koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
TpL repertuarCO JEST GRANE - kwiecień 2024 -nr 359
zmodyfikowano  11 lat temu

NuFolk Festiwal 2008

Gdańsk »
CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 823 wyświetleń od 29 lutego 2008
  • 15 marca 2008, sobota
    » 20:00
  • 14 marca 2008, piątek
    » 20:00

Folklor globalnej wioski. Muzyczne tradycje odkrywane na nowo, z pominięciem granic geograficznych i stylistycznych. Nowy folk z krwi i kości sięgający korzeniami do prehistorii, ze wzrokiem skierowanym ku gwiazdom. Jedyna taka impreza – tylko w Żaku.

  • 14.03
    Soomood

Żywiołak

Village Kollektiv

  • 15.03
    Lautari

Shofar

Soomood

Skład:

Rasm Al-Mashan – wokal, Piotr „Lala“ Lewicki – instrumenty elektroniczne, gitara, Małgorzata Tekiel – bas, Piotr Kubański – perkusja, Paweł Wróblewski – gitara, buzuki.

Niski głos wokalistki z Jemenu osadzony w ciężkich riffach i frapującej elektronice. Monumentalne frazy jak minarety i liryka niesiona wiatrem znad pustyni.

W języku arabskim słowo soomood oznacza opór i przeciwstawienie się złu. Grupa powstała w Krakowie w 2004 roku z iniciatywy Piotra Lewickiego oraz Małgorzaty Tekiel. Początkowo był to projekt studyjny, jednak niedługo potem do zespołu dołączyła Rasm Al-Mashan – pochodząca z Jemenu wokalistka i poetka. Towarzyszą jej muzycy znani z takich kapel jak Homo Twist, Pudelsi, Tilt czy Będzie Dobrze. To ugruntowało obrany przez zespół styl muzyczny, którym jest oryginalne połączenie orientalnego brzmienia i stylistyki, europejskiego gitarowego rocka oraz sporej dawki elektroniki. Wokalistka śpiewa w dwóch językach - arabskim i angielskim. Jej egzotyczny, niepokojący głos tworzy wraz z muzyką, specyficzny i niepowtarzalny klimat. Zespół koncertował w kraju i za granicą. Wszystkie występy grupy spotkały się z niezwykle ciepłym przyjęciem publiczności.

Żywiołak

Skład:

Robert Jaworski – instrumenty ludowe, Iza Byra – śpiew, przeszkadzajki, Robert „Mroku” Wasilewski – lutnia, wokal ciemny, gitara basowa, Anucha Piotrowska – wokal, djembe, Maciek Dymek – baraban, czynel, perkusjonalia.

Muzyka z piekła rodem, ale niebo w gębie. Folkmetal eksplorujący słowiańską demonologię. Eksplozja żywiołów, legend i baśni. Nasz kandydat na Eurowizję.

Projekt „Żywiołak” jest nieprzypadkowym dziełem spotkania dwóch pasjonatów nurtów muzycznych, określanych mianem: heavy-folk, biometal, folkmetal, czy też hard-folk.

Robert Jaworski - twórca m.in. turkowsko-łódzkiej formacji: „ich troLe” jest pasjonatem instrumentów średniowiecznych, dobrego rocknrolla oraz sztuki ludowej. Swe pomysły na interpretacje muzyki słowiańskiej mało skutecznie próbuje wskrzesić występując jeszcze w szeregach: „Kapeli ze wsi Warszawa”. Później w założonej przez siebie formacji: „ich troLe” udaje mu się wreszcie zarejestrować swą pierwszą „słowiańską” kompozycję pt: „Pochwist”.

Robert Wasilewski - na co dzień gitarzysta legendarnego - zespołu: „Open Folk”. Jeden z ostatnich aktywnych muzyków folkowych, wychowanych na fali muzycznej takich kapel jak: „Led Zeppelin”, ”Pink Floyd” czy „Black Sabbath” i czerpiący z nich bezpośrednie inspiracje. Od dłuższego czasu nosi się z zamiarem zarejestrowania swych pomysłów na interpretacje muzyki słowiańskiej o tematyce „demonologicznej”.

Temat wierzeń przedchrześcijańskich, który stał się bazą dla mitów, jest bardzo wdzięcznym „tworzywem artystycznym” wykorzystywanym nie tylko przez muzyków na całym niemal świecie.

Zainteresowani folklorem, archeologią oraz zachęceni coraz łaskawszym medialnym spojrzeniem na kulturę ludową postanawiają jeszcze raz przywołać do życia stwory rodzimych legend i baśni - nieodłączne elementy naszej słowiańskiej mitologii.

Postacie, które wielowiekowa już tradycja chrześcijańska zdegradowała do roli „diabłów” i „złych mocy”. Dzisiejsze badania etnograficzne i antropologiczne dowodzą, iż przejawów kultywowania przedchrześcijańskich obrzędów możemy doszukać się jeszcze w XVIII w, a dosłownych pozostałości nawet przed drugą wojną światową.

Zespół otrzymał nagrodę Grand Prix na najbardziej prestiżowym festiwalu muzyki folkowej „Nowa Tradycja“ w Warszawie. Jest tegorocznym kandydatem do Konkursu Eurowizji.

Village Kollektiv

Skład:

Maciek Cierliński – lira korbowa, Weronika Grozdew-Kołacińska – bułgarskie struny głośne, Rafał Kołaciński - elektronika, Bart Pałyga – basy trzystrunne, gadułka, wiolonczela, śpiew sygyt i kyrgyra, Magda Sobczak-Kotnarowska – cymbały huculskie, polski śpiew z pola, jojk, Maciek Szajkowski – mazowiecki bęben obręczowy, perkusjonalia.

Unikalny projekt łączący korzenne brzmienia Środkowej Europy z porywającym drum’n’bass, dubem i śpiewem gardłowym z Tuwy. Cybernetyczne wcielenie Kapeli Ze Wsi Warszawa.

Zespół powstał w 2002 roku. Został założony przez muzyków takich grup jak: Kapela ze Wsi Warszawa (Warsaw Village Band), Masala, Swoją Drogą. Po czterech latach działalności wydał swoją debiutancką płytę: "Motion Rootz Experimental 2006".

Muzyka generowana przez Village Kollektiv to pierwsza w Polsce fuzja elektronicznych dźwięków z „żywym” brzmieniem oryginalnych instrumentów i śpiewu. Tradycyjne muzyczne korzenie tworzą układ scalony z komputerową partyturą, tworząc nową przestrzeń dźwiękową, w której ekspresja słowa „ludu” nabiera wyrazistej wymowy. Muzycy wykorzystują ludowe melodie, pochodzące z polskich Kurpiów i zasłyszane od bułgarskich Szopów. Stosują tradycyjne techniki śpiewu gardłowego z Tuwy oraz jojk ludu Sami. Oryginalne melodie są także inspiracją do własnych poszukiwań twórczych i instrumentalnej improwizacji. Muzyka elektroniczna łączy w sobie między innymi brzmienia electro, dub oraz drum&bass.; Utwór zespołu zatytułowany „Sapphire Waters” został zamieszczony na płycie „The Wicher – muzyka inspirowana grą”.

Płyta „Motion Rootz Experimental 2006” otrzymała pierwszą nagrodę w konkursie Polskiego Radia – Nowa Tradycja 2007 oraz nominację do nagrody Fryderyki 2007.

Lautari

Skład:

Maciej Filipczuk – skrzypce, Zbigniew Łowżył – fortepian, Michał Zak – flet drewniany, klarnet, bombarda, zurna, Robert Siwak – instrumenty perkusyjne.

Etno-jazz inspirowany muzyką cygańskich Lautarów – wirtuozów i mistrzów improwizacji. Fascynująca podróż śladem zachwytów z półwyspu Bałkańskiego aż po szczyty Kaukazu.

Muzyka LAUTARI to nowoczesne, etno-jazzowe brzmienie osadzone w tradycjach muzycznych środkowej, wschodniej i południowej Europy oraz Kaukazu. Motywy ludowe, grane na skrzypcach, fortepianie, klarnecie, fletach, dzięki odważnym aranżacjom i dużej dozie improwizacji tworzą oryginalną muzykę, w której tradycja spotyka się z współczesnością. LAUTARI wywodzi swoje inspiracje z muzyki i postawy cygańskich Lautarów, wirtuozów i mistrzów improwizacji, tworzących "cygański jazz". W kompozycjach LAUTARI słychać orientalne melizmaty, subtelność muzyki bizantyńskiej, rytmy Bałkanów i słowiańską żywiołowość.

Muzyka inspirowana bardzo różnymi, wręcz odległymi tradycjami – głównie Europy Środkowej i Wschodniej – zostaje przetworzona przez zespół w spontaniczne quasi - improwizowane granie. Połączenie instrumentów ludowych z klezmerskim, jazzującym fortepianem przenosi kompozycje tria w zupełnie nowy, niespotykany dotąd wymiar. Swobodne, repetytywne muzyczne impresje, dla których odniesieniem może być tradycyjne ludowe granie, jak i wysublimowana estetyka improwizacji jazzowych. Odkrycie. (Jacek Hawryluk – Polskie Radio)

Maciej Filipczuk – skrzypce. Współpracował z Orkiestrą p.w. Św. Mikołaja (MC: Muzyka Gór), zespołami Hojra, Harom Jó Barát, Labusznik, Hałas Trio, kapelą Domu Tańca. Poznań oraz Teatrem Pieśń Kozła. Współtwórca grupy Transkapela.

Zbigniew Łowżył –fortepian. Kompozytor, perkusista, pianista, absolwent i wieloletni wykładowca Akademii Muzycznej w Poznaniu. Twórca muzyki współczesnej i jazzowej, muzyki do spektakli teatralnych i filmów. Założyciel i członek MaidenVoyage, DrumMachina, Bracia Karamazow i Poznańskiego Zespołu Perkusyjnego.

Michał Żak - flet drewniany, klarnet, bombarda, zurna. Związany ze sceną folkową, lider zespołów Bal Kuzest i Tredrez wykonujących muzykę bretońską, inicjator kameralnego trio Len.

Robert Siwak - instrumenty perkusyjne, m.in. darabuka, daf, zarb, bendir. Specjalizuje się w grze na arabskich i perskich instrumentach perkusyjnych. Występował na wszystkich ważniejszych festiwalach muzycznych w Polsce. Nagrał ponad 20 płyt dla wytwórni polskich i zagranicznych Laureat „Fryderyka”.

Shofar

Skład:

Mikołaj Trzaska – klarnet basowy, saksofon, Raphael Rogiński – gitara, Macio Moretti – perkusja.

Tradycyjne pieśni chasydzkie w interpretacji liderów polskiej sceny improwizowanej. Kontemplacje nad religijną muzyką żydowską przeplatane tym, co najlepsze we współczesnym jazzie kreatywnym.

Zespół Shofar to trio składające się z trzech filarów polskiej sceny muzyki improwizowanej: Mikołaja Trzaski, wybitnego saksofonisty i klarnecisty, Raphaela Rogińskiego, gitarzysty i kompozytora oraz Macia Morettiego, perkusisty, znanego z działalności Mitch&Mitch.;

Ideą projektu jest odnalezienie wspólnego mianownika w tradycyjnej muzyce chasydzkiej i współczesnym kreatywnym jazzie. Także kontynuowanie tradycji muzyki żydowskiej, która dla członków zespołu jest wciąż żywa. Repertuar zespołu Shofar składa się z tradycyjnej, religijnej muzyki żydowskiej. Zespół wykonuje najcześciej tzw. "niguny", magiczne pieśni religijne oraz "frejlaksy", czyli utwory bardziej taneczne, wywodzące się z liturgii żydowskiej.

Na płytę "Shofar", wydaną we wrześniu 2007 nakładem gdańskiego wydawnictwa Kilogram Records, składają się głównie utwory z tradycji chasydzkiej. Głównym impulsem do zajęcia się akurat tą tradycją było odnalezienie przez Raphaela Rogińskiego zbioru pieśni chasydzkich autorstwa Mojsieja Bieregowskiego, żyjącego 1892-1961 - muzykologa, który od lat 20 ubiegłego stulecia, badał muzykę żydowską z terenów Ukrainy, Polski i Mołdawii.

Mikołaj Trzaska – klarnet basowy, saksofon. Zafascynowany jazzem lat sześćdziesiatych, szczególnie muzyką Johna Coltrane'a i Ornette'a Colemana, porzucił wydział malarstwa ASP i całkowicie poświęcił się muzyce. Współzałożyciel grupy Miłość, lider Łoskotu. Współpracował m.in. z Lesterem Bowiem, Peterem Brötzmannem, Jochnem Tchicaiem, Tomaszem Stańką, Noelem Akchoté oraz Joe Giardullo, Marcinem i Bartłomiejem Olesiami. Obecnie głównie koncertuje i nagrywa za granicą, tworząc międzynarodowe projekty, szczególnie z muzykami z Niemiec i Skandynawii. W 2004 roku powołał do życie trio z duńskimi muzykami Peterem Friisem Nielsenem i Peterem Ole Jorgensenem.

Raphael Rogiński – gitara. Urodził się we Frankfurcie nad Menem. Od samych początków działalności twórczej, skupiony jest przede wszystkim na improwizacji wynikającej z jazzu i na muzyce etnicznej i ludowej. Głęboko związany z kulturą żydowską, szuka jej miejsca w swojej działalności. Lider Shofar i Cukunft. Współpracował z Noelem Akchote, Frederic Blondy, Joe Giardullo, Axel Dorner, Thomas Lehn, Andrew Sharpley, John Edwards, John Tilbury, Brigit Ulher, Yale Strom, Emiterem, Patryk Zakrocki, Tomasz Gwinciński.

Macio Moretti – perkusja. Zaczynał jako basista Slage Image/Królowie Życia. Skończył jako perkusista Starych Singers i Baaby. Jest liderem zespołu Mitch&Mitch.; Grał, nagrywał, koncertował w wielu krajach z różnymi interesującymi składami i muzykami, eksplorując obszary od grind/punkowych koktajli Mołotowa przez country po swobodną improwizację i pseudojazz.

zmodyfikowano  11 lat temu
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ