Spektakl Teatru IMKA z Warszawy

O połnocy przybyłem do Widawy, czyli
Opis obyczajow III

Na podstawie tekstow ks. Jędrzeja Kitowicza, Henryka Rzewuskiego i cudzoziemcow odwiedzających Polskę w czasach Stanisława Augusta.

Scenariusz i Reżyseria: Mikołaj Grabowski
Muzyka: Zygmunt Konieczny
Scenografia i kostiumy: Mikołaj Grabowski
Światło: Katarzyna Parczewska
Dźwięk: Michał Bednarczyk
Projekt graficzny: Wojtek Mejor
Fotosy: Marcin Wegner, Mariusz Nasternak
*
Obsada:*[ Iwona Bielska](http://www.teatr- imka.pl/aktor,iwonabielska,825866.html)[, Wojciech Błach](http://www.teatr- imka.pl/aktor,wojciechblach,301289.html)[, Magdalena Boczarska](http://www.teatr-imka.pl/aktor,magdalena_boczarska,935399.html), mikołaj grabowski, oskar hamerski, tomasz karolak, andrzej konopka, olga mysłowska, urszula popiel

*
Produkcja/koordynacja prac artystycznych:* Maria Wilska

Produkcja/dyrektor techniczny: Maciej Bogunia
*
* Od reżysera:
W programie do spektaklu "Opisu obyczajow" w Teatrze STU (1990r.) pisałem: Spektakl "Opisu obyczajow, czyli jak zwyczajnie wszędzie się mięsza złe do dobrego" jest pierwszą częścią cyklu tworzonego na podstawie "Opisu obyczajow za panowania Augusta III" i?Pamiętnikow czyli historii Polski? księdza Jędrzeja Kitowicza. Cykl ten będzie trwał tak długo, aż wyczerpie się interesujący materiał u autora; warto bowiem dzisiejszemu Polakowi przyjrzeć się epoce saskiej, epoce przedrozbiorowej, epoce, w ktorej stanowiliśmy sami o sobie i porownać owe obyczaje z dzisiejszymi. To nie tylko lekcja historii, ale przede wszystkim proba lekcji mądrości, bo przecież każdy narod jest tym mocny, że wie o sobie wszystko, że tego co wie nie ukrywa, wynosząc na ołtarze tylko lepszą swoją część.

Konsekwencją tych słow był powstały w roku 1995 "Opis obyczajow II, czyli jakoż sądząc rzeczy nie tak, jak być powinny, ale tak, jak się na świecie dzieją". Premiera miała miejsce w Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie.

Słowa napisane początku lat dziewięćdziesiątych....? jest pierwszą częścią cyklu tworzonego na podstawie "Opisu obyczajow..." i...cykl ten będzie trwał tak długo, aż wyczerpie się interesujący materiał u autora.... tkwiły we mnie każąc myśleć nad kolejnym "Opisem", bo materiał autora, do ktorego od czasu do czasu wracałem, kusił swoją, mądrością, pięknością i śmiesznością. Czasem straszył i przerażał wnikliwością obserwacji, bo ks. Kitowicz, ktory choć starał się jak mogł tylko opisywać obyczaje, dramat tamtych czasow przeżywał namiętnie.

W tym spektaklu postanowiłem zderzyć namiętności Jędrzeja Kitowicza, (wspomagając się trochę Henrykiem Rzewuskim i fragmentami jego "Pamiątek Soplicy") z relacjami obcokrajowcow zwiedzających nasz kraj w czasach stanisławowskich. Te dwa ścierające się punkty widzenia w stosunku do Polski i natury Polaka są kanwą tego spektaklu.

Z tego sporu wynika wiele - gorycz, śmiech, przerażenie, bol, czułość, głupota, niedorzeczność, mądrość, tkliwość; bo to wszystko toczy ze sobą nieustanny boj.

W Polsce wczoraj i dziś.

W Polsce wczoraj i dziś.

_M. Grabowski

_

Od autora:
„Będę pisał, poki będę mogł, a w ktorym miejscu i czasie ustanę ten będzie końcem pracy mojej"

To niezwykle szczere wyznanie napisał, w brulionowej przedmowie, swoich Pamiętnikow czyli Historii Polskiej ks. Jędrzej Kitowicz. Ambitny i pracowity, nie zabiegający o względy wielkich tego świata, chciał zostać wiernym i niezależnym świadkiem swoich czasow. Wbrew opiniom niektorych historykow, marzenie ks. Kitowicza spełniło się. Napisał dzieło wyjątkowo niezwykle, łączące planowość i systematyczność z umiejętnością operowania dygresją, ktora cechuje gatunek tak specyficzny dla naszej kultury, jakim jest gawęda szlachecka.

To Opis obyczajow, dokładny, wnikliwy, a nawet drobiazgowy. Badacze tworczości Kitowicza zachodzą w głowę, skąd przyszedł mu pomysł dzieła tak nowatorskiego, nie mającego właściwie żadnych wzorow.

Dlatego, tym mocniej, cieszę się i jestem bardzo wdzięczny, że Mikołaj Grabowski, po raz kolejny, przywraca pamięć o ks. Jędrzeju Kitowiczu, ktory wymyka się wielu historykom wszelkiemu zaszufladkowaniu. Mikołaj Grabowski, ktory okazuje się wielkim znawcą dzieł rzeczyckiego Plebana, w niezwykły sposob, wprowadza nas w klimat i atmosferę czasow za panowania Augusta III. Nie bez znaczenia jest rownież i ten fakt, że realizacja tego teatralnego przedsięwzięcia ma miejsce w Rzeczycy, gdzie powstały największe dzieła ks. Jędrzeja Kitowicza - Pamiętniki czyli Historia Polski oraz Opis obyczajow za panowania Augusta III. I nawet, jeśli początkowo „mizerne to było probostwo", bo kościoł i plebania w ruinie, młyn nieczynny, pola i łąki zarosłe, inwentarzy żadnych, to właśnie tu „proboszcz rzeczycki" cierpliwie stawiał na nogi swoje gospodarstwo.

Jakże więc dziś nie dziękować temu rzeczyckiemu historykowi i gospodarzowi parafii, ktory wymyka się wszelkim stereotypowym klasyfikacjom?

Dlatego też niech naszym rzeczywistym „dziękuję" będzie nie tylko ulica ks. Jędrzeja Kitowicza, ale i muzeum, ktore ma powstać, i spektakl teatralny w reżyserii Mikołaja Grabowskiego. Jestem przekonany, że Opis obyczajow za panowania Augusta III, ktory doczekał się powszechnego uznania, zarowno historykow, jak i wielbicieli sztuki pięknego pisania, będzie też i dla nas ucztą nie tylko duchową, estetyczną i kulturalną, ale i prawdziwym dotykaniem piękna.

Ks. Henryk Linarcik Proboszcz Rzeczycy.

Recenzje:
"Spektakl Mikołaja Grabowskiego 'O połnocy przybyłem do Widawy, czyli opis obyczajow III' otworzył Teatr IMKA Tomasza Karolaka. To mądry i zabawny traktat, ktory jak w soczewce skupia polskie ułomności i przywary. I jeśli IMKA utrzyma taki poziom teatru jak w przypadku tej premiery, to mamy kolejną ważną scenę w Warszawie."

Agnieszka Michalak, Dziennik Gazeta Prawna nr 65 - Kultura

"Z tego spektaklu emanuje wspaniała energia. Jego atutem jest nie tylko precyzyjna reżyseria, ale i świetnie zgrany zespoł aktorski złożony z doświadczonych artystek jak Iwona Bielska i Urszula Popiel oraz młodzieży: Magdaleny Boczarskiej, Oskara Hamerskiego, Wojciecha Błacha, czy Tomasza Karolaka. Wykonawcy bez trudu wchodzą… w interakcję z widzami. Kiedy na premierze zobaczyli na widowni pierwszego niekomunistycznego premiera mowią o pięknie ziemi mazowieckiej wskazali na 'ziemie pana Mazowieckiego'. W roli krolewskiej faworyty pani Grabowskiej, wystąpiła oczywiście Iwona Bielska, żona reżysera Grabowskiego."

_

Rzeczpospolita_

"O połnocy przybyłem do Widawy... czyli 'opis obyczajow III' to najlepsze od wielu lat przedstawienie Mikołaja Grabowskiego i świetny start teatru Tomasza Karolaka IMKA w Warszawie. 'Inteligent patrzy na Polakow'"

Jacek Wakar, Dziennik Gazeta Prawna

źrodło: www.teatr-imka.pl