koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
Perform[ing] POLAND - Przegląd sztuki performansuWrocławianka roku GalaPerform[ing] POLAND - Przegląd sztuki performansu
zmodyfikowano  7 lat temu  »  

Festiwal R@port - Puppenhouse. Kuracja

Gdynia »
CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 16 376 wyświetleń od 17 kwietnia 2018

TR WARSZAWA

Autor: Magda Fertacz Reżyseria: Jędrzej Piaskowski Scenografia, reżyseria świateł: Aleksandr Prowaliński Wideo: Marta Nawrot Kostiumy: Hanka Podraza Muzyka: Jan Tomza – Osiecki Choreografia: Mikołaj Karczewski

Premiera: 6 kwietnia 2017

Występują: Justyna Wasilewska, Agnieszka Żulewska, Lech Łotocki, Sebastian Pawlak

Punktem wyjścia do poszukiwań jest sztuka serbskiego dramatopisarza Djordje Lebovića Lalka z łóżka nr 21, dotykająca moralnej oceny kobiet – więźniarek Auschwitz, które pracowały jako prostytutki w obozowym domu publicznym. Materiałem do scenariusza są m.in. losy Marii Malickiej, wybitnej przedwojennej aktorki warszawskiej, dla której zbudowano scenę przy Marszałkowskiej 8. Artystkę, oskarżoną o kolaborację z Niemcami podczas okupacji, po wojnie objęto zakazem występowania w Warszawie. Inspiracją dla spektaklu jest również postać Arletty, właściwie Léonie Bathiat, słynnej aktorki francuskiego kina i teatru lat 30. i 40., w czasie wojny utrzymującej bliskie relacje z Niemcami, po wojnie skazanej na więzienie, a następnie kontynuującej karierę narodowej gwiazdy, historia Deutsches Filmtheater, działającego w budynku Teatru Rozmaitości podczas okupacji, oraz historia Mon Café, kawiarni mieszczącej się przed i w trakcie II wojny światowej w Alejach Jerozolimskich, będącej popularnym miejscem spotkań warszawskiego środowiska homoseksualnego.

Konstruując teatralną fantazję na temat wojennej historii, twórcy zadają szereg pytań dotyczących stygmatyzacji, karania i oceny ludzi, którzy z różnych powodów podczas okupacji uciekali od heroizmu, obowiązku walki oraz poświęcenia życia dla ojczyzny. W jaki sposób konstruowana jest pamięć historyczna i moralna ocena postaw z przeszłości? Jakie są granice interpretacji i fantazjowania na temat historii, w którą wpisane są trauma i heroizm? Jak wyleczyć zbiorową pamięć?

zmodyfikowano  7 lat temu  »  
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ