IRENA KWIATKOWSKA

I JEJ GOŚCIE

W koncercie udział wezmą: Dorota Marczyk - wokalistka Janusz Szrom - wokalista Czesław Majewski - akompaniament

Irena Kwiatkowska - Arcymistrzyni polskiego kabaretu i sceny. Urodziła się 17 września 1912 roku w Warszawie. W 1935 roku ukończyła Wydział Aktorski Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej i debiutowała 1 sierpnia tego roku w teatrze Cyrulik Warszawski kierowanym przez Fryderyka Járosy’ego. Wystąpiła w rewii Pod włos i w jednoaktówce Zaręczyny pod dębem Offenbacha. Do wybuchu wojny występowała na scenie Teatru Powszechnego w Warszawie(1936), Nowego w Poznaniu (1937), Polskiego w Katowicach (1937-1939). Znane role z tego okresu to m.in.: Świerszcz w Świerszczu za kominem Dickensa, Chochlik w Balladynie Słowackiego, tytułowy Gałganek Niccodemiego. W czasie okupacji aktywna zawodowo, brała udział w konspiracyjnym życiu teatralnym współpracując z Tadeuszem Byrskim i Leonem Schillerem. Po wojnie rozpoczęła się jej przygoda z kabaretem, w latach 1946 – 1948 namówiona przez redaktora naczelnego Przekroju Mariana Eile występowała w krakowskich Siedmiu kotach. To z myślą o niej K.I. Gałczyński napisał wiele swoich wierszy, piosenek i tekstów satyrycznych, m.in. słynną Sierotkę. Od 1948 związała się na stałe ze scenami stołecznymi, występowała w teatrach: Klasycznym, Współczesnym, Satyryków, Buffo, Syrena, Komedia, Ludowym (później Nowy). Zagrała ponad sto ról teatralnych. Najważniejsze z nich to: Chudogęba w Wieczorze Trzech Króli Szekspira, Dulska w Moralności pani Dulskiej Zapolskiej, Aurelia w Wariatce z Chaillot Giraudoux, Dorota w Grubych rybach Bałuckiego, Julia Czerwińska w Domu kobiet Nałkowskiej i Eugenia w Tangu Mrożka. Jej kariera nie ograniczała się jedynie do teatru, występowała również w filmie (około 20 ról) i telewizji (24 role w Teatrze TV); niezapomniana przede wszystkim jako Kobieta Pracująca w Czterdziestolatku, która żadnej pracy się nie boi, oraz matka Pawła w serialu telewizyjnym Wojna domowa. Była jednym z filarów Kabaretu Starszych Panów Jeremiego Przybory i Jerzego Wasowskiego, przez czały czas jego istnienia. Występowała również w Kabarecie Dudek. Od 1946 związana z teatrem Polskiego Radia, grała tam nie tylko w repertuarze dla dorosłych lecz również w audycjach dla dzieci; otrzymała Złoty Mikrofon za stworzenie postaci Plastusia i Pani Eufemii. Niezwykła artystka była wielokrotnie nagradzana za działalność kabaretową i sceniczną, czterokrotnie otrzymała Złotą Maskę, trzykrotnie Nagrodę Artystyczną Miasta Warszawy, dwukrotnie został okrzyknięta Warszawianką Roku. Kilkakrotnie obchodziła jubileusze, m.in. jako Abby w Arszenik i stare koronki Kesserlinga (T. Nowy 1990) i w Teatrze Syrena w przedstawieniu Rewia na luzie (1995). 15 września 2001 roku w roli Hermenegildy Kociubińskiej w przedstawieniu Zielona Gęś (Teatr Polski) świętowała 65-lecie pracy artystycznej. 17 września 2002 na scenie Teatru Polskiego Irena Kwiatkowska obchodziła 90-te urodziny.

Artyści Dorota Marczyk i Janusz Szrom wykonają niezapomniane piosenki znane wszystkim z m.in. Kabaretu Starszych Panów. Oprawę muzyczną zapewnia doskonały muzyk – akompaniator Czesław Majewski.

Informacje: www.bart.sopot.pl e-mail: bilety@sopot.pl

Nic dziwnego, że - jak mówią - jestem znakomitym pedagogiem, skoro miałem uczniów tej miary co Irena Kwiatkowska. Aleksander Zelwerowicz

Ona była od prapoczątków rewelacyjna. Taka się urodziła. Gałczyński powiedział kiedyś: lepszej aktorki nie było i lepszej nie będzie. Prywatnie jest osobą szalenie zwyczajną, ale kulturalną, nie opowiada głodnych kawałków, nie wymądrza się, nie wygłupia. Edward Dziewoński

'Ten gejzer temperamentu, talentu i pomysłowości w życiu jest cichy, skromny i dyskretny. Gra rolę szarej myszki. Dobrze gra. A czy ona potrafi coś źle zagrać? Z winy Irenki okazałam się skończoną kabotynką. W czasie wykonywania przez nią monologu Dygnitarzowa popłakałam się. Tym razem wyjątkowo nie ze śmiechu. Tyle liryzmu, tragizmu, codzienności zamienionej na poezję – jak to się robi? Nie odpowiadaj na to pytanie, Irenko. Pozostań Jedyna.' Stefania Grodzieńska

Pisać i patrzeć na Ciebie, i słuchać, jak od pierwszej, czytanej próby rozwija się powołana przez Ciebie do życia postać. Jak przekracza ramy zakreślone tekstem i żyje poza nim własnym życiem, zaskakując autora jego pełnią, mnóstwem wypełniających je, precyzyjnie przemyślanych drobiazgów. Jeremi Przybora List otwarty do Ireny kwiatkowskiej

'Pani Irena. Najznakomitsza aktorka komediowa powojennego półwiecza. Niezapomniana postać z seriali Jerzego Gruzy, niezapomniana gwaizda Kabaretu Starszych Panów i kabaretu Dudek, wielbiona przez widzów. Zawsze pogodna, życzliwa, a przede wszystkim mająca szacunek dla swojej pracy i dla swojej publiczności.' Lucjan Kydryński