koncentrator kultury wyciskamy 100% kultury z kultury - wyciskaj z nami!

Na naszych stronach internetowych stosujemy pliki cookies.

Korzystając z naszych serwisów internetowych bez zmiany ustawień przeglądarki
wyrażasz zgodę na stosowanie plików cookies zgodnie z  Polityką Prywatności.

» ROZUMIEM I AKCEPTUJĘ
TpL repertuarCO JEST GRANE - kwiecień 2024 -nr 359
zmodyfikowano  11 lat temu

Rudolf Valentino

CO było GRANE - ARCHIWALNE TERMINY » » 15 536 wyświetleń od 1 stycznia 2007
  • 10 maja 2007, czwartek
    » 19:00
  • 22 października 2006, niedziela
    » 19:00
  • 21 października 2006, sobota
    » 19:00
  • 19 marca 2006, niedziela
    » 19:00
  • 18 marca 2006, sobota
    » 19:00
  • 19 stycznia 2006, czwartek
    » 19:00
  • 18 stycznia 2006, środa
    » 19:00
  • 13 października 2005, czwartek
    » 19:00
  • 12 października 2005, środa
    » 19:00
  • 13 marca 2005, niedziela
    » 19:00
  • 12 marca 2005, sobota
    » 15:00, 19:00
  • 15 października 2004, piątek
    » 19:00
  • 14 października 2004, czwartek
    » 19:00
  • 13 czerwca 2004, niedziela
    » 16:00, 19:00
  • 12 czerwca 2004, sobota
    » 19:00
  • 21 maja 2004, piątek
    » 19:00
  • 20 maja 2004, czwartek
    » 19:00
  • 14 kwietnia 2004, środa
    » 19:00
  • 13 kwietnia 2004, wtorek
    » 19:00
  • 22 listopada 2003, sobota
    » 15:00, 18:00
  • 15 października 2003, środa
    » 19:00
  • 14 października 2003, wtorek
    » 19:00
  • 12 października 2003, niedziela
    » 19:00
  • 11 października 2003, sobota
    » 19:00

widowisko baletowe

Rudolf Valentino - to jeden z symboli kultury masowej, a szczególnie kina początku XX wieku. Uwodzicielskie spojrzenie, szelmowski uśmiech i drapieżny wdzięk wywierały kolosalne wrażenie nie tylko na damach, ale i na dżentelmenach całego świata. Romantyczny idol niemego ekranu hipnotyzował do tego stopnia, że jego nagła śmierć stała się powodem masowej histerii. Rzesze wielbicielek mdlały na jego mogile, deklarując chęć popełnienia samobójstwa.

Widowisko Rudolf Valentino jest baletową opowieścią o wielkim amancie niemego kina - o jego emocjach, namiętnościach i rozterkach. W tytułowej roli - występujący gościnnie na chorzowskiej scenie, pierwszy solista Teatru Wielkiego - Opery Narodowej z Warszawy, Maksim Wojtiul. Tancerz jest absolwentem białoruskiej szkoły baletowej w Mińsku. W 1998 roku przeniósł się do Warszawy, gdzie otrzymał tytuł pierwszego solisty i gdzie zagrał najwspanialsze role solowe w repertuarze klasycznym.

zmodyfikowano  11 lat temu
przewiń ekran do początku stronyprzewiń ekran do początku strony

Wybierz kasę biletową:

ZAMKNIJ