operetka w wersji koncertowej

Występują:

Gabriela de Silva - Liza

Monika Raniewska - Mi

Janusz Ratajczak - Su Chong

Michał Musioł - Gucio

Orkiestra Polskiej Filharmonii Sinfonia Baltica pod batutą Rubena Silvy

Kraina uśmiechu jest jedną z dwoch (obok Wesołej wdowki) najsłynniejszych operetek Franza Lehara. Powstała w roku 1929 w okresie dojrzałej tworczości kompozytora. Libretto, co rzadkie w operetce, nie opowiada o salonowych kłopotach papierowych postaci. To opowieść o trudnej miłości Europejki i człowieka Wschodu, miłości, ktora nie kończy się happy endem. Akcja osadzona jest w roku 1912. Część pierwsza opowieści rozgrywa się w Wiedniu, część druga - w Pekinie. Piękno muzyki Lehara łagodzi smutek (może nawet tragizm) libretta i zapewnia dziełu nieustanne powodzenie u słuchaczy. Bez arii Su Czonga 'Twoim jest serce me" nie obejdzie się żaden galowy koncert a duet 'Herbatka sam na sam" - czyż nie brzmi zachęcająco w zimowy wieczor?

Gabriela Orłowska de Silva urodziła się na Śląsku w Świętochłowicach. Swoją edukację muzyczną rozpoczęła od nauki gry na skrzypcach; naukę śpiewu rozpoczęła w wieku 16 lat.W 1988 roku ukończyła Akademię Muzyczną im. F. Chopina w Warszawie, gdzie kształciła swoj głos pod kierunkiem prof. Krystyny Szczepańskiej oraprof. Haliny Słonickiej.W tym samym roku odniosła wielki sukces rolą Paminy w „Czarodziejskim Flecie" W. A. Mozarta w Walencji ( Hiszpania ) w inscenizacji Warszawskiej Opery Kameralnej. Jako solistka tej cenionej instytucji Gabriela de Silva zaśpiewała wiele partii pierwszoplanowych i odbyła mnostwo wyjazdow zagranicznych, gdzie zawsze była doceniana przez krytykę i uwielbiana przez publiczność.

Od 1988 roku przez trzy kolejne lata brała udział w Festiwalu Mozartowskim w Madrycie wcielając się w rolę Paminy, Konstancji ( Uprowadzenie z Seraju ) i Fiordiligi ( Cosi fan tutte ).Śpiewała w wielu znakomitych teatrach operowych: - w latach dziewięćdziesiątych była solistką Opery Wrocławskiej; - na zaproszenie Opery Narodowej w Rydze do roli Donny Anny ( Don Giovanni ) wyjechała na tournee po Izraelu; - gościnnie występowała w roli Abigaile ( Nabucco ) w Porto - Portugalia ( produkcja portugalska );- wraz z Teatrem Wielkim w Łodzi wyjechała na tournee po Niemczech w produkcji „Viva Verdi"; - od 1994 roku wspołpracuje z Operą Nova, z ktorą debiutowała w roli Abigaile na Festiwalu w Weisel. Odbyła rownież tournee po Niemczech w roli Saffi ( Baron Cygański ); - od 2004 roku wspołpracuje z Operą Bytomską, z ktorą już trzykrotnie w okresie wakacji wyjeżdżała na tournee po Niemczech, Szwajcarii i Holandii ( Abigaile ), gdzie otrzymywała najlepsze recenzje. Z okazji 750 - lecia Miasta Bytomia wystąpiła na bytomskim Rynku wzruszając publiczność rolą tytułowej Opery G. Pucciniego „Tosca";- wspołpracuje z Teatrem Muzycznym w Gliwicach, gdzie wciela się w role:Hanny Glawari ( Wesoła Wdowka ),Rozalindy ( Zemsta nietoperza ),Lizy ( Kraina uśmiechu ) oraz bierze udział w koncertach;- wspołpracuje z Operą Krakowską, gdzie można ją usłyszeć jako Rozalindę w Zemście nietoperza.Gościnnie występuje w Filharmoniach w całej Polsce. Repertuar tej utalentowanej śpiewaczki obejmuje dzieła okresu baroku do muzyki stylu neoromantycznego - poprzez oratoria, opery po muzykę operetkową i musicalową.

Janus z Ratajczak - tenor. Działalność muzyczną rozpoczął w chorze "De profundis". Już w roku 1983 zdobył I miejsce na Ogolnopolskim Konkursie Moniuszkowskim w Kudowie-Zdroju. W latach 1983-89 studiował na Wydziale Wokalno-Aktorskim Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Po studiach wokalnych kształcił się jeszcze u wybitnego polskiego tenora Romana Węgrzyna. Debiutował na scenie operowej będąc studentem V roku w 1988 r. w premierowym spektaklu opery S. Moniuszki Flis, gdzie wykonywał partię głownego bohatera - Franka. Od tego momentu jest stałym solistą Opery Nova w Bydgoszczy. W swoim dorobku artystycznym posiada około 40 rol operowo- operetkowych, w tym 27 pierwszoplanowych. Wśrod nich wyrożnić tu można takie role jak: Faust w operze Mefistofeles A. Boito, Stefan w operze Straszny dwor S. Moniuszki, Ismael w operze Nabucco G. Verdiego czy Leński w operze Eugeniusz Oniegin P. Czajkowskiego. Z dużym powodzeniem wykonuje także role operetkowe, takie jak m. in.: Barinkay w Baronie cygańskim i Alfred w Zemście nietoperza J. Straussa, Carewicz w Carewiczu i Su-Czong w Krainie uśmiechu F. Lehara. Jego rola Don Josego w Carmen G. Bizeta została uwieńczona nagrodą dziennikarzy "Złota Maska 2000". Ważnym osiągnięciem solisty jest rownież partia Manrica w operze G. Verdiego Trubadur, wykonana pod dyrekcją niemieckiego dyrygenta Lukasa Beikirchera. Z dużym uznaniem krytyki spotkała się też jego rola Hrabiego Tassila z operetki Hrabina Marica E. Kalmana, ktorą wykonał podczas inauguracji X Festiwalu Operowego w Bydgoszczy. Wspołpracuje z wieloma teatrami w kraju: Operą Bałtycką w Gdańsku, Operą na Zamku w Szczecinie, Teatrem Muzycznym Roma w Warszawie, Teatrem Muzycznym w Poznaniu i Operą Krakowską. Dał się rownież poznać poza granicami kraju. Występował w Niemczech, Belgii, Francji, Danii, Holandii, Luksemburgu, Austrii i we Włoszech. Od 1991 roku prowadzi także działalność pedagogiczną. W roku 2000 uzyskał kwalifikacje I st. w dziedzinie sztuki muzycznej z zakresu wokalistyki. Jest nauczycielem śpiewu solowego w Szkole Muzycznej I i II st. w Inowrocławiu. Od sezonu 2005/2006 jest solistą Gliwickiego Teatru Muzycznego. Występuje tu jako Adam w Ptaszniku z Tyrolu K. Zellera i Alfred w Zemście nietoperza J. Straussa.

Michał Musioł - tenor. Ukończył z wyrożnieniem Katowicką Akademię Muzyczną pod kierunkiem prof. Jana Ballarina w 2001 roku. W tym samym roku zadebiutował w partii Hrabiego Zedlau w Wiedeńskiej krwi J. Straussa na deskach Gliwickiego Teatru Muzycznego, z ktorym do dziś jest związany. Od 2002 roku wspołpracuje także z Teatrem Muzycznym w Łodzi.

Jest artystą uniwersalnym, nie bojącym się podejmowania nowych wyzwań artystycznych, czego daje dowod kreując role nie tylko w spektaklach muzycznych, ale także dramatycznych oraz w filmach. W swoim repertuarze posiada głowne partie tenorowe z najsłynniejszych operetek i musicali np. Księżniczka czardasza E. Kalmana, Wesoła wdowka F. Lehara, Zemsta nietoperza J. Straussa, Kraina uśmiechu F. Lehara, Hello, Dolly! J. Hermana, Chicago J. Kandera, 42nd Street H. Warrena.

Jest częstym gościem festiwali muzycznych m.in. Europejskiego Festiwalu im. Jana Kiepury w Krynicy, Międzynarodowego Festiwalu Muzycznego "Viva il canto"

w Cieszynie, czy Wielokulturowego Festiwalu "Galicja" we Lwowie. Występuje na wielu prestiżowych scenach i estradach koncertowych w Polsce i za granicą, nagrywając rownież dla telewizji. Koncertuje z najznakomitszymi polskimi solistami i dyrygentami na stałe wspołpracując z Grażyną Brodzińską i Maciejem Niesiołowskim, a także z orkiestrą Sinfonietta Bydgoska.

Ruben Silva - polski dyrygent boliwijskiego pochodzenia, urodzony w stolicy swojego kraju - La Paz.* *W 1974 roku ukończył Konserwatorium Muzyczne w La Paz (gitara, fortepian, perkusja). W latach 1974-78studiował dyrygenturę i kompozycję na Uniwersytecie Katolickim w swoim rodzinnym mieście, pod kierunkiem Alberto Villalpando i Carlosa Roso. Rownocześnie w latach 1974-76 brał udział w kursie dyrygenckim prowadzonym przez ormiańskiego dyrygenta Rubena Vartanjana. W 1975 roku został dyrygentem orkiestry konserwatorium oraz założył Młodzieżową Orkiestrę Symfoniczną. W tym okresie był także kierownikiem choru Uniwersytetu Katolickiego, asystentem dyrygenta Narodowej Orkiestry Symfonicznej w La Paz oraz dyrygentem Orkiestry Kameralnej. Gościnnie dyrygował największymi orkiestrami swojego kraju.

W 1978 roku otrzymał stypendium polskiego rządu na studia w warszawskiej Akademii Muzycznej im. F. Chopina, gdzie kształcił się pod kierunkiem prof. Stanisława Wisłockiego przez pięć lat. W 1983 roku został laureatem i otrzymał nagrodę dla najmłodszego finalisty

III Międzynarodowego Konkursu Dyrygenckiego im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach; brał udział w letnim kursie dyrygenckim prowadzonym przez Franco Ferrerę w Sienie we Włoszech; został także finalistą Międzynarodowego Konkursu Radia i Telewizji w Budapeszcie.

Działalność zawodowa:

1983-1992 dyrygent Warszawskiej Opery Kameralnej

1992-1994 dyrektor artystyczny Opery Wrocławskiej

1995 został zaproszony przez Operę Nova w Bydgoszczy do realizacji opery W. A. Mozarta "Die Zauberflute"

1994-1997 dyrektor artystyczny Filharmonii Koszalińskiej

1995-1997 dyrektor artystyczny Opery Krakowskiej (przygotował premierę "Skrzypka na dachu" J. Bocka)

1997-2000 wspołpracował z Teatrem Muzycznym ROMA w Warszawie (przygotował premiery: "Księżniczki czardasza" E. Kalmana oraz "Wesołej Wdowki" F. Lehara)

od 1998 wspołpracuje z Belgradzką Operą Kameralna (zrealizował premiery: "Cossi fan tutte" W. A. Mozarta i "II Matrimonio Segreto" D. Cimarosy)

2000 konsultant muzyczny i pierwszy dyrygent gościnny Gliwickiego Teatru Muzycznego (kierownik muzyczny spektaklu "Ptasznik z Tyrolu" C. Zellera; w 2001r. zrealizował polską prapremierę "Oklahomy!" R. Rodgersa i premierę "Księżniczki czardasza"; od 2003r. kierownik muzyczny spektaklu "Zorba" J. Kandera; w styczniu 2007 r. przygotował premierę "Krainy uśmiechu" F. Lehara)

od 2000 dyrektor Warszawskiej Filharmonii Młodzieżowej

od 2005 dyrektor artystyczny Filharmonii Koszalińskiej

od 2009 został pierwszym gościnnym dyrygentem Narodowej Orkiestry Symfonicznej w La Paz (Boliwia)

Od 1983 roku gościnnie występuje prawie we wszystkich Filharmoniach w Polsce; wspołpracuje z takimi orkiestrami jak NOSPR czy Sinfonia Varsovia.

Dokonał wielu nagrań dla radia i telewizji w Polsce i na świecie.

Brał udział w licznych tournees i festiwalach z polskimi zespołami w całej Europie i Japonii. Koncertował w większości krajow Europy, w Libanie i Ameryce Południowej. Podczas licznych występow zyskał wielkie uznanie krytyki i publiczności za wyczucie stylu, temperament, muzykalność i doskonały warsztat dyrygencki.