Tytuł wystawy nawiązuje do wypowiedzi Jana Lenicy z 1966 roku, ktory porownał tworzenie plakatu do grania jazzu:

_ Sztuka plakatu zbliża się (…) najbardziej do jazzu: wszystko polega na umiejętności zagrania cudzego tematu „po swojemu", (…) ożywienia go własnym duchem, zagrania go tak, aby podstawowy motyw wyczuć można było uchem (…). Bo co tu ukrywać, plakat musi śpiewać! I na pytanie, co ważniejsze: oko czy mozg, odpowiadam ucho. Najważniejsze jest UCHO!_

_ _ Wystawa ze zbiorow Muzeum Narodowego w Poznaniu jest wyborem 200 prac. Stanowi probę prześledzenia rozwoju sztuki plakatowej na przestrzenie ponad stu lat, począwszy od końca XIX wieku i narodzin we Francji samodzielnego gatunku - plakatu artystycznego, aż po realizacje pochodzące z pierwszej dekady XXI wieku.

      Wśrod zgromadzonych na wystawie prac pojawiają się nazwiska takich wczesnych tworcow plakatu jak Alfons Mucha, czołowi przedstawiciele niemieckiego Jugendstilu: Peter Behrens, Thomas Theodor Heine  i Secesji Wiedeńskiej: Gustav Klimt, Koloman Moser, tworcy polskiego plakatu przedwojennego Juliusz Norblin i Tadeusz Gronowski. Drugą połowę XX wieku reprezentują prace artystow wywodzących się z ośrodkow tworczych, ktore w tym czasie wypracowały własny  język przekazu graficznego - plakaty szwajcarskie, japońskie, francuskie i niemieckie oraz przykłady znakomitych realizacji przedstawicieli polskiej szkoły plakatu jak chociażby Henryka Tomaszewskiego, Jana Lenicy, Waldemara Świerzego, Jana Młodożeńca.

 Niewątpliwą ozdobą kolekcji  są pojedyncze dzieła Adolphe  Cassandre'a - jednego z najwybitniejszych  tworcow w dziejach plakatu, Joana Miro, Andy'ego  Warhola, Salvadora Dali.

bilety:

ulgowy: 4 zł, normalny: 7 zł