Zespoł "Raz Dwa Trzy" rozpoczął działalność w lutym 1990 roku w Zielonej Gorze. Kilka tygodni poźniej zagrał pierwszy koncert właśnie w Zielonej Gorze w klubie "Zatem". Wiosną tego samego roku wziął udział w Studenckim Festiwalu Piosenki w Krakowie zdobywając Grand Prix Festiwalu, nagrodę za teksty, muzykę, aranżacje, nagrodę im. Wojtka Bellona, nagrodę Jacka Kaczmarskiego oraz prywatną nagrodę J.K. Pawluśkiewicza (20 dolarow amerykańskich). Grupa została zaproszona do udziału w opolskim festiwalu, w koncercie "Debiuty" i otrzymała "Wyrożnienie".

W kolejnych latach brała udział w następujących po sobie edycjach festiwali w Krakowie i w Opolu. Na początku lat dziewięćdziesiątych została zaproszona rownież na festiwal w Jarocinie. Zdając sobie sprawę z trudności z jakimi krytyka oraz część odbiorcow przyjęła odmienność brzmienia i poetyki, zespoł podsuwał definicje pomocnicze, ktore mogły w dyskretny sposob zainteresować odbiorcę muzyką i treściami zagranymi i wyśpiewywanymi przez muzykow. I tak najpierw mieliśmy do czynienia z "landszaftami muzycznymi" (debiutancka, analogowa płyta "Jestem Polakiem", "To ja" ), następnie "happy spirit" - płyta "Cztery" i "Sufit", "bridge music" na płycie "Niecud". Ten szczegolny, zdystansowany rodzaj egzystencjalizmu poparty elementami sympatii do szeroko pojętej ludzkości charakterystyczny dla tworczości Adama Nowaka, dziennikarze usiłowali porownywać z innymi wykonawcami, co nie zawsze oddawało sens przekazu prezentowanego przez zespoł.

Nietypowe instrumentarium i wyjątkowe dojrzałe, ale często ironiczne teksty Nowaka kojarzyły się z piosenką napisaną w Paryżu, usłyszaną w Warszawie, gdzieś w drodze do Moskwy. Zespol na płytach "Cztery" i "Sufit" nawiązał wspołpracę z Wojciechem Waglewskim jako producentem. Muzyka zyskała poszerzone brzmienie, elementy, bluesa, jazzu, folku i dość osobliwą, rockową energię. Tak wzbogacone albumy zyskały sympatię szerszej, nie tylko związanej z tak zwanym nurtem „piosenki studenckiej", publiczności. Pojawiły się teledyski, programy i koncerty telewizyjne (TVP, Polstat, Canal+), ktore w znaczny sposob przyczyniły się do wciąż rosnącej popularności.

W 1994 roku album "Cztery" był nominowany do Fryderykow w kategorii "Najlepszy Album piosenki Poetyckiej". Płyta "Niecud" wyprodukowana przez Marcina Pospieszalskiego otrzymała Fryderyka '99 w kategorii "Muzyka Alternatywna". Następną płytą nagraną po kilku latach przerwy był koncert zarejestrowany w Studiu im. Agnieszki Osieckiej w Polskim Radiu.

Na zlecenie "Trojki" zespoł w lutym 2002 roku przearanżował kilkanaście piosenek wielce cenionej w kraju autorki słow do piosenek i wykonał je w piątą rocznicę śmierci poetki w studiu Jej imienia. Koncert ten przeszedł do historii polskiej muzyki rozrywkowej, nakład krążka przekroczył ponad sto tysięcy sztuk - płyta zyskała status „platynowej". Została rownież nominowana do Fryderykow 2002 w osobliwej kategorii "Muzyka Popularna". Rok poźniej ukazuje się studyjny, autorski album "Trudno nie wierzyć w nic", ktory ugruntowuje pozycję zespołu "Raz Dwa Trzy" na rynku muzycznym, czyniąc z grupy jedno z najciekawszych na nim zjawisk.

Za tę płytę "RDT" nominowany jest do Fryderykow'2003 aż w siedmiu kategoriach. Otrzymuje pięć statuetek - w kategorii "Muzyka Alternatywna" za "Piosenkę Roku", "Produkcję", "Teksty", "Płytę Roku", "Grupę Roku". Płyta rozeszła się do tej pory w ponad stutysięcznym nakładzie i zyskała status płyty "platynowej". Album "Trudno nie wierzyć w nic" (Polskie Radio) w warstwie pomysłu wynika z wcześniejszych dokonań grupy, ale za sprawą wspołpracy z producentem Marcinem Pospieszalskim muzyka zyskuje nowe, głębsze i szlachetniejsze brzmienie. Na potrzeby rejestracji płyty poszerzone zostaje instrumentarium o elementy perkusyjne(Tomas Celis Sanchez), sekcje dętą (Mateusz Pospieszalski, Antoni Gralak). Teksty nabierają nowego, metafizycznego kontekstu, ktory poparty mieszaniną wątpliwości ich autora opowiadają o wędrowce człowieka poprzez życiowe komplikacje.

W marcu 2007 roku na zamowienie Przeglądu Piosenki Aktorskiej zespoł przygotowuje program z piosenkami Wojciecha Młynarskiego. Świetnie przyjęty koncert premierowy w czasie Festiwalu powoduje, że 10 czerwca w Studio im. Agnieszki Osieckiej w Warszawie zespoł nagrywa koncertowy materiał płytowy z piosenkami Mistrza. Od premiery płyty we wrześniu 2007 album osiągnął status Podwojnej platyny sprzedając się w ilości ok. 70 tys. Egzemplarzy. Podczas kwietniowej Gali Fryderyki 2008 zespoł otrzymał dwa wyrożnienia - w kategorii „ Zespoł Roku", oraz statuetkę za Płytę Roku w kategorii „POP". W międzyczasie redakcja Tygodnika Przekroj uhonorowała grupę tytułem „Fenomen Roku 2007". Innymi nagrodzonymi zostali min. Władysław Bartoszewski, Anna Dymna i Katarzyna Nosowska. Firma „Empik" uhonorowała zespoł nagrodą „Asa Empiku" za najlepszą sprzedaż fonogramow w 2007 roku. W lipcu 2008 grupa wygrała kategorię TOP na Festiwalu "Top-Trendy" za największą ilość sprzedanych egzemplarzy płyty "Raz,Dwa,Trzy - Młynarski" w 2007 roku.

Zespoł istnieje od 18 lat, a od trzynastu w niezmienionym składzie nagrywa i koncertuje w kraju i za granicą.

Skład zespołu:

Adam Nowak - gitara, śpiew
Grzegorz Szwałek - pianino el., akordeon
Jacek Olejarz *- perkusja
*Jarek Treliński - gitara elektryczna
Mirek Kowalik - gitara basowa

Dyskografia: Jestem Polakiem -1991 To ja - CD,MC Pomaton EMI 1992 Cztery - CD,MC Pomaton EMI 1994 Sufit - CD,MC Pomaton EMI 1995 Niecud - CD,MC Pomaton EMI 1998 Muzyka z talerzyka -CD,MC Pomaton EMI 2000 Złota kolekcja - CD,MC Pomaton EMI 2001 Czy te oczy mogą kłamać - CD,MC Polskie Radio 2002 Trudno nie wierzyć w nic - CD,MC Polskie Radio 2003 Raz,Dwa,Trzy - Młynarski - CD 4Ever Music 2007

Więcej informacji o Raz, Dwa, Trzy znajdziesz na stronach HYPERLINK "http://www.razdwatrzy.zgora.pl/" www.razdwatrzy.zgora.pl

Adam Nowak. Lider grupy muzycznej, lub inaczej-kierownik polityczny grupy „Raz, Dwa, Trzy". Kompozytor, autor tekstow, wokalista, gitarzysta.. Urodzony 28.09.1963 w Poznaniu. Zamieszkały w Toruniu. Prywatnie żonaty, ojciec czworga dzieci. Z życiorysu wynika, że prowadził życie nieustabilizowane. Pracując w rożnych zawodach ciągle szukał tego najbardziej uniwersalnego. Z wykształcenia technik żywienia zbiorowego był min. kelnerem i garderobianym, aż w końcu na początku lat 90 postanowił tworzyć i śpiewać. Ceni wyrazistych poetow Villona, Brechta, Brodskiego, Szymborską, ks.Twardowskiego, jak rownież charyzmatycznych wykonawcow piosenek: Wysockiego, Waitsa, Piaf, Cohena i innych. „Mogłbym śpiewać o miłości, ale po co skoro większość robi to z lepszym, czy gorszym skutkiem. Piszę i śpiewam o swoich wątpliwościach na temat rożnych pewności, ktorych nabrałem do tej pory." Jego postawa sugeruje, że nie potrzeba niczego udowadniać. Wystarczy szukać i robić to, co ma się do zrobienia.

bilety:

70 zł