Cisza modlitwy

- wystawa fotografii Alicji Ignaciuk i Tadeusza Żaczka

Wernisaż 1 września 2012 o godz.18.00.

Podczas otwarcia wystawy zostanie zaprezentowany film Jerzego Kaliny pt. „Archimandryta", _zwycięscy konkursu _Melchiory 2012 _w kategorii Inspiracje Roku._

Wystawa czynna do 31.10.2012 r.

Wystawa czynna do 31.10.2012 r.

Alicja Ignaciuk - ur. w 1971 r., mieszka w Białymstoku. Na co dzień zajmuje się projektowaniem i szyciem szat liturgicznych. Fotografią pasjonuje się od dwunastu lat. O swojej pasji mowi tak: To lata poszukiwań swojego miejsca w tym magicznym świecie. Choć tematem moich zdjęć często jest pejzaż, to wiodąca rolę wiedzie portret i fotografia sakralna. W wyprawach z aparatem najwięcej emocji dostarcza kontakt z drugim człowiekiem: nieprzewidywalny, zaskakujący. Zostawia trwały ślad i często najcieplejsze wspomnienia. Fotografia sakralna, a raczej jej zawężona cześć, ktora mnie interesuje, wykracza poza powszechny kontakt z „modelem". Dotyka najbardziej intymnej sfery ludzkiego życia - duchowości. Wymaga szczegolnej pracy nie nad modelem, obiektem, kadrem, a nad sobą. Wymaga dyscypliny, pokory i dystansu do samego siebie.nJest autorką 5 wystaw indywidualnych, brała udział w 10 krajowych wystawach zbiorowych oraz 3 zagranicznych. Wspołorganizowała plener fotograficzny JABŁECZNA 2010 „DUCHOWOŚĆ POGRANICZA", prowadziła warsztaty fotograficzne dla dzieci i młodzieży. Jest wspołautorką przewodnika „Prawosławne cerkwie Białegostoku i okolic" (opracowanie graficzne i fotografie) oraz albumu „Klasztor Św. Onufrego w Jabłecznej" (opracowanie graficzne i fotografie). Jest członkiem Związku Polskich Artystow Fotografikow.

---

*Tadeusz Żaczek *urodził się w Białej Podlaskiej. Jest absolwentem Wydziału Budowy Maszyn Politechniki Częstochowskiej. W 1981 r. ukończył Studium Fotografii. Od 26 lat zajmuje się fotografią zawodowo. Pracował jako instruktor fotografii (w Młodzieżowym Domu Kultury i Wojewodzkim Domu Kultury w Białej Podlaskiej), fotograf (w Muzeum Południowego Podlasia), fotoreporter (w oddziale regionalnym Gazety Wyborczej w Białej Podlaskiej). Jego fotografie były eksponowane na wystawach zbiorowych i indywidualnych w kraju i zagranicą. Można je rownież obejrzeć w wydawnictwach albumowych poświęconych Lubelszczyźnie i Podlasiu, jak np. „Między Wisłą a Bugiem", „Ziemia Bialska", „100 najpiękniejszych miejsc Ziemi Lubelskiej i Ziemi Bialskiej", „Lubelszczyzna", „Biała Podlaska". Czynnie uczestniczy w ogolnopolskich plenerach fotograficznych. Członek Związku Polskich Artystow Fotografikow.

Tadeusz Żaczek

Prawosławie w fotografii Tadeusza Żaczka to temat ważny i obecny od dawna, naturalnie wynikający z jego życiowych i zawodowych doświadczeń. Temat ograniczony geograficznie do bliskich i znanych autorowi rejonow nadbużańskiego Podlasia, w ktorych nieoczekiwanie odkrywa niecodzienny dla samego siebie aspekt duchowy. Początkowa reporterska relacja, zaciekawienie dla odmienności kulturowej, fascynacja obrzędem i zachwyt nad barwnością liturgii, zmienia się z czasem w pełną szacunku obserwację, namaszczony dystans świadka tajemnicy wiary. Rodzaj tematu określa rownież technikę. Kolor charakteryzuje oficjalny przepych świątecznych obchodow, podkreśla bogactwo stroju hierarchow i wyposażenia cerkiewnych wnętrz. Czerń i biel, z natury swojej jednoznaczna i szlachetna, zarezerwowana jest dla intymnej sfery przeżycia; skupionych portretow mnichow z Jabłecznej o twarzach jak ze starej ikony, wewnętrznego misterium modlitwy i polnej ballady pielgrzymowania. Fotografie Tadeusza Żaczka dotykają delikatnej sfery religii i wiary, uczuć i odczuć, opowiadając o nich z dojrzałością, pokorą i wielką kulturą w myśl literackiego motta, zamieszczonego na internetowej stronie autora - „Myśląc patrzę, czując rejestruję".

Małgorzata Nikolska

swojego miejsca w tym magicznym świecie. Choć tematem moich zdjęć często jest pejzaż, to wiodąca rolę wiedzie portret i fotografia sakralna. W wyprawach z aparatem najwięcej emtarcza kontakt z drugim człowiekiem: nieprzewidywalny, zaskakujący. Zostawia trwały ślad i często najcieplejsze wspomnienia. Fotografia sakralna, a raczej jej zawężona cześć, ktora mnie interesuje, wykracza poza powszechny kontakt z „modelem". Dotyka najbardziej intymnej sfery ludzkiego życia - duchowości. Wymaga szczegolnej pracy nie nad modelem, obiektem, kadrem, a nad soWymaga dyscypliny, pokory i dystansu do samego siebie.

bilety:

wstęp wolny