W samym dramacie można znaleźć nawiązania do szekspirowskiego dramatu "Romeo i Julia", do "Serenady" Mrożka, w której zamieszano łyżką pozostałą po Gombrowiczu, jest tu fragment niemal ibsenowski, aby na koniec całość wybuchła "Weselem" rodem z Wyspiańskiego. Wszystko zaś w formie regularnego trzynastozgłoskowca. Tak jak tragedia nie jest tu tragedią, bohaterowie nie są bohaterami, a muzyka też do końca nie jest muzyką. Ale nie wszystko jest na nie. Scenografia Jerzego F. Michalaka jest barwna i efektowna. Aktorzy zaś pochodzą częściowo ze składu dawnej "Reduty Śląskiej", częściowo zaś młodzi, ukształtowani w Lekkim Teatrze Przenośnym pod czujnym wzrokiem Teresy Adamkiewicz i Mirosława Orzechowskiego. Ten ostatni jest autorem tekstu i reżyserem spektaklu.

www.chck.pl