ŚLĄSKA SCENA LITERACKA

Spotkanie 6: Karolina Kułakowska i Dawid Markiewicz

Porozmawiamy między innymi o wzajemnym przenikaniu, dopełnianiu, ale również rywalizacji między różnymi światami – poezji oraz prozy, literatury oraz malarstwa i muzyki, intuicji oraz wiedzy, wyobraźni oraz wykorzystywania w sztuce prawdziwych postaci i zdarzeń.

Prowadzenie: Weronika Górska i Radek Kobierski

Gdzie: sala 211 (II piętro)

Kiedy: 5 lutego 2024, godzina 18.00

Karolina Kułakowska – urodzona w 1985 roku, poetka, malarka, prozaiczka, absolwentka Wydziału Artystycznego Uniwersytetu Śląskiego w Cieszynie (2011). Autorka arkusza poetyckiego „Sztaluga w oknie” (2007), tomów wierszy „Puste Muzea” (2013, Nagroda imienia Kazimiery Iłłakowiczówny za najlepszy debiut roku), „Drugie cesarstwo” (2017), „Ascendent” (2023) oraz prozy poetyckiej o austriackim ekspresjoniście „Dziki marzyciel. Opowieść o Oskarze Kokoschce” (2021).

Dawid Markiewicz – poeta, prozaik, fotograf, początkujący muzyk jazzowy, zawodnik brazylijskiego jiu jitsu, podróżnik. Autor czterech tomów wierszy ("Absynt", "Flashback", "Wieczna iluzja", "Historia przestępczości zorganizowanej") i powieści "Pigmalion". Jego utwory były tłumaczone na język hiszpański przez Abla Murcię. Fotograficznie realizuje się w portrecie i fotografii mody. Lubi literaturę realizmu magicznego, kino Nowej Fali, piękne widoki, czerwone wino, jazz i surfing.

Recenzja „Dzikiego Marzyciela” Karoliny Kułakowskiej z bloga krytycznoliterackiego dajprzeczytac.blogspot.com:

„Karolina Kułakowska nie napisała typowej biografii. Jej książka to zbiór literackich błysków, miniatur, dygresji, fragmentów. I z nich autorka lepi tę wielką historię niezwykłego artysty. Bardzo podoba mi się pomysł, by opowiadać wielogłosem. Tu spotykają się bliscy bohatera, ale też ci wszyscy znani i uwielbiani swoich czasów. I to właśnie im Kułakowska oddaje głos. Najwięcej zdradza, rzecz jasna, Oskar. I od razu w pierwszym spotkaniu zyskujemy ważne rozpoznanie – poznajemy człowieka melancholijnego, którego życia od początku naznaczone było jakąś stratą, brakiem, „stęchlizną i ogniem”.

Jest Kokoschka w swoich wyznaniach bardzo poetycki. Ujawnia wielką wrażliwość i wyczulenie na zmysły. Postrzega świat m.in. jako zbiór barw oraz rozmaitych tonacji, opisuje – przez pryzmat nastrojów. Od młodych lat przejawiał wielką wyobraźnię i nosił w sobie pierwiastek mrocznej tajemnicy. Chłonął w zasadzie wszystko to, co go otaczało, a to miało swoje konsekwencje. Nosił w sobie „żar”, który niekiedy domagał się ujścia. To on był odpowiedzialny za zrywane znajomości, za rozmaite kłopoty, nieposkromione ambicje. Wydaje się, że Kokoschka odczuwał totalnie. Nie znał półśrodków. W niczym.

Bohater opowiada w „Dzikim marzycielu” o artystycznych zamysłach, o sukcesach i porażkach, wykłada, trochę między wierszami, swoje credo".

Marta Fox o „Pigmalionie” Dawida Markiewicza:

„Poruszająca to powieść, magiczna jak relacje bohaterów, a jednocześnie bardzo rzeczywista, bo dużo w niej konkretów, także dotyczących codzienności. Jest w niej tęsknota za miłością, pragnienie domowego ciepła. Jest dla tych, którzy żyją na półce z książkami, albo w malarstwie i muzyce.

Jest potwierdzeniem, że to sztuka/ literatura naśladuje życie, a nie na odwrót. Sztuka daje wzorzec, do którego życie powinno dążyć. Krzepiąca to lektura, bo przekonuje, że można być związanym z formami egzystencji, w których sztuka stanowi normę.

Jest jeszcze samotność, i Pigmaliona, i Laury, właściwie każdego z bohaterów. I dlatego chciałoby się z nimi być bliżej, by usłyszeć szelest ich i własnego ducha.

Całość spięta jest dramaturgiczną klamrą, dzięki czemu brnie się przez tę niebanalną historię, oczekując sensacyjnej pointy.

A finał wymiata, jak powiedziałby mój wnuk”.

ŚLĄSKA SCENA LITERACKA to przestrzeń spotkań z Autorkami i Autorami z województwa śląskiego, zwłaszcza młodego i średniego pokolenia. Zapraszamy na nią poetów oraz prozaików, twórców literatury niszowej oraz popularnej, tych, którzy czerpią inspirację z kultury i języka regionu oraz tych, na których pisarstwo miejsce zamieszkania nie wywiera wpływu. Chcemy potraktować Śląsk również jako symbol wielokulturowej synergii i redefinicji oraz poszukać tych symboli i strategii w literaturze tworzonej poza regionem. Bazując na różnorodnych wrażliwościach, estetykach i tematykach prezentowanych przez Gości, szukamy wciąż nowych odpowiedzi na fundamentalne pytanie – dlaczego czytamy i piszemy książki?