Emigrantki

Autor:Radosław Paczocha

Reż.:Elżbieta Depta Scenografia:Agata Andrusyszyn-Chwastek Światła:Magdalena Gajewska Muzyka:Maciej Szymborski Konsultacja choreograficzna:Nicola Egwuatu Konsultacja wokalna:Anna Domżalska Projekt plakatu:Monika Starowicz Asystent reżysera, inspicjent – sufler:Agnieszka Szczepaniak Zdjęcia:Dominik Werner

występują: Justyna Bartoszewicz (Monika), Małgorzata Brajner (Zosia), Katarzyna Figura (Teresa)

EMIGRANTKI pokazują polską emigrację zarobkową z perspektywy ciężko pracujących kobiet, do tego matek wychowujących swoje dzieci na odległość. Dramat ukazuje ich pełną napięć relację pomiędzy sobą, trudne życie codzienne, problemy tożsamościowe, życie na walizkach i poczucie straconego życia osobistego, które próbują odkupić zarabianymi na swoje dzieci pieniędzmi. W niesprzyjających macierzyństwu warunkach są niezwykle heroicznymi matkami, które żyją w poczuciu przegranego macierzyństwa...

Elżbieta Depta o EMIGRANTKACH: „Siłą tekstu Radosława Paczochy jest to, że bazuje on na prawdziwych historiach, które inaczej prawdopodobnie nigdy nie byłyby wysłuchane. Mamy więc okazję poznać realia życia migrantek zarobkowych i motywacje stojące za ich wyjazdem. Są to bardzo często kobiety postawione pod ścianą, które nie są w stanie wyżywić licznej rodziny, równocześnie uciekają od maltretujących je mężów. Ich opowieści są tym bardziej przejmujące, że prawdziwe. Tekst pokazuje przyczyny dla których kobiety te decydują się pracować za granicą i wysyłać do Polski wszystko co zarobią. Podjęta o wyjeździe decyzja okupiona jest stygmatyzacją i rozłąka z rodziną, jedna z bohaterek w Polsce pozostawia kilkumiesięczne dziecko. Widz ma szansę zetknąć się z rzeczywistością, w której sam nie chciałby uczestniczyć. Jako społeczeństwo powinniśmy zadać sobie pytanie, dlaczego w Polsce problemy tych kobiet nie mają szans na rozwiązanie. Sytuacja, która miała być chwilowym ratunkiem, staje się dla nich sposobem na życie. Bohaterki dramatu i ich heroizm w walce o byt materialny rodziny budzą podziw zmieszany ze współczuciem.”

Na scenie w trakcie spektaklu palone są papierosy.

Spektakl bierze udział w 27. Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej.