Zbigniew Podsiadło - Sandomierz - wystawa fotografii

czyli Wielki Spektakl na Niebie

Wernisaż 2 września 2011 r. o godz. 18.00

Wystawa czynna do 30.09.2011 r.

WSTĘP WOLNY!!!

„SANDOMIERZ"

Prezentowana wystawa powstała w czasie Ogolnopolskiego Pleneru Fotograficznego „ART.-EKO" w 2010 roku, organizowanego cyklicznie od wielu lat przez Okręg Świętokrzyski ZPAF. Sandomierz to jedno z najstarszych, najpiękniejszych i najważniejszych historycznie miast Polski,. ponieważ jest miastem o tysiącletniej historii, malowniczo położonym na nadwiślańskiej skarpie a unikalne renesansowe zabytki są chlubą i dumą nie tylko regionu, ale i całego kraju. Eksponowane na wystawie fotografie ukazują architekturę miasta pokazaną w specyficznym i dosyć unikalnym oświetleniu. Chciałbym aby moje sandomierskie „poszukiwanie światła" chociaż odrobinę poruszyło doznania estetyczne odbiorcow a jednocześnie stało się hołdem dla roli oświetlenia w postrzeganiu i rejestracji otaczającego nas świata.

Zbyszek Podsiadło

*Zbigniew Podsiadło - *ur. w 1955 r., mieszka i pracuje w Sosnowcu. Członek Związku Polskich Artystow Fotografikow, obecnie prezes Okręgu Gorskiego ZPAF. Wielokrotny laureat najważniejszych konkursow i wystaw fotograficznych. Odznaczony m.in. Medalem 150-lecia Fotografii, Złotą Odznaką Polskiej Federacji Stowarzyszeń Fotograficznych, Odznaką Ministra Kultury i D. N. „Zasłużony Dla Kultury Polskiej". Członek Rady Fundacji „CENTRUM FOTOGRAFII" www.baturo.art.pl/fcf. Członek Rady Programowej Sosnowieckiego Centrum Sztuki - ZAMEK SIELECKI www.zameksielecki.pl. Laureat Artystycznej Nagrody miasta Sosnowca w 2010 roku. Brał udział w ponad dwustu wystawach międzynarodowych i krajowych. Medale i nagrody na wystawach w Zagrzebiu, Singapurze, Rio de Janeiro, Budapeszcie, Moskwie, Madrycie, Pekinie, San Francisco, Berlinie. Uczestnik i organizator plenerow i sympozjow artystycznych. Opiekun Artystyczny Stowarzyszenia Miłośnikow Fotografii w Sosnowcu www.fotografia.kiepura.pl.

„Szukanie Światła" (fragment)

Poranne światło od strony Wisły jest powalające. Skręcam z rynku w prawo i widzę przepięknie miękko oświetlony narożny budynek z uciekającą w perspektywie ulicą, zwieńczoną na końcu wieżą kościelną. Opieram się o markizę z pubu naprzeciw, wybieram pion i strzelam dwa razy.

_Jest nieźle pomyślałem i zobaczyłem opromienione mocnym światłem kamieniczki naprzeciw ratusza. Wyglądają wzniośle i nierealnie, niczym jasny okręt na tle granatowo ciemnego nieba. Wisząca lampa ze ściany ratusza sama wchodzi w kard, dopełniając klimatu zdjęcia. _

Nie ma czasu na statyw, daję 400 i robię dwa ujęcia.

Biegnę po skarpie w doł, odwracając głowę wpadam na barierkę z metalowych rurek.

Aparat cały - mam szczęcie - myślę.

Collegium Gastomianum wygląda jak jasna ściana na tle mocno granatowej kurtyny sklepienia i jeszcze ta latarnia na pierwszym planie. Koryguję naświetlenie i strzelam raz - wystarczy. Zbiegam niżej, jest niesamowicie, robię kilka zdjęć i biegnę do gory.

_Zamek wygląda zbyt posągowo, nie dla mnie, odchodzę i nagle spostrzegam ostre cienie od studni na placu. Jest ciekawie, odpalam dwa razy i wracam po jeden pion, bo wydaje się mocny. Opuszczam pospiesznie Zamek, odwracam się czy czegoś nie przegapiłem i nagle widzę długie, ostro poszarpane powtarzające się cienie od dachowek z ogrodzenia, są intrygujące. _

Podnoszę głowę do gory i padam na kolana z emocji - chmury na niebie układają się w niesamowity, regularnie utkany dywan. Przyklękam i strzelam dwa razy, robię podgląd, koryguję o poł blendy i strzelam jeszcze raz.

_Powoli łapię oddech i patrzę spokojnie jak w przeciągu kilku chwil gaśnie ten „Wielki Spektakl na Niebie". _

Zbigniew Podsiadło