorka piosenki literackiej. Tak o niej pisała Agnieszka Osiecka: Szepcząc swym ekspresjonistycznym szeptem i świdrując seledynowym spojrzeniem, Magda potrafi wywołać u publiczności - zarówno młodej, rozwichrzonej, jak i całkiem dorosłej - skupienie graniczące niemal z hipnozą. Miałam do czynienia z wieloma wykonawcami i wiem, że tego daru nikt inny nie posiadł..." „Ona właściwie nie śpiewa gardłem. Ona śpiewa duszą.”

MUMIO
To sceniczne szaleństwo – inscenizacyjne, literackie, muzyczne. Są przy tym niezwykle konsekwentni w realizowaniu swojej, oryginalnej wizji humoru. Uwielbiają wszelkie ludzkie potknięcia i niezręczności. Nie wyśmiewają ich jednak, ale podchodzą do nich z czułym zainteresowaniem i prezentują w spektaklach przy pomocy doskonałego warsztatu aktorskiego.
Mumio – zachwyciło mnie całkowitą oryginalnością. (...) Tam wszystko jest nowe, „odsiebne”, że tak powiem, i znakomite."
Jeremi Przybora

MUZYCY:
Wojciech Borkowski - fortepian, Maciej Szczyciński - kontrabas, Tomasz Drozdek (MUMIO) - perkusjonalia

PIOSENKI (słowa: Jeremi Przybora, muzyka: Jerzy Wasowski)
Odjadę z tego peronu, A ta Tola, Zakochałam się w czwartek niechcący, Inwokacja, Kaziu zakochaj się, Szuja, Odrobina mężczyzny na co dzień, Szarp pan bas, Puk,puk,puk, Na całej połaci śnieg, O Romeo, o Julietto, Smutny deszczyk, Ja pana z sobą zabiorę, Ty nie odmawiaj mi, Już czas na sen, Rodzina

RECENZJE:

Wszyscy miłośnicy Starszych Panów znają piosenki niezapomnianego duetu. Dla pokolenia dzisiejszych 30-, 40-latków ogromne znaczenie w ich odkrywaniu miał spektakl „Zimy żal” przygotowany przez Magdę Umer. Dziś teksty (!) Jeremiego Przybory, okraszone oczywiście piosenkami z muzyką Jerzego Wasowskiego, Magda Umer przywołuje przed kolejnym pokoleniem publiczności a Mumio (doceniony przez Mistrza Przyborę) ze swoją cudowną nierealnością znakomicie wciela się w Osoby z Opowieści Starszego Pana. Polecamy bez ograniczeń!
Fundacja Wasowskich (Monika i Grzegorz Wasowscy)

Magda Umer i Mumio udowadniają, że teksty Jeremiego Przybory są poza czasem. Nie ma to żadnego znaczenia, że mają już kilkadziesiąt lat. Interpretacja powoduje, że śmieszą tak, jakby powstały dzisiaj. Tylko, że są o wiele lepsze od tych, które dzisiaj powstają. Magda i Mumio są z tych tekstów. Wychodzi na to, że nawet jeśli ktoś inny ich urodził, to wymyślił ich Jeremi Przybora.
Artur Andrus

Twórczość Starszego Pana wciąż bawi swym niezwykłym wdziękiem i humorem, a dzisiaj być może jest tym bardziej potrzebna, im bardziej doskwiera nam brak subtelności – w życiu i na wszelkich estradach. Magda Umer od dawna kultywuje pamięć o Jeremim Przyborze i Jerzym Wasowskim – tym razem, w spektaklu „Przybora na 102” czyni to wspólnie z Mumio. Trudno zresztą o lepszych do tego dzieła partnerów. Spotkanie Magdy Umer i twórców Mumio z ich wrażliwością na lirykę i surrealistyczny dowcip gwarantuje zabawę najwyższej próby. To najlepszy urodzinowy prezent dla Jeremiego Przybory i wszystkich, którzy wciąż kochają jego esprit.
Wojciech Majcherek

Spektakl „Przybora na 102” widziałam tylko dwa razy - w Teatrze Roma (fragmenty) i w Och-Teatrze. Piszę ”tylko”, bo gdybym była trochę młodsza i bardziej mobilna, to jeździłabym za nimi, czyli za MUMIO i Magdą Umer, po całej Polsce jako tak zwana gruppies, żeby jeszcze raz spotkać się z dobroduszną i życiowo doświadczoną Ciotką Mizerią i jej skołowanymi krewnymi i znajomymi, którzy szukają u niej rady i pocieszenia. Mogłoby się wydawać, że liryczna Magda Umer i niedefiniowalny w swoim szaleństwie MUMIO, to dwie planety krążące po odrębnych orbitach i nigdy się nie spotkają. Nic bardziej mylnego. Oni są dla siebie stworzeni i zamieszkują w tej samej galaktyce. Mają swój własny język, którego nauczyli się od Mistrza Jeremiego Przybory i którym posługują się z nadzwyczajnym wdziękiem i finezją. Ja się w ich świecie czuję cudownie i bezpiecznie. Dużo lepiej niż w otaczającym nas coraz bardziej realu. Dla kogoś, kto się wychował na Kabarecie Starszych Panów to prawdziwa uczta i wielka rozkosz. Dla tych, których ta przyjemność ominęła - wielkie odkrycie! Może to niezbyt skromne, ale chciałabym na ten niezwykły spektakl zaprosić słowami mojej piosenki: ”Gościu znużony, gościu znudzony, jeśli zabłądzisz kiedyś w te strony, zajrzyj tam do nich. Koniecznie!
Magda Czapińska