koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
ARTYSTA BEZ GRANIC PAFAWAGCantores wiolonczelaTP Repertuar 11.2024KOK Zaduszki JazzoweKLIMT wystawa WrocławCO JEST GRANE - LISTOPAD 2024 - nr 365
zmodyfikowano  12 lat temu

Cyganeria

Gdańsk »
CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 24 967 wyświetleń od 26 marca 2008
  • 27 kwietnia 2008, niedziela
    » 17:00
  • 26 kwietnia 2008, sobota
    » 19:00
  • 25 kwietnia 2008, piątek
    » 19:00

Giacomo Puccini

Libretto Luigi Illica i Giuseppe Giacosa wg powieści Henri Murgera

prapremiera Turyn, 1 lutego 1896 roku

kierownictwo muzyczne Krzysztof Słowiński

kierownictwo muzyczne wznowienia Janusz Przybylski

reżyseria Hanna Chojnacka

scenografia Jan Bernaś

przygotowanie Chóru Elżbieta Wiesztordt

premiera 7 października 2001 roku

wznowienie 24 lutego 2007 roku

tłumaczenie libretta wyświetlane nad sceną Jerzy Snakowski

Wydawać by się mogło, że historia umierającej na suchoty hafciarki i jej niezaradnego, klepiącego wiecznie biedę kochanka, nie może efektownie zaistnieć w teatrze operowym, który preferuje pompatycznie przedstawione dzieje herosów i księżniczek. A jednak Puccini napisał jeden z operowych szlagierów, opowiadający właśnie o przeplatanym smutkiem i radością życiu paryskiej bohemy z wieku XIX wieku.

Gdy jesteśmy zakochani, słyszymy w powietrzu muzykę Pucciniego – przekonywała w jednym ze swych filmów Barbra Streisand. Bez wątpienia najpiękniejsze duety miłosne śpiewają bohaterowie oper tego kompozytora. Nie inaczej jest w przypadku Cyganerii.

Puccini miał dwa nałogi: papierosy (do 80 sztuk dziennie! – skończyło się rakiem krtani) i kobiety (dyskretnie nikt ich nie policzył). Papierosom poświęcił zaledwie kilka taktów, za to kobietom... Najpiękniejsze, najciekawsze postaci kobiece w teatrze operowym są stworzone przez niego właśnie: nieświadoma swej fatalnej siły oddziaływania na mężczyzn lolitka Manon, kochająca ślepo, do końca, wiernie, na śmierć Butterfly, potrafiąca wielbić, ale i w imię miłości zabić Tosca, pełna poświęcenia cicha Liu, okrutna i dumna Turandot, czytająca Biblię, ale i oszukująca w pokera, gdy stawką jest ludzkie życie Minnie. Także Cyganeria ma swoje dwie heroiny: delikatną jak kwiat hafciarkę Mimi i wesołą, pełną temperamentu kokietkę Musettę. To im poświęcił Puccini najciekawsze stronice opery. Melodyczny talent Pucciniego błyszczy w Cyganerii w pełni. Partyturę ozdabiają takie perły, jak aria Rudolfa, szukającego wraz z Mimi w ciemnościach zgubionego klucza (Ta rączka taka zimna), aria hafciarki (Zwą mnie Mimi), poetycki walc Musetty, czy wyciskająca łzy scena śmierci Mimi.

Na nieogrzanym, paryskim poddaszu mieszka grupa przyjaciół – czterech zwariowanych artystów. Jeden z nich, poeta Rudolf, poznaje w wigilijny wieczór uroczą sąsiadkę Mimi. Miłość kwitnie. Niestety poeta nie jest w stanie zapewnić chorej dziewczynie odpowiedniej opieki. Bieda zmusza ich do rozstania. Sentymentalna historia Rudolfa i Mimi została skontrastowana z dziejami burzliwego związku Musetty i Marcela. I choć wszyscy oni byli najczęściej głodni i zziębnięci, to miłości oddawali się z pasją i bez reszty. Spalali się w niej i z niej czerpali siły, by żyć.

streszczenie:

obraz I

Paryż, lata 30-te XIX wieku. Wigilia. Ubogie mieszkanie czwórki przyjaciół: poety Rudolfa, malarza Marcela, filozofa Collina i muzyka Schaunarda. Przyjaciele klepią biedą: ogrzewają poddasze kartkami, na których Rudolf napisał swój dramat, nie mają na czynsz, ale nie opuszcza ich dobry humor. Postanawiają uczcić Wigilię w kawiarni Momus. Gdy Rudolf zostaje sam, pojawia się sąsiadka – hafciarka Mimi. Dziewczyna gubi klucz i jego poszukiwania stają się pretekstem to intymnych zwierzeń. Tym bardziej, że przeciąg gasi świecę. Rudolf i Mimi zakochują się w sobie. Zza okna słychać nawoływanie przyjaciół.

obraz II

Paryska ulica. Przedświąteczny gwar. Marcel spotyka swoją była kochankę, Musettę, która obecnie zadręcza nowego bogatego adoratora, Alcidora. Na widok malarza, rzuca go. Mało tego – zostawia Alcidorowi do zapłacenia rachunek z kawiarni za wszystkich przyjaciół.

obraz III

Minęło kilka tygodni. Rudolf opuścił Mimi. Okazało się, że dziewczyna jest chora na suchoty, a poeta nie jest w stanie zapewnić jej opieki. Mimi próbuje ratować związek, ale na próżno. Rozstają się także Musetta i Marcel, których wybuchowe temperamenty co rusz doprowadzają do sprzeczek.

obraz IV

Mimi i Musetta znalazły sobie nowych, majętnych kochanków. Panowie nadal klepią biedę. Pewnego dnia na ich poddaszu pojawia się Musetta, która przyprowadza schorowaną Mimi. Dziewczyna pragnie umrzeć w ramionach ukochanego. Tak też się dzieje.

czas trwania ~ 2h 35’ z trzema przerwami

oryginalna wersja językowa

zmodyfikowano  12 lat temu
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ