Cztery nieba

Wystawa polskich artystów plastyków

z krajów wyszehradzkich

Wystawa prezentuje twórczość polskich artystów plastyków mieszkających w Czechach, Polsce, Słowacji oraz na Węgrzech.

Na ekspozycji pokazano 76 prac, w większości obrazy, a także grafiki, rysunki, plakaty, tkaniny artystyczne oraz rzeźby.

Prezentowani artyści to:

• Darina Krygiel (Czechy), Oskar Pawlas (Czechy), Paweł Wałach (Czechy), Walter Taszek (Czechy), Helena Jacyno (Polska), Hilary Gilewski (Polska), Juriana Jur (Polska), Krystyna Grzegocka (Polska), Xenia Bergerová (Słowacja), Jan Berger (Słowacja),Tadeusz Z. Błoński (Słowacja), Romana Juszkiewicz-Berkecz (Węgry), Krzysztof Ducki (Węgry), Halina Keményffyné-Krawczun (Węgry), Mariola Manyák, (Węgry), Maria Rajmon (Węgry), Zenóbia Siekierski (Węgry), Robert Świerkiewicz (Węgry), Wanda Szyksznyan (Węgry), Marian Józef Trojan (Węgry)*

Wystawę przygotowało Stowarzyszenie Wspólnota Polska Odział w Krakowie oraz Zarząd Miedzywojewódzkiego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Węgierskiej.

Konrad Sutarski w katalogu towarzyszącym wystawie tak podsumowuje pokazaną twórczość: *Ekspozycja tego rodzaju jak prezentowany obecnie zbiór – dzieł polskich artystów plastyków z czterech krajów wyszehradzkich – nie miała jak dotąd miejsca. Jakkolwiek skupia ona prace z czterech krajów – Czech, Polski, Słowacji i Węgier – jest duchowo, narodowo jednolita. Posiada ona przy tym dodatkowe, specyficzne spoiwo (prócz narodowego). Są nim życiorysy wystawiających artystów. Otóż oni wszyscy – reprezentatywni dla swoich krajów i to w szeregu przypadków nie tylko w obrębie twórczości polskiej – spędzili całe swoje dotychczasowe życie, bądź przynajmniej jego dużą część poza Rzeczypospolitą, w warunkach mniejszościowych.

Wystawa posiada owo ujednolicające oblicze, a jednak jest wewnętrznie silnie zróżnicowana. Plastycy z Węgier to emigranci z Polski lub ich potomkowie. To samo można powiedzieć o artystach ze Słowacji, żyjących w Bratysławie i Koszycach, gdzie też nie ma ludności autochtonicznie polskiej. Odmiennie jest w Czechach, w graniczącym z Polską rejonie Zaolzia. Tam prawie stutysięczna ludność polska jest rdzenną ludnością owych obszarów. Z kolei plastycy zaproszenie z Polski i mieszkający tam obecnie urodzili się żyli poza granicami dzisiejszej Rzeczypospolitej – we Lwowie, bądź w jego okolicach, a nawet na Syberii i w Kazachstanie i dopiero jako ludzie dorośli przenieśli się – już w latach 90-tych – do Polski*